Krzysztof Cena: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Henry39 (dyskusja | edycje)
poprawa linków
Henry39 (dyskusja | edycje)
+2 cytaty
Linia 12:
* Miał przekonywującą wizję naprawy podstaw ustroju Rzeczypospolitej i służbie Rzeczypospolitej poświęcił całe swoje życie. Zapisał się w historii Polski wieloletnią i zdeterminowaną działalnością mającą na celu uzdrowienie ustroju Polski przez adaptację najbardziej skutecznej ordynacji wyborczej, jaką w wysokorozwiniętych krajach Zachodu okazały się [[jednomandatowe okręgi wyborcze]] (JOW) i związane z nimi zasady ordynacji większościowej. Przez wszystkie lata działalności działał mimo wymuszonej ciszy w mediach zarówno w stosunku do postulatu JOW, jak i szczegółów afery FOZZ. Pozostawił zrozumienie i poparcie dla wypróbowanej koncepcji JOW wśród setek tysięcy polskich wyborców. Jerzy Przystawa był wzorem postaw obywatelskich dla wszystkich Polek i Polaków. Był bowiem wielkim patriotą i rzecznikiem nas wszystkich. Dobrze i owocnie wpisał się do powikłanej i bolesnej historii naszego narodu, a pamięć o Nim i Jego słowa pomogą nam zachować rozwagę, nadzieję i mądrość w XXI wieku. Polska przestrzeń patriotyczna i naukowa straciła wybitnego uczestnika i nieustraszonego mentora.
** Opis: o profesorze Jerzym Przystawie
** Źródło: [http://jow.pl/sp-profesor-jerzy-przystawa-1939-2012/ Ruch Obywatelski na rzecz Jednomandatowych Okręgów Wyborczych], 4 listopada 2012.
 
* Moim zdaniem na autorytet uczonego składają takie czynniki, jak referaty główne wygłaszane na wielkich konferencjach i kongresach międzynarodowych, monografie zbiorowe, ilość recenzji w specjalistycznych periodykach zagranicznych. Jeśli [[naukowiec|uczony]] nie bierze w tym udziału, jego [[autorytet]] jest wysoce wątpliwy.
** Opis: o [[autorytet|autorytecie]] [[naukowiec|uczonych]]
** Źródło: wywiad w „Wiadomości. Tygodnik społeczno-kulturalny”, nr 31/1070, Wrocław, 30 lipca 1981, s.7.
 
* (...) możemy stwierdzić w polskim środowisku naukowym daleko posunięty proces zanikania solidarności, manifestującej więź profesjonalną oraz wiązania roli społecznej uczonego jako specjalisty z rolą społeczną uczonego jako intelektualisty, tzn. wiązania roli pracownika z rolą obywatela. Przywracanie czy tworzenie solidarności trzeba pojmować i traktować jako proces długotrwały, kształtowany socjotechnicznie. Rzecznicy i szermierze poprawy i odnowy w duchu „nauki samorządnej” powinni wykazać tedy cierpliwość i rzeczowość, przemyślność i udatność, a zwłaszcza pryncypialność i konsekwencję w reedukowaniu i mobilizowaniu kadr naukowych.
** Opis: o polskim środowisku naukowym.
** Źródło: „Nauka Polska”, nr 1–2/1981, s. 118.
 
* [[naukowiec|Uczony]] należy do znacznie szerszej społeczności niż tylko do społeczności danego kraju. [[Sokrates]] powiedział, ze jest on obywatelem nie [[Ateny|Aten]], nie [[Grecja|Grecji]], ale obywatelem świata. W warunkach, kiedy wartości są co nieco przemieszane, a właściwości prawidłowego rozwoju człowieka nauki sa zaburzone, trzeba by szukać jakiegoś dalszego, innego punktu odniesienia, znajdującego się poza granicami lokalnymi.
** Opis: o [[autorytet|autorytecie]] [[naukowiec|uczonych]]
** Źródło: wywiad w „Wiadomości. Tygodnik społeczno-kulturalny”, nr 31/1070, Wrocław, 30 lipca 1981, s.7.