|
* Słowo rodzi się z dźwięku – dźwięk przed słowem.
==Wypowiedzi==
* Co za antypatyczna kobieta – ta Sand! Czy to naprawdę kobieta? Jestem skłonny w to wątpić.
** Opis: po pierwszym spotkaniu z [[George Sand]] na wieczorze towarzyskim u hrabiny Marii d’Agoult 24 października 1836.
** Źródło: Mieczysław Tomaszewski, ''Chopin i George Sand'', Wydawnictwo Literackie, Kraków 1990
** Zobacz też: [[kobieta]]
* Czuję się sam, sam, sam, chociaż otoczony…
** Źródło: ''Fryderyk Chopin'', „Alma Mater” nr 130–131, grudzień-styczeń 2010–2011.
* Jestem już u źródła szczęścia…
** Opis: [[ostatnie słowa]].
** Źródło: list ks. A. Jełowickiego do Ksawery Grocholskiej
** Zobacz też: [[szczęście]]
* Mozartowi nie trzeba doświadczenia: jego wiedza i natchnienie były na jednym poziomie.
** Opis: po koncercie kwartetu [[Joseph Haydn|Haydna]].
** Źródło: wspomnienia E. Delacroix, cyt. za: Mieczysław Tomaszewski, ''Fryderyk Chopin…'', op. cit.
* Najdziwniejszym z ludzi jest geniusz: ten tak daleko w przyszłość wybiega, że ginie z oczu ludzi z nim żyjących, a nie wiadomo, które pokolenie pojąć go zdoła.
** Źródło: ''Fryderyk Chopin'', „Alma Mater” nr 130–131, grudzień-styczeń 2010–2011.
** Zobacz też: [[geniusz]], [[przyszłość]]
* Nie ma nic wstrętniejszego niż muzyka bez ukrytego znaczenia.
* O Boże, Jesteś Ty! Jesteś i nie mścisz się! – Czy jeszcze Ci nie dość zbrodni moskiewskich – albo – alboś sam Moskal!
** Opis: na wieść o zdobyciu [[Warszawa|Warszawy]] przez wojska carskie.
** Źródło: tzw. dziennik stuttgarcki, cyt. za: Mieczysław Tomaszewski, ''Fryderyk Chopin…'', op. cit.
* Szczęśliwy, kto może być kompozytorem i wykonawcą zarazem.
** Źródło: ''Fryderyk Chopin'', „Alma Mater” nr 130–131, grudzień-styczeń 2010–2011.
* Świat mi ten jakoś mija…
** Źródło: ''Fryderyk Chopin'', „Alma Mater” nr 130–131, grudzień-styczeń 2010–2011.
* Thalberg tęgo gra, ale nie mój człowiek. Piano pedałem, a nie ręką bierze, decymy bierze jak ja oktawy – ma brylantowe guziki od koszulek.
** Opis: o pianiście Zygmuncie Thalbergu.
** Źródło: [[Janusz Ekiert]], ''Czy wiesz? Zagadki muzyczne'', Warszawa 1995, wyd. Alfa, s. 273.
===Listy===
* Ale Angielki, ale konie, ale pałace, ale powozy, ale bogactwo, ale przepych, ale wszystko począwszy od mydła a skończywszy na brzytwach, wszystko nadzwyczajne – wszystko jednakowe, wszystko wyedukowane, wszystko umyte, a czarne jak szlachecka d...!!!
** Opis: do Juliana Fontany, lipiec 1836, opis wrażeń z pobytu w [[Londyn]]ie.
** Źródło: Mieczysław Tomaszewski, ''Fryderyk Chopin…'', op. cit.
* Czas to najlepsza cenzura, cierpliwość najdoskonalszy nauczyciel.
** Opis: do rodziny 11 października 1845.
** Źródło: Mieczysław Tomaszewski, ''Fryderyk Chopin…'', op. cit.
** Zobacz też: [[cenzura]], [[czas]], [[cierpliwość]], [[nauka]]
* Gdybym mógł, wszystkie bym tony poruszył, jakie by mi tylko ślepe, wściekłe, rozjuszone nasłało uczucie, aby choć w części odgadnąć te pieśni, których rozbite echa gdzieś jeszcze po brzegach Dunaju błądzą, co wojsko Jana śpiewało…
** Opis: do Jana Matuszyńskiego 26 grudnia 1830 na wieść o wybuchu [[powstanie listopadowe|powstania listopadowego]].
** Źródło: Mieczysław Tomaszewski, ''Fryderyk Chopin…'', op. cit.
* (…) grałem moją sonatę b-moll, zdarzyła mi się niezwykła przygoda. Wykonałem mniej więcej poprawnie allegro i scherzo i już miałem zacząć marsz [żałobny], gdy nagle ujrzałem wyłaniające się z na wpół otwartego pudła fortepianu przeklęte widziadła, które pewnego, ponurego wieczora ukazały mi się w Chartreuse. Musiałem wyjść, żeby się opamiętać, po czym bez słowa zacząłem grać dalej.
** Opis: do Solange Clesinger 9 września 1848, opis jednego z koncertów angielskich.
** Źródło: Mieczysław Tomaszewski, ''Fryderyk Chopin…'', op. cit.
* Im więcej zdrowia zwykle się ma, tym mniej cierpliwości w cierpieniu fizycznym.
