Katarzyna Grochola: Różnice pomiędzy wersjami

 

* Jak jest źle, szukam siły w Bogu. Modlę się. Ale nauczyłam się, żeby nie dyktować Mu swoich scenariuszy. Nie modlę się, że coś ma być tak, jak ja chcę, bo wiem, że gdyby spełnił kilka moich modlitw z przeszłości, to byłaby katastrofa. Dlatego wolę mówić: „Niech się dzieje wola Twoja…”. O nic innego nie widzę sensu się modlić.

 

* Jak można być kochaną, jak się ma takie dłonie?<br />Zawsze obgryzałam skórki. Całe życie trzymałam palce w ustach.<br />Całe życie.

 

* Ludzie stworzeni są, żeby kochać. Jednak bliskość, którą osiąga się w ubraniu, jest najcięższa do znalezienia.

 

* Mamy tendencję, żeby mężczyzna zaspokajał wszystkie nasze potrzeby. Żeby miał wyższe wykształcenie, znał języki, był wrażliwym, romantycznym, cudownym kochankiem, żeby się rozpłakał nad przejechanym na ulicy pieskiem i równocześnie był stającym w naszej obronie macho. Myślę, że faceci jednak nie traktują nas aż tak instrumentalnie. Na miłość Boską, przyjaciółki są od tego, żeby pogadać z nimi o filozofii albo o strasznych bólach miesiączkowych. Nie obciążajmy tym facetów, naprawdę. Związek nie jest symbiotyczny, te dwa kółka mają się tylko gdzieś zahaczać.