Anne Brontë: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
→‎Inne: nowy cytat
 
Linia 43:
 
* Ale tam, gdzie pojawia się nadzieja, tam ''musi'' przyczaić się też strach.
 
* À propos, jakiż to nieznośny obyczaj – jeden z wielu w tym sztucznym, nader cywilizowanym świecie: jeżeli dżentelmeni ''muszą'' wprowadzać damy do jadalni, dlaczego nie wolno im wybrać tej, którą darzą największą sympatią?
 
* Czasem spoglądając komuś głęboko w oczy można poznać jego duszę na wskroś i dowiedzieć się o nim więcej w ciągu godziny niż o innych w ciągu całego życia.
Linia 49 ⟶ 51:
 
* Czy silnym jest ten, który przezwyciężając wielkie trudności, dokonuje zadziwiających czynów, choć robiąc to z wielkim wysiłkiem i narażając się na zmęczenie, czy ten, który spędza cały dzień, siedząc w fotelu, przegrzebując tylko od czasu do czasu żar w kominku i wkładając jedzenie do ust?
 
* Gdybym zupełnie nie wiedział, ile trudu zadajecie sobie z mojego powodu, łatwo byłoby mi się przyzwyczaić do tego, że ktoś się mną nieustannie opiekuje i natychmiast zaspokaja wszystkie moje potrzeby, niekiedy nawet zanim zdążą się pojawić. (...) wasza dobroć jawiłaby mi się jako coś naturalnego i nie zdawałbym sobie sprawy z tego, jak wiele wam zawdzięczam.
 
* Jakże często płaczemy nad cudzym nieszczęściem, nie roniąc nawet jednej łzy w obliczu naszego własnego!
Linia 79 ⟶ 83:
 
* W sprawach miłości nie istnieje lepszy pośrednik od radosnego, prostodusznego dziecka – zawsze gotowego złączyć dwa rozdzielone serca, wybudować most ponad otchłanią sztywnych konwenansów, roztopić lód powściągliwości i zburzyć wysokie mury dumy.
 
* Wierzę, że nie przyszedłem na świat tylko po to, by korzystać z dobroci bliźnich, ale też po to, by samemu na coś im się przydać.
 
* Wybaczenie nie przychodzi do nas na żądanie; a szacunkiem darzyć mogę tylko tych, którzy sobie nań zasłużą.