Hồ Chí Minh: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
m format, dr Zmiana |
||
Linia 1:
{{Nazwisko wietnamskie|Hồ}}
[[Plik:Ho Chi Minh 1946.jpg|mały|
'''[[w:Hồ Chí Minh|Hồ Chí Minh]]''' (1890–1969) – [[wietnam]]ski działacz niepodległościowy i [[Komunizm|komunistyczny]], [[prezydent]] i [[premier]] Demokratycznej Republiki Wietnamu.
* Indywidualizm jest czymś bardzo fałszywym i przewrotnym: zręcznie sprowadza na złą drogę.
** Źródło: Artur Dmochowski, ''Wietnam: wojna bez zwycięzców'', Kraków 1991, s. 15.
* Jeśli chodzi o mnie osobiście, to całe swe życie duszą i ciałem służyłem ojczyźnie, służyłem rewolucji, służyłem narodowi. Gdybym musiał teraz opuścić ten świat, niczego bym nie żałował. Żałuję tylko, że nie mogę dalej służyć
** Źródło: testament; cyt. za Artur Dmochowski, ''Wietnam: wojna bez zwycięzców'', Kraków 1991, s. 144.
* Nasza partia to partia komunistów indochińskich, ale musimy również dążyć do wyzwolenia całej Południowo-Wschodniej Azji.
** Opis: na VI zjeździe Komunistycznej Partii Indochin (1949).
** Źródło: Artur Dmochowski, ''Wietnam: wojna bez zwycięzców'', Kraków 1991, s. 42.
* Nie ma nic cenniejszego nad niepodległość i wolność.
** Źródło: Artur Dmochowski, ''Wietnam: wojna bez zwycięzców'', Kraków 1991, s. 7.
** Zobacz też: [[ojczyzna]], [[niepodległość]]
* Pokonamy Francuzów, a jeśli zrobicie ten błąd, że zostaniecie tutaj – pokonamy i was.
** Opis: do amerykańskiego dziennikarza (1951).
** Źródło: Artur Dmochowski, ''Wietnam: wojna bez zwycięzców'', Kraków 1991, s. 57.
* Zabijcie dziesięciu naszych ludzi, a my zabijemy jednego z waszych. To wy pierwsi będziecie mieli dosyć.
** Źródło: Artur Dmochowski, ''Wietnam: wojna bez zwycięzców'', Kraków 1991, s. 134.
==O Ho Chi Minie==
Linia 27:
** Autor: [[Dwight Eisenhower]]
** Opis: wyjaśniając w 1955, dlaczego amerykański protegowany – prezydent [[Ngô Đình Diệm]] odwołał zaplanowane wybory w Wietnamie.
** Źródło: ''Oliver
* Wszyscy XX-wieczni autokraci, poczynając od Mussoliniego i Atatürka, który wyłonił się z gruzów otomańskiego imperium, po Stalina Hitlera i Mao Tse-Tunga, naśladowali Bonapartego – prekursora i wzorca współczesnych tyranów. W ich ślady poszli pomniejsi despoci – Sukarno w Indonezji, Ho Chi Minh i Pol Pot w Indochinach, Naser i Saddam na Bliskim Wschodzie, Peron i Castro w Ameryce Łacińskiej, Kadafi, Bokassa i Idi Amin w Afryce. Wszystkie te ponure postacie dopuszczające się najstraszliwszych bestialstw, począwszy od ludobójstwa, a skończywszy na ludożerstwie, były w gruncie rzeczy groteskową parodią korsykańskiego mistrza.
** Autor: [[Paul Johnson]], ''Bohaterowie'', tłum. Anna i Jacek Maziarscy, wyd. Świat Książki, Warszawa
** Zobacz też: [[Benito Mussolini]], [[Mustafa Kemal Atatürk]], [[Józef Stalin]], [[Mao Zedong]], [[Napoleon Bonaparte]]
| |||