Jean Baptiste Racine: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Jagodzilla (dyskusja | edycje) Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
+, format |
||
Linia 1:
[[Plik:Jean racine.jpg|mały|
'''[[w:Jean Baptiste Racine|Jean Baptiste Racine]]''' (1639–1699) – francuski pisarz.
==''Andromacha''==
* Kochałem cię niestały; cóż bym wierny czynił?<br />Nawet gdy z ust okrutnych posłyszę w tej chwili<br />Oziębłe twoje słowa zgon mi zwiastujące,<br />Wciąż nie wiem, jak okiełznać me serce gorące.
** Źródło: akt IV, scena V
==''Fedra''==
* Serc związkom blask pochodni nie przymnaża ceny.
** Źródło: [http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=36865
* To Wenus sama wpiła się w gardziel ofiary!
** ''
** Opis: Fedra o swoim grzesznym uczuciu do swego pasierba, Hipolita.
** Źródło: [http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=36865
* Ujrzałam go: me lice spłonęło, pobladło,<br />Dziwne zmięszanie jakieś na duszę mi padło,<br />Oczy przestały widzieć, dech zamarł mi w łonie,<br />Uczułam, iż me ciało drży całe i
** Źródło: [http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=36865
* W nieszczęśliwym śmierć grozę niełatwo
** Źródło: [http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=36865
** Zobacz też: [[śmierć]]
* Zbrodnia lżejsza poprzedza zawżdy ostateczną.
** Źródło: [http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=36865
** Zobacz też: [[zbrodnia]]
Linia 31:
** Zobacz też: [[ból]]
* Co trudów, co kłopotów, miłość z sobą
** Zobacz też: [[miłość]]
Linia 40:
* Kto się w piątek śmieje, w niedzielę będzie płakał.
* Mówią, lecz bez zgrozy tego nie śmiem powtórzyć.
** ''On dit, et sans horreur je ne puis le redire.'' (fr.)
** Postać: Achilles
** Źródło: ''Ifigenia'', akt IV, sc. 6 (1674)
* Nie ma sekretu, co by nie wyszedł na jaw.
Linia 64 ⟶ 69:
==O Jeanie Baptiste Racine==
* Jest jak drzewo, które wysuszyło kilka innych drzew rosnących w pobliżu, drzewo, co zdusiło rośliny wijące mu się u stóp, ale koronę swoją wzniosło aż do obłoków. Gałęzie jego rozpostarły się daleko. Użyczają cienia tym, którzy przychodzili, przychodzą i przychodzić będą, żeby spocząć przy pniu pełnym majestatu. Spłodził owoce o wykwintnym smaku, które odradzają się nieustannie.
** Autor: [[Denis Diderot]], ''[[Kuzynek mistrza Rameau]]'', tłum. Grażyna Dobreńko, wyd. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Krakowie, Kraków 2008
{{
[[Kategoria:Francuscy dramaturdzy]]
[[Kategoria:Francuscy pisarze barokowi]]
| |||