Aleksander Jełowicki: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
n |
n |
||
Linia 19:
* Więc ze zdwojoną troską szedłem do Chopina. Zastałem go u śniadania, do którego gdy mię prosił, ja rzekłem: „Przyjacielu mój kochany, dziś są imieniny mego brata Edwarda.” Chopin westchnął, a ja mówiłem tak dalej: „W dzień mego brata daj mi wiązanie.” „Dam ci, co zechesz”, odpowiedział Chopin, a ja odrzekłem: „Daj mi duszę twoją!” „Rozumiem cię, weź ją!”, odpowiedział Chopin i usiadł na łóżku. Wtedy radość niewymowna, ale oraz i trwoga ogarnęły mię. Jakżeż wziąć tę miłą duszę, by ją oddać Bogu? Padłem na kolana, a w sercu moim zawołałem do Pana: „Bierz ją sam!” I podałem Chopinowi Pana Jezusa ukrzyżowanego, składając Go w milczeniu na jego dwie ręce. I z obu oczu trysnęły mu łzy.
** Opis: o [[Sakrament pokuty i pojednania|spowiedzi]] i przyjęciu [[Eucharystia|Najświętszego Sakramentu]] przez [[Fryderyk Chopin|Fryderyka Chopina]].
** Źródło: [https://chopin.nifc.pl/en/chopin/list/401_priest-aleksander-jelowicki-to-ksawera-grocholska ''Chopin's Letters. Priest Aleksander Jełowicki to Ksawera Grocholska''], chopin.nifc.pl
* W końcu on, co zawsze był wykwintnym w mowie, chcąc mi wyrazić całą wdzięczność swoją, a oraz i nieszczęście tych, co bez Sakramentów umierają, nie wahał się powiedzieć: „Bez ciebie, mój drogi, byłbym zdechł – jak świnia!”<br />W samym skonaniu jeszcze raz powtórzył Najsłodsze Imiona: Jezus, Maria, Józef, przycisnął krzyż do ust i do serca swego i ostatnim tchnieniem wymówił te słowa: „Jestem już u źródła szczęścia!...”<br />I skonał.<br />Tak umarł Chopin! Módlcie się za nim, ażeby żył wiecznie.
** Opis: o [[Sakrament pokuty i pojednania|spowiedzi]] i przyjęciu [[Eucharystia|Najświętszego Sakramentu]] przez [[Fryderyk Chopin|Fryderyka Chopina]] i jego [[ostatnie słowa|ostatnich słowach]] przed śmiercią.
** Źródło: [https://chopin.nifc.pl/en/chopin/list/401_priest-aleksander-jelowicki-to-ksawera-grocholska ''Chopin's Letters. Priest Aleksander Jełowicki to Ksawera Grocholska''], chopin.nifc.pl
| |||