* Oliwa sprawiedliwa, zawsze na wierzch wypływa.
==P==
{{Osobne|Przysłowia polskie/P}}
* Palec skaleczysz – cała ręka boli.
{{:Przysłowia_polskie/P}}
* Paluszek i główka to szkolna wymówka.
* Pan Bóg stworzył wieś, a człowiek miasto.
** Źródło: [[Samuel Adalberg]], [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=18873 ''Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich''], op. cit., s. 592.
* Papier jest cierpliwy: wszystko przyjmie.
* Pasuje jak piąte koło u wozu.
* Pasuje jak pięść do nosa.
* Pasuje jak garbaty do ściany.
* Pasuje jak kwiatek do kożucha.
* Pasuje jak wilk do pilnowania owiec.
* Pasuje jak świni siodło.
* Pasuje jak wół do karety.
* Patrzy jak cielę na malowane wrota.
* Patrzy jak sroka w gnat.
* Październik ciepły, będzie luty strzepły.
* Póki życia, póty nauki.
* Póty dzban wodę nosi, póki się ucho nie urwie.
* Pan każe – sługa musi.
* Pańskie oko konia tuczy.
* Pan Bóg nie rychliwy, ale sprawiedliwy.
* Pan Bóg stworzył byka – i byk był; a chłop wziął kozika, urżnął mu u dołu i stworzył wołu.
* Pieniądze szczęścia nie dają.
* Pierwej rozważ, potem odważ.
* Pierwsze koty za płoty.
* Pierwsze pół życia żyjemy marzeniami, a drugie pół – wspomnieniami.
* Pierwsze śliwki – robaczywki.
* Pies ogrodnika; samemu nie zje i drugiemu nie da.
* Pijak podobny jest do zwierza: ni do roboty, ni do pacierza.
* Plotka wyleci wróblem, a powróci wołem.
* Po burzy zawsze słońce przychodzi.
* Po karnawale – czas na gorzkie żale.
* Po każdej nocy wschodzi słońce.
* Po świętej Agacie wyschną na słońcu gacie.
* Po tłuste cielę i do domu trafią, a chudego i na targu nie kupią.
** Zobacz też: [[cielę]]
** Źródło: [[Samuel Adalberg]], [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=18873 ''Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich''], op. cit., s. 67.
* Pod latarnią najciemniej.
* Podłość ludzka nie ma granic.
* Podobni jak dzień do nocy.
* Podróże kształcą.
* Poeta... tylko głowa nie ta.
* Pokorne cielę dwie matki ssie.
* Polak, Węgier dwa bratanki – i do szabli, i do szklanki.
* Polska cnota: każdemu otworzyć wrota.
* Polski żołnierz w obozie – anioł, w polu – lew.
** Zobacz też: [[żołnierz]]
* Porywać się z motyką na słońce.
* Postać anielska, dusza diabelska.
* Pośpiech jest wskazany tylko przy łapaniu pcheł.
* Pośpiech jest złym doradcą.
* Potrzebne jak dziura w moście.
* Potrzebne jak zającowi dzwonek na polowaniu.
* Po winie rozum w głowie ginie.
* Poznać łatwo w starości, jaki kto był w młodości.
* Poznać pana po cholewach.
* Poznać po mowie, co kto ma w głowie.
* Poznasz głupiego po śmiechu jego.
* Pozory często mylą.
* Praca nie zając, nie ucieknie.
* Pracuj, a garb ci sam wyrośnie.
* Prawa są równie jako pajęczyna: wróbel się przeciśnie, a na muszkę wina.
* Prawda i cnota ginie od złota.
* Prawda jak oliwa – zawsze na wierzch wypływa.
* Prawda w oczy kole.
* Prawda zawsze zwycięża.
* Prawdziwa cnota krytyk się nie boi.
** Autor: [[Ignacy Krasicki]]
** Źródło: ''[[Monachomachia]]'', [[s:Monachomachia/Pieśń VI|Pieśń VI]], w: ''Dzieła Krasickiego'', wyd. U Barbezata, Paryż 1830, s. 44.
* Prawdziwa wiedza to znajomość przyczyn.
* Prawdziwego przyjaciela poznaje się w biedzie.
* Prawem i lewem.
* Proste drzewo nie rzuca garbatego cienia.
* Prosty czy krzywy – każdy chce być szczęśliwy.
* „Proszę”, „przepraszam”, „dziękuję” – pomaga, a nic nie kosztuje.
* Przed kim bramę zamkną, niech do furtki puka.
** Źródło: [[Samuel Adalberg]], ''Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich'', op. cit., s. 41.
* Przepadło jak kamień w wodę.
* Przepisy są po to, aby je łamać.
* Przezorny – zawsze ubezpieczony.
* Przyganiał kocioł garnkowi, a sam smoli.
* Przyjaciela szukaj blisko, wroga daleko.
* Przyjaźń zawarta przy kieliszku wódki zwykle ma żywot krótki.
* Przyszła koza do woza.
* Przyszła kryska na Matyska.
* Psa głaskaj, ale kija z ręki nie puszczaj.
** Źródło: [[Samuel Adalberg]], ''Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich'', op. cit., s. 397.
* Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia.
** Źródło: [[Danuta Masłowska]], [[Włodzimierz Masłowski]], ''Przysłowia polskie i obce'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2003, s. 345
* Puścił się bez wiosła na morze.
** Źródło: [[Samuel Adalberg]], ''Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich'', op. cit., s. 599.
* Pycha i z nieba spycha.
==R==
|