Piotr Pawlukiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
JanKarol (dyskusja | edycje)
dodano
JanKarol (dyskusja | edycje)
dodano
Linia 10:
* Co to jest miłość? (…) Jechałem kiedyś pociągiem podmiejskim w Warszawie w drugi dzień świąt Wielkanocy (…) Zauważyłem małżeństwo z dzieckiem i stała się rzecz niesamowita: żona położyła mężowi na ramieniu głowę. Do ślubu to się zdarza, nawet często – ale po ślubie? Dziecko powiedziało więc do rodziców: „ja też tak chcę”. Ojciec wziął więc tego dzieciaka i tak jechali we trójkę. Podglądałem ich bezczelnie, odbijali mi się w szybie: jak ten pan patrzył, jak jego żona kocha jego dziecko, a jego dziecko kocha jego żonę. Jak ona patrzyła na męża, który kocha jej dziecko, a jej dziecko – jego. Jak dziecko patrzyło na rodziców, jak oni się kochają. I olśniło mnie: żeby była miłość, muszą być trzy osoby. Dwie to za mało. Jeśli jakiś chłopak z dziewczyną chcą zawrzeć małżeństwo, ale mówią, że dzieci to oni nie będą mieli, to to jest do niczego, nieważne. Nie można wykluczyć dzieci.
** Źródło: [https://warszawa.gosc.pl/doc/6225112.O-zeby-to-Bog-dal-doczekac-Cytaty-z-ks-Pawlukiewicza ''"O, żeby to Bóg dał doczekać…". Cytaty z ks. Pawlukiewicza''], gosc.pl, 21 marca 2020
 
* Czy zastanawiamy się nad tym, co mamy komuś do zaoferowania, czy chcemy tylko wiedzieć, co świat oferuje nam?
** Źródło: [https://muzykadladuszy.pl/kazania-piotr-pawlukiewicz/ ''Kazania ks Piotra Pawlukiewicza'']
 
* Demony to anioły, które się zeświniły z pychy.
Linia 27 ⟶ 30:
* Jezus nie chce brać udziału w Twoich numerach popisowych. On czeka na Ciebie prawdziwego. Autentycznego.
** Źródło: [https://deon.pl/wiara/najlepsze-cytaty-ks-pawlukiewicza-bog-nie-umie-dawac-malo,1943696 ''Najlepsze cytaty Ks. Pawlukiewicza. „Bóg nie umie dawać mało”''], deon.pl
 
* Jeżeli chcemy komuś wybaczyć, musimy zapomnieć o tym, co się stało. Naprawdę zapomnieć. Nie ma innego wyjścia.
** Źródło: [https://muzykadladuszy.pl/kazania-piotr-pawlukiewicz/ ''Kazania ks Piotra Pawlukiewicza'']
** Zobacz też: [[przebaczenie]], [[pamięć]]
 
* Kiedy miałem pięć lat, wędrowaliśmy z moim bratem – pięć lat starszym ode mnie – i zaszliśmy na podwórko, które już nie było naszą strefą. Podeszło paru pociętych na twarzy i zapytali: „Czego tu szukacie, gnojki?”. Mój brat powiedział wtedy do mnie: „Ty idź do domu”, a sam został. Do końca życia mu tego nie zapomnę! Powiedział: „Ty idź do domu. Jego zostawcie”. Nic mu się nie stało, puścili go. Do końca życia mu tego nie zapomnę…