Andrzej Szczeklik: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m +1 |
m format, dr Zmiana |
||
Linia 1:
[[Plik:Andrzej Szczeklik fot Lech Polcyn.jpg|mały|{{center|Andrzej Szczeklik}}]]
'''[[w:Andrzej Szczeklik|Andrzej Szczeklik]]''' (1938–2012) – polski lekarz-naukowiec, profesor Kliniki Chorób Wewnętrznych [[Uniwersytet Jagielloński|UJ]], pisarz eseista i filozof medycyny.
* Gdyby mnie pani po paru latach spytała o jakiegoś pacjenta, nad którym się głowiłem, jak wyglądało rozszczepienie drugiego jego tonu nad tętnicą płucną, to ja bym pani mógł ten rytm wystukać tutaj na stole. Pamięta się chorych – powiedzmy – bardziej złożonych, trudniejszych. Takich, nad którymi się człowiek zastanawiał, albo się mylił, albo się gubił, na tym przecież też polega nasz zawód. Te błądzenia, te różne wędrówki z chorym zapadają w pamięć, zawsze.
** Źródło: [http://www.rmfclassic.pl/radio/programy,wywiady,1039.html?wywiad=4302
* To pytanie o istotę człowieczeństwa. Gdzie ona tkwi? W mózgu? Czy rozebranie człowieka na części i złożenie potem w całość ją pokaże? Redukcjonizm przyniósł szalenie dużo w zakresie poznania naukowego. Ale istotniejsza jest emergencja: bo całość to coś więcej niż suma części.
Linia 13:
** Źródło: Magdalena Bajer, ''Rody uczone''
* W każdym zawodzie istnieją sytuacje esencjalne, które odsłaniają jego istotę. W medycynie jest to spotkanie dwóch ludzi. Chorego z lekarzem.
** Źródło: ''Katharsis – O uzdrowicielskiej mocy natury i sztuki'',
* Chory przychodzi ze swym bólem, cierpieniem, wołaniem o pomoc. A lekarz, nie bacząc na lęk chorego (i swój własny), wiedząc, jak mało wie (zawsze za mało), mówi:
** Źródło: ''[[w:Kore. O chorych, chorobach i poszukiwaniu duszy medycyny|Kore. O chorych, chorobach i poszukiwaniu duszy medycyny]]'',
==O Andrzeju Szczekliku==
Linia 24:
** Źródło: [http://vetulani.wordpress.com/2012/03/24/andrzej-szczeklik-lekarz-uczony-wojownik-mysliciel/ ''Andrzej Szczeklik – lekarz, uczony, wojownik, myśliciel'', blog Jerzego Vetulaniego, 24 marca 2012]
* Andrzej Szczeklik był osobowością fascynującą pod wieloma względami. Zakres jego ogólnej wiedzy był absolutnie rzadko spotykany. Widział to, czego inni nie dostrzegali. To wystarczy, żeby być lekarzem lepszym niż dobry. Potrafił patrzeć i słuchać, co chory mówi. Patrząc, już wiedział, co jest źle, po drobiazgach, po grymasach, po sposobie oddychania, po tym, jak ktoś siada, jak
** Autor: [[Marek Sanak]]
** Źródło: Andrzej Michał Kobos, ''Po drogach uczonych'', T. 5, Polska Akademia Umiejętności, Kraków 2012, ISBN 9788376761276, s. 317–335.
Linia 32:
** Źródło: [http://palikot.blog.onet.pl/2013/01/02/andrzej-szczeklik-niesmiertelnosc/ ''Andrzej Szczeklik – Nieśmiertelność'', palikot.blog.onet.pl, 2 stycznia 2013]
* Wielki
** Autorka: [[Anna Dymna]]
** Źródło: Jerzy Illg, ''Słuch absolutny'', Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, Kraków 2014, ISBN 9788324028696.
| |||