Edward Stachura: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m →‎O Edwardzie Stachurze: Kłak – więcej
m →‎O Edwardzie Stachurze: drobne redakcyjne
Linia 292:
 
==O Edwardzie Stachurze==
* (…) szkoda, że zamienia się to chwilami w zwykłe klituś-bajduś.
** Autor: [[Krzysztof Mętrak]]
** Opis: o tomie ''Falując na wietrze''.
** Źródło: „Współczesność” 15/1966, cyt. za: Marian Buchowski, ''Edward Stachura. Biografia i legenda'', Opole 1993, ISBN 8385971009, s. 73.
 
* Song ma swoją tradycję odrębną. Żywioł, spontaniczność jest jego, jeśli się tak można wyrazić, modelem. U nas za jedyną świadomą próbę nawiązania do tego gatunku uważam twórczość piosenkarską Edwarda Stachury. Stachura pisze właśnie songi. (…) Przy pierwszej lekturze tego zbiorku nieświadom zrazu zamiaru poety, sam tę książeczkę odebrałem, mało powiedzieć, niechętnie. Ani to wiersze, ani to piosenki. Jeśli wiersze, to złe, jeśli piosenki – niezręczne. (…) Estetyczne prawidła poezji czy piosenki nie przystają do tych utworów, bo są to bardzo interesujące i przekonywujące próby uzyskania spontaniczności prymitywu, gdzie nie o doskonałość wyrazu chodzi, ale o zapisanie nie zafałszowanej przez żadną konwencję emocji.
** Autor: [[Zbigniew Bieńkowski]] o tomiku ''Piosenki''.
** Źródło: „Kultura” 3/1974, cyt. za: Marian Buchowski, ''Edward Stachura. Biografia i legenda'', Opole 1993, ISBN 8385971009, s. 115.
 
* Naprawdę życie Stachury jest życiopisaniem.
** Autor: [[Henryk Bereza]]
Linia 308 ⟶ 299:
** Autor: [[Tadeusz Kłak]]
** Źródło: ''Do Edwarda Stachury list prywatny'', „Kamena” 15–16/1960, cyt. za: Marian Buchowski, ''Edward Stachura. Biografia i legenda'', Opole 1993, ISBN 8385971009, s. 40.
 
* Song ma swoją tradycję odrębną. Żywioł, spontaniczność jest jego, jeśli się tak można wyrazić, modelem. U nas za jedyną świadomą próbę nawiązania do tego gatunku uważam twórczość piosenkarską Edwarda Stachury. Stachura pisze właśnie songi. (…) Przy pierwszej lekturze tego zbiorku nieświadom zrazu zamiaru poety, sam tę książeczkę odebrałem, mało powiedzieć, niechętnie. Ani to wiersze, ani to piosenki. Jeśli wiersze, to złe, jeśli piosenki – niezręczne. (…) Estetyczne prawidła poezji czy piosenki nie przystają do tych utworów, bo są to bardzo interesujące i przekonywujące próby uzyskania spontaniczności prymitywu, gdzie nie o doskonałość wyrazu chodzi, ale o zapisanie nie zafałszowanej przez żadną konwencję emocji.
** Autor: [[Zbigniew Bieńkowski]] o tomiku ''Piosenki''.
** Źródło: „Kultura” 3/1974, cyt. za: Marian Buchowski, ''Edward Stachura. Biografia i legenda'', Opole 1993, ISBN 8385971009, s. 115.
 
* (…) szkoda, że zamienia się to chwilami w zwykłe klituś-bajduś.
** Autor: [[Krzysztof Mętrak]]
** Opis: o tomie ''Falując na wietrze''.
** Źródło: „Współczesność” 15/1966, cyt. za: Marian Buchowski, ''Edward Stachura. Biografia i legenda'', Opole 1993, ISBN 8385971009, s. 73.
 
==Zobacz też==