Krystyna Krahelska: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
formatowanie, drobne redakcyjne, drobne techniczne
Kikikimo (dyskusja | edycje)
1
Linia 22:
** Źródło: [https://opoka.org.pl/biblioteka/P/PS/echo201330-syrenka.html Jolanta Krasnowska-Dyńka, ''Warszawska Syrenka spod Parczewa''], opoka.org.pl, 30 lipca 2013
** Zobacz też: [[bomba]], [[pielęgniarka]], [[Warszawa]]
 
* Należy także uwzględnić jeszcze inny niezależny od nikogo czynnik, który wpłynął i na decyzję, i na przebieg powstania. Symbolem tego czynnika jest nasza warszawska Syrena, natchniona rzeźba Ludwiki Nitschowej. To ona – ta łączniczka Danuta – swoją pieśnią bojową, swą porywającą odwagą i poświęceniem wyczarowała niewymierne siły, które stworzyły 63 dni walki o wolność. Od rozsądku starszego pokolenia silniejsza była pieśń poległej pierwszego dnia Krystyny Krahelskiej – „Hej, chłopcy, bagnet na broń!”
** Autor: [[Adam Borkiewicz]]
** Opis: o roli i znaczeniu Krystyny Krahelskiej i jej pieśni w powstaniu warszawskim.
** Źródło: Adam Borkiewicz, ''Powstanie warszawskie: zarys działań natury wojskowej'', Warszawa 1969, s. 553.
 
* Ona nigdy nie lubiła miasta, miasto ją męczyło. I jej ciągle było brak zieleni, w wielu jej wierszach z tego okresu ciągle przewijała się ta nuta, by uciec gdzieś, gdzie jest choć trochę drzew. Zginęła tak, jak sobie wymarzyła. Bo ona upadła nie na bruk, co byłoby dla niej straszne, ona upadła na pole działkowe, leżała wśród słoneczników, kartofli, buraków, na tej ziemi, która dla niej była wszystkim.