Kampania wrześniowa: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
+1 |
+1 |
||
Linia 33:
** Źródło: Andrzej Skrzypek (oprac.), ''Wrzesień 1939 r. w relacjach dyplomatów Józefa Becka, Jana Szembeka, Anthony'ego Drexel-Biddle'a, Leona Noëla i innych'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1989, ISBN 8301089482. s. 43.
** Zobacz też: [[Józef Beck]], [[Lublin]], [[okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)]]
* Minister zacytował dla udokumentowania: a) zbombardowanie szpitali Przemienienia Pańskiego i im. Piłsudskiego, teatru letniego i cywilnych budynków mieszkalnych przy ulicy Siennej, wszystkie budynki znajdowały się w centrum Warszawy, b) zniszczenie Siedlec (węzeł komunikacyjny) oraz c) niszczycielskie bombardowanie Zamościa, który, jak podkreślał, nie miał żadnego znaczenia z wojskowego punktu widzenia; ciężkie bombardowanie Brześcia w dniu 9 września, gdy 5 ciężkich bomb mających zapewne spaść na dworzec kolejowy ominęło cel spadając na odległe o kilometr cywilne osiedle, powodując wiele ofiar wśród ludności i straty materialne. Zarówno minister, jak i jego współpracownicy byli w tym przypadku naocznymi świadkami i ledwo uszli z życiem.
** Autor: [[Anthony Joseph Drexel Biddle]]
** Opis: o sytuacji podczas kampanii wrześniowej i bombardowaniach, których świadkiem był minister [[Józef Beck]].
** Źródło: Andrzej Skrzypek (oprac.), ''Wrzesień 1939 r. w relacjach dyplomatów Józefa Becka, Jana Szembeka, Anthony'ego Drexel-Biddle'a, Leona Noëla i innych'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1989, ISBN 8301089482. s. 166.
** Zobacz też: [[Warszawa]], [[Zamość]]
* Można było wejść jak w masło w pozycje niemieckie, można było rozstrzygnąć wojnę w 1939 r. Trochę zdecydowania i charakteru. (…) Co za hańba, co za wstyd, co za głupota zarazem. To idealna sytuacja, wręcz modelowa, w której można było pobić przeciwnika, wychodząc na jego odsłonięte tyły. Przy tym zdrada wiernego przyjaciela.
| |||