Ryszard Legutko: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
poprawka naniesiona na ostatni cytat |
Nowe cytaty z książki "Triumf człowieka pospolitego" |
||
Linia 2:
[[Plik:State of the EU MEPs debate measures to improve Europe (50349452707) (cropped).jpg|mały|{{center|Ryszard Legutko (2020)}}]]
'''[[w:Ryszard Legutko|Ryszard Antoni Legutko]]''' (ur. 1949) – polski polityk, filozof, publicysta i pisarz.
* Było i nadal jest coś paradoksalnego w fakcie, że czasy technologicznej eksplozji oraz wzrostu siły produkcyjnej i ogólnej zamożności, na skalę bezprecedensową w dotychczasowej historii ludzkości, okazały się także epoką, w której doszło do spektakularnego triumfu przeciętności, nie tylko jako rzeczywistego zjawiska, lecz także jako godnego wyboru modelu życia.
** Źródło: ''Triumf człowieka pospolitego'', Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 2012, s. 56.
* (…) chadecja od dawna jest chrześcijańska tylko z nazwy. Zachodni chadecy zaakceptowali klasyczny model polityki oraz socjalistyczno-liberalny obraz społeczeństwa. Zupełnie nie widzę dzisiaj wpływu tradycji czy myśli chrześcijańskiej na ich działania. To się ściśle wiąże z problemem sekularyzacji, która jest bardzo głęboka w zachodniej Europie. Jedną z jej przyczyn była reformacja, która w praktyce doprowadziła do dominacji państwa nad religią i Kościołami. Wbrew temu, co się sądzi, w Europie – w przeciwieństwie do Ameryki – zasada rozdziału państwa od Kościoła została wprowadzona tylko nominalnie. Faktycznie miało to postać kontroli państwa nad kościołami, a pośrednio nad religią. Dlatego religia nie miała już siły oddziaływać na państwo, bo organizacje religijne i kościoły przestały mieć konieczną do takiego oddziaływania autonomię i siłę. Oczywiście, sekularyzacja to także problem państw, w których reformacji nie było…
** Źródło: wywiad ''Jestem zwykłym polskim katolikiem'', „Fronda” 44/45 2008, s. 398.
* Co do tego, że socjalizm jest (...) zintegrowaną ideologiczno-polityczno-intelektualno-społeczno-językową jednością, nie ma właściwie dzisiaj wątpliwości. Wchodząc w ten system, trzeba było mu się podporządkować i stać się egzemplarzem obywatela społeczeństwa socjalistycznego, podobnym w swoich poglądach do tysięcy innych. W przypadku liberalnej demokracji panuje jednak nadal przekonanie, że jest to system niezmiernie zróżnicowany, składający się z niezliczonej liczby wspólnot, nisz, środowisk czy grup, niebędący żadną zhomogenizowaną całością. Ale przekonanie to coraz bardziej odstaje od rzeczywistości, natomiast coraz większej wiarygodności nabiera teza odwrotna. Liberalna demokracja jest potężnym mechanizmem unifikującym, zacierającym różnice między ludźmi, narzucającym jednolitość poglądów, zachowań i języka.
** Źródło: ''Triumf człowieka pospolitego'', Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 2012, s. 10-11.
* Co to jest za pedofilia? To po prostu pederastia. W żargonie nazywa się to mafią lawendową. Jeśli gdzieś jest problem w Kościele, to właśnie tutaj. Film Sekielskiego został wykorzystany w zamiarze uderzenia w prawą stronę, w Kościół. Wpisuje się to w pedofilską, antykościelną retorykę.
Linia 57 ⟶ 63:
* Kto – podobnie jak ja – uważa, że wyjście Brytyjczyków z Unii jest wielką porażką i wielką stratą dla Unii, mógłby oczekiwać, że przewodniczący powie nam, że niektóre przyczyny brexitu wyeliminowano. Tymczasem nic na ten temat nie powiedziano, a nawet można było odnieść wrażenie, że wyjście Wielkiej Brytanii z Unii jest sukcesem.
