Karol Szymanowski: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
+1
m format, dr Zmiana
Linia 1:
[[Plik:Karol Szymanowski.jpg|mały|<{{center>|Karol Szymanowski</center>}}]]
'''[[w:Karol Szymanowski|Karol Maciej Szymanowski]]''' (1882–1937) – polski [[kompozytor]], pianista, pedagog i krytyk muzyczny.
==Cytaty z listów==
* (...) cieszę się strasznie z tej ekspedycji – gdyż moje Nachtgespenstry (nocne zmory) się pomału rozwiewają. Jutro jedziemy do Algieru – Costantiny, Biskry i Tunisu. Tam następujący adres: Tunisie, Tunis Tunisia – Palace Hotel.
** Źródło: list do Zdzisława Jachimeckiego (Palermo, 30 marca 1914) cyt. za: ''Korespondencja. Pełna edycja zachowanych listów do i od kompozytora'', t. 1, 1903–1919, zebr. i opr. T. Chylińska, Kraków 1982, list nr 244, s. 432.
 
* Tutaj zupełnie cudownie, ale o tym wszystkim ustnie. Nie myślcie, że się jeszcze dalej wybieram – do Kongo lub Transvaalu – przeciwnie, wkrótce mamy zamiar wracać.
** Źródło: list z Iskry do Zdzisława Jachimeckiego (11 kwietnia 1914), cyt. za: ''Korespondencja...Korespondencja…'', ''op. cit.'', s. 433.
 
* Zrobiłem cudowną podróż po Algierze, Saharze i Tunisie, czuję się znacznie lepiej...lepiej…
** Źródło: ''Korespondencja...Korespondencja…'', ''op. cit.'', s. 434.
 
==Wypowiedzi==
Linia 30:
 
==O Karolu Szymanowskim==
* (...) natchnieniem dla kompozytora była raczej ogólna i dość osobista, poetycko-malarska wizja orientalnego świata (nie tylko arabskiego), jego klimatu, sztuki i miłości.
** Autor: [[Tadeusz A. Zieliński]], ''Szymanowski. Liryka i ekstaza'', Kraków 1997, s. 83.
 
Linia 36:
** Autor: [[Tadeusz A. Zieliński]], ''Szymanowski. Liryka i ekstaza'', Kraków 1997, s. 21.
 
* (...) pełne jest światła i żaru słonecznego, oślepiającego wzrok południową porą, i pełną szafirowych głębi nocy arabskich. Jest coś wieczystego, coś najwyższego w wyrazie tej muzyki, przedziwnej we wdzięku i oszałamiającej wschodnim przepychem barw.
** Autor: prof. [[Zdzisław Jachimecki]]
** Opis: o ''Pieśniach muezina szalonego'', op. 42.
** Źródło: Tadeusz A. Zieliński, ''Szymanowski. Liryka i ekstaza'', Kraków 1997, s. 164.
Linia 50:
** Źródło: S. Spiess, W. Bacewicz, ''Ze wspomnień melomana'', Warszawa 1963, s. 57, 58.
 
* (...) postanowił „dogonić” muzykę światową jako przedstawiciel nieistniejącej wówczas oficjalnie Polski, jako przedstawiciel polskiej kultury, którą ukochał ponad wszystko. Zamysł był nierealny, bo podjęty samotnie. (...) A jednak na przekór wszystkiemu udało się (...). Od pierwszej chwili zrozumiał, że jest sam i że jedyne źródło wielkiej, oryginalnej, na wskroś polskiej, a zarazem na wskroś europejskiej, twórczości znaleźć może w genialnym dziele Chopina.
** Autor: [[Stefan Kisielewski]], ''Gwiazdozbiór muzyczny'', Kraków 1982.
 
Linia 64:
** Autor: [[Tadeusz A. Zieliński]]
** Opis: o ''III Symfonii „Pieśń o nocy”'', op. 27.
** Źródło: Janusz Fedirko, ''Orientalne fascynacje Karola Szymanowskiego'', „Alma Mater”, nr 98, grudzień 2007, s. 51.
 
* Zachłyśnięcie się dwudziestokilkuletniego Szymanowskiego urokami helleńskiej i renesansowej Italii z pewnością pomogło mu w przezwyciężeniu w swej twórczości dotychczasowego wzoru i w wypracowaniu – już wkrótce – własnej, oryginalnej poetyki dźwiękowej, w której zmysłowa barwność brzmienia i namiętna fantastyka wezmą górę nad kontrapunktycznymi zawiłościami i rozbudowanym konstruktywizmem.
Linia 70:
 
 
{{DEFAULTSORTSORTUJ:Szymanowski, Karol}}
[[Kategoria:Kompozytorzy baletów]]
[[Kategoria:Polscy kompozytorzy instrumentalnej muzyki poważnej]]