Piotr Adamczyk: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m format, dr Zmiana
Linia 1:
[[Plik:AdamczykPiotr.jpg|mały|<{{center>|Piotr Adamczyk</center>}}]]
'''[[w:Piotr Adamczyk|Piotr Aleksander Adamczyk]]''' (ur. 1972) – polski aktor i producent filmowy.
==Wypowiedzi==
* Aktor jest zapraszany do filmu w ostatniej chwili, kiedy już ważne decyzje podjęto i na wiele rzeczy nie można wpłynąć.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tpada.htm „Polska Gazeta Opolska”, 6 listopada 2008]
Linia 8 ⟶ 7:
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tpada.htm „Polska Gazeta Opolska”, 6 listopada 2008]
 
* Chopina, który ma ludzkie przywary, chyba nawet łatwiej polubić. Był genialnym artystą i za to można go uwielbiać, a jeśli jeszcze zna się powody, dla których bywał...bywał… trudny, wtedy nawet łamanie krzeseł z wściekłości da się usprawiedliwić i wybaczyć.
** Zobacz też: [[Fryderyk Chopin]]
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zadomowionyw.htm „Rzeczpospolita”, 22 lutego 2002]
 
* Ci, którzy oglądali serial „Fragglesy”''Fragglesy'', na pewno pamiętają psa Sprocketta. To było bardzo ciekawe doświadczenie, a dla mnie niezła zabawa, ponieważ przed mikrofonem jedynie ziałem, warczałem, szczekałem oraz wydawałem z siebie wszystkie dźwięki, które wydaje pies. Doszło do tego, że byłem tak przygotowany i wyczulony na ruchy mojej postaci, iż nawet nie musiałem jej oglądać – po prostu brałem słuchawkę i reagowałem w odpowiednim momencie. W tychże „Fragglesach”''Fragglesach'' grałem również Gorga – tego, który krzyczał: „Mamo! Złapałem Fragglesa”. To był wielki, sepleniący, ale o gołębim sercu, potwór.
** Źródło: [http://www.dubbing.pl/wywiady/adamczykpiotr/ Wywiadwywiad, wrzesień 2005]
 
* Czas pokazał, że wszystkiego można się nauczyć, także trudnej sztuki dubbingu.
** Źródło: [http://www.dubbing.pl/wywiady/adamczykpiotr/ Wywiadwywiad, wrzesień 2005]
 
* Często zaskakują nas ludzie, których poznajemy bliżej. Chopin także mnie zaskoczył. Jawił mi się jako natchniony, schorowany artysta, jakiego znałem z portretu. Wiedziałem o tym, że bywał trudny, że gdy wpadał w furię stawały mu włosy na głowie, ale to są stereotypy. Cieszę się, że ten film, ten scenariusz – daje możliwość ich złamania. Bo kiedy dowiedziałem się o Chopinie, że np. potrafił się upić winem i grać łokciami na fortepianie, to zaczął mi się jawić jako zwykły człowiek. Z mnóstwem wad: nieznośny, dziecinny, histeryczny, elegancki i dowcipny dandys, ale i perfekcyjny pracoholik. Film podgląda go w codziennych sytuacjach. To nie jest biografia wielkiego kompozytora, to jest opowieść o miłości, w którą ten kompozytor został uwikłany.
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=7501 Wywiadwywiad, 2002]
 
* Czy istnieje przypadek? Myślę, że tak, a pierwszym przypadkiem w moim życiu jest to, że plemnik mojego ojca dostał się do jajeczka.
** Źródło: ''Rozmowy w garderobie'', „Existence”, nr 3, jesień 2009.
 
* (...) dzięki swej popularności mogą uczynić wiele dobrego. Wziąć udział w sesji zdjęciowej do kalendarza, z którego dochód przeznaczony będzie na zakup butów zimowych dla dzieci, towarzyszyć uczestnikom olimpiad specjalnych, propagować ideę upowszechnienia w kinach audiodeskrypcji, które pozwolą niewidomym „oglądać” filmy, propagować zdrowy, sportowy styl życia, ekologię itd. Ludziom mającym znane twarze łatwiej przebić się przez morze obojętności.
** Źródło: [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108546.html ''Jeśli sylwester, to spontanicznie'', „Rzeczpospolita” nr 305, „TV magazyn”, 31 grudnia 2010]
 
Linia 31 ⟶ 30:
 
* Mogę być odbierany jako aktor grający w komediach romantycznych albo stricte aktor komediowy. Jestem jednak przekonany, że widzowie będą pamiętać również inne wcielenia.
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=68798 Wywiadwywiad, 2010]
 
* Pamiętam (...) doskonale, że kiedy zdawałem do szkoły teatralnej, byłem przekonany, że zostanę aktorem komediowym. Z takim szedłem nastawieniem i takie role dostawałem na początku.
** Źródło: [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108546.html ''Jeśli sylwester, to spontanicznie'', „Rzeczpospolita” nr 305, „TV magazyn”, 31 grudnia 2010]
 
Linia 40 ⟶ 39:
 
* Posiadanie knajpy to dość powszechne marzenie. Wiele osób odpowie, że zawsze o czymś takim marzyło. Ja też.
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=68798 Wywiadwywiad, 2010]
 
* Reżyserzy wbrew pozorom nie lubią uległych aktorów. Sztuka rodzi się w bólach, często w konflikcie.
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=68798 Wywiadwywiad, 2010]
 
* Świadomie podjąłem decyzję o graniu w serialach, chociaż być może niektórych widzów zawiodłem. Jeśli tak, jest mi przykro. Paradoksalnie – fakt, że stałem się „popularny”, wpływa na to, że dostaję wiele propozycji z wyższej półki.
Linia 49 ⟶ 48:
 
* W dubbingu czasem bywa śmiesznie, ale zazwyczaj to ciężka praca.
** Źródło: [http://www.dubbing.pl/wywiady/adamczykpiotr/ Wywiadwywiad, wrzesień 2005]
 
* (...) w starych filmach są naprawdę piękne historie.
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=68798 Wywiadwywiad, 2010]
 
* Wyspiański pięknie pokazał człowieka teatru i jego poczucie, że robimy rzeczy ulotne. Żałujemy naszej pracy, gdy kończy się przedstawienie, bo prawie nic po nim nie zostaje – poza recenzją, bywa, że niesprawiedliwą.
Linia 61 ⟶ 60:
* Są aktorzy, którzy kierują się rozumem, są aktorzy, którzy kierują się sercem, i wreszcie – są aktorzy, którzy grają przy pomocy techniki. Piotr używa tych wszystkich trzech elementów równocześnie.
** Autor: [[Giacomo Battiato]]
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34042 Wywiadwywiad, 2006]
 
==Zobacz też==
Linia 79 ⟶ 78:
 
 
{{DEFAULTSORTSORTUJ:Adamczyk, Piotr}}
[[Kategoria:Laureaci nagrody im. Leona Schillera]]
[[Kategoria:Laureaci Telekamer dla najlepszego aktora]]