** Źródło: [http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+CRE+20170913+ITEM-007+DOC+XML+V0//PL&language=PL&query=INTERV&detail=3-086-000 Debata o stanie Unii Europejskiej – Strasburg, 13 września 2017]
* Liberalna demokracja stanowi poniekąd większą mistyfikację ideologiczną niż socjalizm. W socjalizmie było wiadomo, że wszystko ma się stać socjalistyczne, a na straży procesu stała partia komunistyczna i jej instytucje brutalnego przymusu oraz propagandy. W liberalnej demokracji takich oficjalnych konstytucyjnych strażników doktryny nie ma, natomiast sytuacja jest pod pewnymi względami trudniejsza. W socjalizmie ludzie zostali zmuszeni do przyjęcia przekonania, że jeśli zniknie wszystko, co niesocjalistyczne, to będzie to korzystniejsze dla nas wszystkich. W liberalnej demokracji to sami ludzie uwierzyli, że likwidacja instytucji niezgodnych z zasadami liberalno-demokratycznymi jest krokiem rozumnym i koniecznym.
** Źródło: ''Triumf człowieka pospolitego'', Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 2012, s. 40-41.
* Liczba grzechów, które można dziś popełnić, które się dziś piętnuje jest znacznie większa niż za komuny. Za komuny można było być rewizjonistą, imperialistą, burżujem i oczywiście konsekwencje mogły być bardzo niedobre. Teraz natomiast można być seksistą, homofobem, populistą, mizoginem, binarystą, europocentrystą, rasistą, siewcą mowy nienawiści, transfobem – liczba potencjalnych przewin, myślozbrodni, jak mówił Orwell, jest nieskończona. Żyjemy w czasie, gdzie jest szalenie niebezpiecznie cokolwiek powiedzieć czy cokolwiek pomyśleć, bo zaraz rzucą się na człowieka jako na faszystę, eurosceptyka itd. Sytuacja staje się niezwykle groźna. Kiedy mówi mi się dzisiaj, że żyjemy w świecie wolnym, to mnie ogarnia śmiech. Oczywiście wolności jest na razie więcej niż w PRL-u, ale jednocześnie z niebywałą szybkością rosną jej ograniczenia.
Linia 159 ⟶ 168:
* Tytuł Pańskiego wystąpienia, Panie Premierze, to „Przyszłość Unii Europejskiej”, ale najwyraźniej nikt tutaj nie jest zainteresowany przyszłością Unii Europejskiej. Oni oddają się tutaj swojej ulubionej rozrywce, czyli uderzaniu w Polskę. Równie dobrze mógłby Pan recytować sonety Shakespeare’a i efekt byłby identyczny.
** Źródło: [http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+CRE+20180704+ITEM-004+DOC+XML+V0//PL&language=PL&query=INTERV&detail=3-015-000 Debata na temat przyszłości UE z udziałem premiera RP Mateusza Morawieckiego – Strasburg, 4 lipca 2018]
* Tworząca się elita polityczna nowej Polski przyjmowała komunistów z imponującą gościnnością, po części, jak mówiono, z powodów taktycznych (by nie zostawić zbyt dużej grupy ludzi poza systemem), lecz w niemałej części także z powodów ideologicznych: uznano, że po niewielkich retuszach i w nowej sytuacji staną się oni lojalnymi i oddanymi uczestnikami życia liberalno-demokratycznego. Przekonałem się szybko, że owo założenie ideologiczne było prawdziwe, Istotnie, po niewielkich retuszach i w nowej sytuacji dawni członkowie partii komunistycznej znakomicie przystosowali się do liberalnej demokracji, do jej mechanizmów, a także do całej wykładni ideologicznej, które tym mechanizmom towarzyszyły. Dość szybko osiągnęli wręcz status stażników nowej ortodoksji.
** Źródło: ''Triumf człowieka pospolitego'', Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 2012, s. 9.
* (…) w większości państw programy nauczania są niezwykle narodowocentryczne. Francuzi uczą się przede wszystkim o Francji, Niemcy – o Niemczech. Natomiast my jesteśmy światowi. Mnie się to podoba, że wśród lektur jest literatura światowa. Jednak podstawową sprawą powinno być nauczanie narodowej literatury i historii. Taka jest natura nauczania i formowania człowieka. Jeśli się z tego rezygnuje, to pozostaje czysta funkcjonalność – nauczanie wyłącznie umiejętności. Co jest zresztą iluzją. Jak to się widzi na studiach, uczniowie nie mają żadnych umiejętności. Młodzież nie rozumie tekstu. Z prostego powodu – nie czyta książek. Uczniowie czytają tylko fragmenty lektur, żeby ich nie przeciążać. A przecież, jeśli człowiek nie przeczyta odpowiedniej liczby książek, to nie będzie rozumiał tekstu.
| |||