** Opis: do rodziny 24 grudnia 1845.
** Źródło: Mieczysław Tomaszewski, ''Fryderyk Chopin…'', op. cit.
** Zobacz też: [[zdrowie]]
* Jestem w Palmie, między palmami, cedrami, kaktusami, pomarańczami, cytrynami (…) Niebo jak turkus, morze jak lazur, góry jak szmaragd, powietrze jak w niebie (…) Żyję trochę więcej (…) Jestem blisko tego co najpiękniejsze, lepszy jestem.
** Opis: do Juliana Fontany, 15 listopada 1838, wrażenia z pobytu na Majorce.
** Źródło: Mieczysław Tomaszewski, ''Fryderyk Chopin…'', op. cit.
* Jesteśmy stare cymbały, na których czas i okoliczności swoje tryliki nieszczęsne powygrywały. (…) nie umiemy tonów nowych wydawać pod kiepskimi rękami i dusimy w sobie to wszystko, czego dla braku lutnisty już z nas nikt nie wydobędzie. Ja już ledwo dyszę (…) a ty łysiejesz zapewne i zostaniesz jeszcze nad moim kamieniem jak te wierzby nasze, pamiętasz? – co to goły łeb pokazują.
** Opis: do Juliana Fontany, 18 sierpnia 1848.
** Źródło: Mieczysław Tomaszewski, ''Fryderyk Chopin…'', op. cit.
* Moje zdrowie nędzne. Wesoły jestem zewnątrz, szczególnie między swoimi, ale w środku coś mnie morduje – jakieś przeczucie, niepokoje, sny albo bezsenność – tęsknota – obojętność – chęć życia, a w moment chęć śmierci – jakiś słodki pokój, jakieś odrętwienie, nieprzytomność umysłu, a czasem dokładna pamięć mnie dręczy. Kwaśno mi, gorzko, słono, jakaś szkaradna mieszanina uczuć mną włada.
** Opis: 25 grudnia 1831.
** Źródło: Mieczysław Tomaszewski, ''Fryderyk Chopin…'', op. cit.
* Nie dziwię się baśniom rozmaitym; możesz miarkować, żem wiedział, że się na nie wystawiam. Wszakże i to minie, i pogniją nasze języki, a duszy nie naruszą.
** Opis: do Juliana Fontany, 8 sierpnia 1839.
** Źródło: Mieczysław Tomaszewski, ''Fryderyk Chopin…'', op. cit.
* Paryż jest to wszystko, co chcesz – możesz się bawić, nudzić, śmiać, płakać, wszystko robić, co Ci się podoba i nikt na Cię nie spojrzy, bo tutaj tysiące toż samo czyniących co Ty i każdy swoją drogą…
** Opis: do Tytusa Wojciechowskiego 12 grudnia 1831.
** Źródło: Mieczysław Tomaszewski, ''Fryderyk Chopin…'', op. cit.
* Przytomność często mnie odchodzi. Jeżeli coś mam przed oczyma, co mię interesuje, mogą mnie i konie rozjechać i nie będę wiedział…
** Opis: do Tytusa Wojciechowskiego 22 września 1830.
** Źródło: Mieczysław Tomaszewski, ''Fryderyk Chopin…'', op. cit.
* Rzucili się do mnie, że zamiast operę narodową, albo symfonię pisać, łaskoczę nerwy po salonach i piszę głupie exercisy. Jeżeli nie operę, to nie powinienem nic innego tworzyć, jak tylko mazury a polonezy, bo jak nie czują, to im polskości palcem w moich nutach nie pokażę.
** Opis: niezadowolenie z zarzucania mu przez niektórych polskich emigrantów kosmopolityzmu i „oderwania od pracy dla kraju”
** Źródło: ''Kronika Polski. W boju i na tułaczce: 1831–1846'', Wydawnictwo Ryszard Kluszczyński, Kraków 1998, s. 12.
* Tak śpiewa, jak nie można doskonalej (…) zdaje się, iż chucha na publiczność.
** Opis: do Tytusa Wojciechowskiego 12 grudnia 1831; podziwiając śpiew Laury Damoreau-Cinti.
** Źródło: Mieczysław Tomaszewski, ''Fryderyk Chopin…'', op. cit.
* To kraj diabelski (…). Niebo śliczne jak Twoja dusza, ziemia czarna jak moje serce.
** Opis: do Juliana Fontany, 3 grudnia 1838, wrażenia z pobytu na Majorce.
** Źródło: Mieczysław Tomaszewski, ''Fryderyk Chopin…'', op. cit.
* Trzech doktorów z wyspy najsławniejszych: jeden wąchał, com pluł, drugi stukał, skądem pluł, trzeci macał i słuchał, jakem pluł. Jeden mówił, żem zdechł, drugi – że zdycham, trzeci – że zdechnę.
** Opis: do Juliana Fontany, 3 grudnia 1838, na temat niekompetencji miejscowych lekarzy na Majorce.
** Źródło: Mieczysław Tomaszewski, ''Fryderyk Chopin…'', op. cit.
* Wiesz, ile chciałem czuć i po części doszedłem do uczucia naszej narodowej muzyki, zatem miarkuj, jak mi przyjemnie…
** Opis: do Tytusa Wojciechowskiego 12 grudnia 1831.
** Źródło: Mieczysław Tomaszewski, ''Fryderyk Chopin…'', op. cit.
* Widziałem wieżę pochyłą, ratusz sławny… To wszystko nie przechodzi jednak pierników, oj pierników, z których jeden posłałem do Warszawy.
** Opis: o [[Toruń|Toruniu]].
** Źródło: list do przyjaciela (1825)
==O Fryderyku Chopinie==
| 