Tadeusz Manteuffel: Różnice pomiędzy wersjami

* Interwencję czynnika nadprzyrodzonego można było również spowodować dzięki posiadanemu amuletowi. Jego rolę w chrześcijaństwie odgrywały przede wszystkim relikwie świętych. Czasami były one jednak zastępowane przez poświęcone przez kapłana podobizny świętych, które wierni nosili na piersi pod postacią medalików, wierząc w ich pomoc w potrzebie. Wiara w skuteczność amuletów sprawiała, że niejednokrotnie występowały one równolegle obok relikwi i podobizn świętych.

** Źródło: s. 337

 

* Oddziaływanie złego ducha widziano na każdym niemal kroku. Nie wystarczyło wobec tego prowadzenie walki z czarownikami, którzy władni byli wrogość ducha ciemności kierować przeciwko określonym osobom. Trzeba było szukać trwalszego zabezpieczenia, a te uzyskać można było przez pielgrzymki i wota składane w pewnego typu sanktuariach. Były to świątynie zakładane na dawnych pogańskich miejscach kultowych, związanych tradycyjnie ze czcią oddawaną bóstwom ciemności. Do takich należała m.in. Łysa Góra ze wzniesionym na jej szczycie kościołem klasztornym pod wezwaniem Św. Krzyża. Świątynie chrześcijańskie wznoszone w tego rodzaju trudno dostępnych miejscach miały neutralizować oddziaływanie szatana, który posiadał tam swoje siedziby.