Jan Bielatowicz: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m format |
YItarniano (dyskusja | edycje) cytat |
||
Linia 18:
* A jednak w przedziwnie uparty sposób ludzkość uważa przeczenie rzeczywistości za największą mądrość. Zaprzeczyć Boga i duszy – pozornie łatwo. Ale co począć z tradycją?
** Źródło: esej ''Duch objawia się w tradycji''
* Konarski to talent całkiem samorodny. Nie studiował nigdy muzyki, grał na instrumentach ze słuchu. Pociąg do sceny miał od dzieciństwa. Już w gimnazjum polskim w Kijowie był prezesem kółka dramatycznego, choć wielu starszych dryblasów w służbie Melpomeny przerastało go wiekiem. Zbiegłszy pieszo w 1921 roku z Kijowa, gdzie pozostali rodzice, Konarski dotarł do Warszawy i tu dopiero zdał maturę i zapisał się na uniwersytet. Ale nauka mniej go pociągała od muzyki i sceny. Zaczął komponować piosenki, sam sobie wtórując na banjo. Pierwszy podał mu rękę Konrad Tom, unieszczęśliwiając zresztą Konarskiego na całe życie wyborem pseudonimu.
** Opis: o [[Feliks Konarski|Feliksie Konarskim]]
** Źródło: [https://culture.pl/pl/dzielo/feliks-konarski-alfred-schutz-czerwone-maki-na-monte-cassino ''Feliks Konarski, Alfred Schütz. Czerwone maki na Monte Cassino''], culture.pl
* Krew, pot i słońce leją się na skronie<br />I krzyże stroją ziemię Cyrenajki,<br />Bój wrze bez przerwy w boskich praw obronie,<br />Lata się liczą godzinami walki.
| |||