|
[[Plik:Archeological dig sites at Plaosnik Monastery - panoramio - Colin W (1).jpg|thumb|250px|<center>Prace archeologiczne</center>]]
'''[[w:Archeologia|Archeologia]]''' – nauka, której celem jest odtwarzanie społeczno-kulturowej [[przeszłość|przeszłości]] [[człowiek]]a na podstawie znajdujących się w [[ziemia|ziemi]], na ziemi lub w [[woda|wodzie]] źródeł archeologicznych, czyli materialnych pozostałości działań ludzkich.
* Tzw. archeologia słowiańska umarła jakiś czas po upadku komunizmu, wraz z teorią, że Słowianie żyli na tych ziemiach niemal od zawsze. Dziś wiemy, że przybyli oni na teren Polski w V-VI w. po Chrystusie z południowego wschodu. Mówimy zatem raczej o archeologii wczesnośredniowiecznej, średniowiecznej i nowożytnej.
** Autor: [[Aleksander Bursche]] w Tygodnik Przegląd, kwiecień 2012, rozmawiał Bronisław Tumiłowicz [https://www.tygodnikprzeglad.pl/archeolog-czesciej-bez-lopaty/ Archeolog częściej bez łopaty www.tygodnikprzeglad.pl]
** Zobacz też [[Słowianie]], [[Archeografia]]
* Archeolog oczywiście cieszy się – jest bądź co bądź człowiekiem – znalazłszy przedmioty rzadkie lub piękne, chce jednak dowiedzieć się o nich wszystkiego, a w każdym razie przedkłada zdobywanie wiedzy nad gromadzenie rzeczy. Kopanie traktuje przede wszystkim jako okazję do obserwacji, opisywania oraz interpretowania.
** Autor: Leonard Woolley, ''W poszukiwaniu przeszłości'', PWN, Warszawa 1964, s. 13.
* Doniosłość badań archeologicznych polega na tym, iż rzucają one światło na historię ludzi bardzo podobnych do nas, na cywilizację związaną ściśle z naszą cywilizacją. (…) Całym sensem istnienia archeologii jest fakt, iż w ostatecznym rozrachunku ma ona znaczenie dla każdego człowieka. (…) A korzyści, które płyną z archeologii – to odkrywanie nowych światów.
** Autor: Leonard Woolley, ''W poszukiwaniu przeszłości'', PWN, Warszawa 1964, s. 10–12.
* Dowody zaś rzeczowe wydobywa na światło dzienne łopata archeologa.
** Źródło: [[Paweł Jasienica]], Świt słowiańskiego jutra, PIW, 1952, s. 30
* Epoki tworzy archeologia.
** Autor: [[Stanisław Jerzy Lec]], ''[[Myśli nieuczesane]]'', Wydawnictwo Literackie, Kraków 1974, s. 215.
** Zobacz też: [[epoka]]
* Misja archeologa w bibliotece ma często większe znaczenie niż jego aktywność w terenie.
** Źródło: Magdalena Mączyńska, [[Aleksander Bursche]], [[Andrzej Kokowski]], Zapomniana inskrypcja staropolska w: ''Cień Światowita, czyli pięć głosów w sprawie etnogenezy Słowian'', pod red. Andrzeja Kokowskiego, opin. prof. dr hab. [[Jerzy Okulicz-Kozaryn]], 2002, s. 16.
* O ile znam się na tym, archeolog, jak już zacznie kopać, kopie jak wariat bez wytchnienia. – Zupełnie jak terier.
** Autorka: [[Agatha Christie]], ''Spotkanie w Bagdadzie'', Hachette, b.m. 2001, s. 131.
* Przede mną ojciec mój i ojciec mego ojca rozbili tu swoje namioty...namioty… Od dwunastu stuleci prawdziwi wierni – a tylko oni, Bogu niechaj będzie chwała, posiadają prawdziwą mądrość – osiedli w tym kraju, a żaden z nich nie słyszał nigdy o jakimś podziemnym pałacu ani nie słyszeli o nim ci, co byli przed nimi. I patrz! Oto przychodzi cudzoziemiec z Zachodu, z kraju odległego o wiele dni drogi, idzie prosto przed siebie na wiadome mu miejsce, bierze laskę, przeciąga linię w jedną stronę, przeciąga linię w drugą stronę. „Tutaj – powiada – jest pałac, a tam – powiada jest brama”, i pokazuje nam to, co przez całe nasze życie leżało pod naszymi stopami, a my nic o tym nie wiedzieliśmy. Cudowne! Cudowne! Czy nauczyłeś się tego z książek, od czarnoksiężników, czy od waszych proroków? Mów, o beju! Powiedz mi tajemnicę mądrości!
** Autor: szejk Abd-el-Rahman
** Opis: do [[Austen Henry Layard|Austena Henry'ego Layarda]].
** Zobacz też: [[mądrość]]
* Szpadel archeologa<br/ >Przebija się w głębie z dawna<br/ >Opustoszałych domostw, <br/ ><br/ >wydobywa spod ziemi świadectwa<br/ >stylów życia, o których nikomu<br/ >dzisiaj nawet by się nie śniło (...…).
** Autor: [[Wystan Hugh Auden]]
* [[archeolog]]
* Współczesnych archeologów podzielić można istotnie na dwie grupy odzwierciedlające zasadniczy podział orientacji badawczych w archeologii. Pierwsza z nich pod wpływem hermeneutyki głosi, iż badanie historii i kultury nie może obyć się bez odwołania się do specyficznych cech ''umysłu'' badacza i tworzonych przezeń reprezentacji przeszłości. Cechą wyróżniającą drugą tendencję jest - by odwoływać się do terminów W. Stoczkowskiego - umiarkowanie sądów, przywiązanie do materialnego konkretu archeologicznych źródeł i sceptycyzm co do daleko idących interpretacji.
** Archeologia Polski t.49-50, 2004 s. 144
** Zobacz też [[Archeografia]]
[[Kategoria:Archeologia|!]]
| 