Modlitwa: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
format, - (brak źródła) |
||
Linia 1:
'''[[w:Modlitwa|Modlitwa]]''' – rozmowa z Bogiem.
{{IndeksPL}}
[[Plik:Sassoferrato - Jungfrun i bön.jpg|mały|
==A==
* A widząc drzewo figowe przy drodze, podszedł ku niemu, lecz nic na nim nie znalazł oprócz liści. I rzekł do niego: Niechże już nigdy nie rodzi się z ciebie owoc! I drzewo figowe natychmiast uschło. A uczniowie, widząc to, pytali ze zdumieniem: Jak mogło drzewo figowe tak od razu uschnąć? Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, powiadam wam: jeśli będziecie mieć wiarę, a nie zwątpicie, to nie tylko z figowym drzewem to uczynicie, ale nawet jeśli powiecie tej górze: Podnieś się i rzuć się w morze!, stanie się. I otrzymacie wszystko, o co na modlitwie z wiarą prosić będziecie.
Linia 33:
** Autor: [[Joachim Badeni]]
** Źródło: „Tygodnik Powszechny”
* Kto nad kradzionym jadłem odmawia modlitwy, szydzi z Boga.
Linia 68 ⟶ 65:
* Modlitwa jest najlepszą bronią, jaką posiadamy. Jest ona kluczem, który otwiera Serce Boga. Powinieneś mówić do Pana Jezusa również sercem, a nie tylko wargami. Co więcej, w pewnych przypadkach powinieneś mówić do Niego tylko sercem.
** Autor: [[Ojciec Pio]]
** Źródło:[http://www.franciszkanie-mokotow.pl/aktualnosci/parafia/63034/modl-sie-i-ufaj-przeslanie-sw-ojca-pio ''
* Modlitwa jest przelewaniem naszego serca do Serca Boga... Kiedy jest dobrze przeżywana, porusza Boskie Serce i skłania je coraz bardziej do wysłuchania nas. Zanosząc modlitwę do Boga, starajmy się wylać całą naszą duszę. Wówczas zostanie On pokonany naszymi błaganiami i przyjdzie nam z pomocą.
Linia 95 ⟶ 92:
* Módl się i ufaj! Nie denerwuj się! Niepokój nie służy niczemu. Bóg jest miłosierny i wysłucha twoją modlitwę.
** Autor: [[Ojciec Pio]]
** Źródło:[http://www.franciszkanie-mokotow.pl/aktualnosci/parafia/63034/modl-sie-i-ufaj-przeslanie-sw-ojca-pio ''
* Mówi się często, że modlitwa nie została wysłuchana, jeśli coś, czego się gorąco pragnęło, pomimo wszystkich modlitw nie spełniło się. Otóż jest tylko jedno takie dobro, o którym wiemy, że wszystkie modlitwy o nie zostają wysłuchane: nasze szczęście wieczne. Wszystkie dobra, mogące być naszym udziałem, są temu jednemu dobru podporządkowane; są one tylko dopóty rzeczywistymi dobrami, dopóki mu służą. Czy jakieś konkretne dobro służy temu celowi i w jaki sposób, tego my z absolutną pewnością nigdy nie możemy stwierdzić; to wie jeden tylko Bóg. Nigdy więc nie możemy powiedzieć, że Bóg nie wysłuchał naszej modlitwy; z faktu, że nie nastąpiło to, czego pragniemy, nigdy nie możemy wnioskować, że Bóg odwrócił się od nas i że nasza prośba przeszła nie zauważona. Powinniśmy raczej przyjmować, że Bóg wie lepiej niż my, co nam jest przydatne do zbawienia, że właściwa intencja naszej modlitwy, dotycząca naszego prawdziwego szczęścia, w niespełnieniu naszych konkretnych życzeń zostaje właśnie wysłuchana.
Linia 109 ⟶ 106:
* Nie zadręczaj się jednak aż do utraty wewnętrznego pokoju. Módl się wytrwale, ufnie, zachowując spokój i pogodę ducha.
** Autor: [[Ojciec Pio]]
** Źródło:[http://www.franciszkanie-mokotow.pl/aktualnosci/parafia/63034/modl-sie-i-ufaj-przeslanie-sw-ojca-pio ''
==O==
Linia 126 ⟶ 123:
* Poprzez książki szuka się Pana Boga; a w modlitwie znajduje się Go.
** Autor: [[Ojciec Pio]]
** Źródło:[http://www.franciszkanie-mokotow.pl/aktualnosci/parafia/63034/modl-sie-i-ufaj-przeslanie-sw-ojca-pio ''
** Zobacz też: [[Bóg]], [[książka]]
Linia 159 ⟶ 156:
==W==
* W jakimkolwiek dusza jest stanie, powinna się modlić. Musi się modlić dusza czysta i piękna, bo inaczej utraciłaby swą piękność; modlić się musi dusza dążąca do tej czystości, bo inaczej nie doszłaby do niej; modlić się musi dusza dopiero co nawrócona, bo inaczej upadłaby z powrotem; modlić się musi dusza grzeszna, pogrążona w grzechach, aby mogła powstać. I nie ma duszy, która by nie była obowiązana do modlitwy, bo wszelka łaska spływa przez modlitwę.
** Autor: [[Faustyna Kowalska]], ''Dzienniczek'' (Dz. 146)
* W ''Kazaniach'' św. Antoni mówi o modlitwie jako związku miłosnym, w którym człowiek pragnie ze słodyczą rozmawiać z Panem, a to rodzi niewymowną radość, która łagodnie ogarnia modlącą się duszę. Antoni przypomina nam, że do modlitwy potrzebna jest cisza, której nie należy utożsamiać z odcięciem się od zewnętrznych hałasów, lecz stanowi wewnętrzne doświadczenie, w którym przez usunięcie tego, co rodzą troski duszy i co rozprasza, dąży się do uzyskania ciszy w samej duszy. Zgodnie z nauczaniem tego wybitnego doktora franciszkańskiego, na modlitwę składają się cztery nieodzowne postawy, które łacina Antoniego definiuje w następujący sposób: obsecratio, oratio, postulatio, gratiarum actio. Można by je przetłumaczyć następująco: ufne otwarcie serca przed Bogiem, to pierwszy krok
** Autor: [[Benedykt XVI]]
** Opis: o modlitwie i [[Antoni Padewski|Antonim Padewskim]]
| |||