Krzysztof Kowalewski: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
m format, dr Zmiana |
||
Linia 1:
[[
'''[[w:Krzysztof Kowalewski|Krzysztof Kowalewski]]''' (1937–2021) – polski aktor. Syn aktorki Elżbiety Kowalewskiej, mąż [[Agnieszka Suchora|Agnieszki Suchory]].
* Aktor nie przychodzi do teatru tylko wtedy, gdy umarł w domu, albo przychodzi do teatru i tam umiera. I tyle.
** Opis: na temat zachowania [[Grażyna Szapołowska|Grażyny Szapołowskiej]], która nie pojawiła się w [[praca|pracy]] w [[teatr]]ze, bo wolała wystąpić w [[telewizja|telewizji]].
Linia 12 ⟶ 10:
* Gdyby kawałki z moich ról we mnie zostawały, byłbym nienormalny.
** Źródło: Krzysztof Kucharski, [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/36905,druk.html ''Mógłbym więcej grać'',
** Zobacz też: [[rola]]
Linia 23 ⟶ 21:
* Jeśli gram w sitcomie ''Daleko od noszy'' – robię to z wyboru. Podoba mi się zresztą rodzaj absurdalnego żartu proponowany przez Krzysztofa Jaroszyńskiego. Ale owszem, przyznaję, że brałem udział w rozmaitych przedsięwzięciach tego typu, które nie były tak miłe. Nie jestem bez winy. Z drugiej strony nie można się obrażać na tego typu produkcje, skoro zdominowały cały rynek. Ludzie na nie czekają. A że ich oglądanie ogłupia…
** Źródło: Małgorzata Klimczak, [http://www.e-teatr.pl/en/artykuly/135947.html ''Święto Krzysztofa Kowalewskiego'',
** Zobacz też: ''[[Daleko od noszy]]'', [[humor]], [[Krzysztof Jaroszyński]]
Linia 37 ⟶ 35:
** Źródło: Małgorzata Piwowar, [http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/w-teatrze-umiem-byc-grozny.html ''W teatrze umiem być groźny'', „Rzeczpospolita”, 29 sierpnia 2008]
* Miał genialną umiejętność konstruowania komedii skutecznie oddziałujących na widza. Bawią przecież do dzisiaj. Moi koledzy filmowcy strasznie krzywią się na filmy Barei, wytykając mu błędy widoczne na ekranie. I w wielu przypadkach mają rację, tyle że nie potrafią nakręcić równie zabawnych opowiastek. (…) Miał niezwykle łagodny charakter, jasno mówił, o co mu chodzi. Był erudytą, do tego uwrażliwionym na absurdy naszej rzeczywistości. Szczęśliwie spotkali się z Tymem, jeden od drugiego czerpał. I wzajemnie się nakręcali.
** Opis: o [[Stanisław Bareja|Stanisławie Barei]].
** Źródło: Małgorzata Piwowar, [http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/w-teatrze-umiem-byc-grozny.html ''W teatrze umiem być groźny'', „Rzeczpospolita”, 29 sierpnia 2008]
Linia 45 ⟶ 43:
** Zobacz też: [[Henryk Sienkiewicz]]
* Moja matka była
** Źródło: ''Taka zabawna historia. Krzysztof Kowalewski w rozmowie z Juliuszem Ćwieluchem'', Warszawa 2014, s. 11, 14.
Linia 72 ⟶ 70:
** Źródło: Agata Żbikowska, [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=36009 ''To jest banda idiotów. Krzysztof Kowalewski specjalnie dla Stopklatki'', stopklatka.pl, 9 lutego 2007]
* Socjologowie określiliby to krótko – czar chama. Ludzie lubią Sułka za jego prostolinijność, za to, że wali prosto z mostu to, co ma na myśli. Nawet w stosunku do tak zakochanej i delikatnej kobiety jak pani Eliza niczego nie owija w bawełnę. Taką już ma naturę. To dziwne, ale mam wrażenie, że wielu pisarzy jest wręcz zafascynowanych tego typu postaciami. (…) Sułek to „czar chama” przetworzony przez artystę Jacka Janczarskiego.
** Opis: o postaci z audycji ''Kocham pana, panie Sułku''.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pogodaw.htm „Rzeczpospolita”, 4 stycznia 2002]
Linia 118 ⟶ 116:
{{
[[Kategoria:60 minut na godzinę]]
[[Kategoria:Kabaret Pod Egidą]]
| |||