Józef Mackiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
→O Józefie Mackiewiczu: drobne merytoryczne |
m format, dr Zmiana |
||
Linia 1:
[[Plik:Józef Mackiewicz.png|mały|
'''[[w:Józef Mackiewicz|Józef Mackiewicz]]''' (1902–1985) – polski pisarz i konserwatywny publicysta.
Linia 15:
* Bolszewików oczekiwano już nie z dnia na dzień, a z godziny na godzinę.
** Opis: przed wybuchem [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]].
** Źródło: [https://wpolityce.pl/polityka/171160-obled44-plusy-i-minusy-milosnika-tworczosci-autora-jozefa-mackiewicza-przeraza-sposob-w-jaki-zostal-uzyty-przez-zychowicza Grzegorz Eberhardt, ''
* I wypuściłbym na Europę patrole mongolskich opryczników, aby nahajami z byczej skóry, strzegły wolności słowa, i nie dopuszczały przemocy jednego z tych słów nad drugim. Bo nie to wydaje mi się najważniejsze w życiu, jakie kto ma przekonania, a to jedynie – by każdy je mógł swobodnie wypowiadać.
Linia 23:
** Źródło: [[Artur Domosławski]], ''Narodowość – antykomunista'', „Gazeta Wyborcza”, 1 grudnia 2001.
* Jakiż ratunek? Jakież wyjście z sytuacji? Jedno tylko: Sowiety należy rozbić, zanim zakończy się wojna. Zanim z tą wojną nie ruszą same na Europę. (
** Źródło: ''To dopiero byłaby
* Jedynie prawda jest ciekawa.
Linia 36:
* Której najoczywistszym celem było restytuowanie suwerennej stolicy z suwerennymi władzami i suwerennym wojskiem, wtedy gdy rzecz ta była łatwa do zrobienia? Jeden wróg odchodził, drugi nadchodził. Pomiędzy tych dwóch wrogów wstawić niepodległy skrawek, ba, centrum Polski! Co w tym było głupiego albo zbrodniczego?
** Opis: o powstaniu warszawskim.
** Źródło: [https://wpolityce.pl/polityka/171160-obled44-plusy-i-minusy-milosnika-tworczosci-autora-jozefa-mackiewicza-przeraza-sposob-w-jaki-zostal-uzyty-przez-zychowicza Grzegorz Eberhardt, ''
* Mimo wszystko, powstanie przyniosło nam ogromne korzyści polityczne. Bóg zechce rozsądzić, czy równoważą one krew, mord, cierpienia naszych rodaków, hańbę kobiet, zniszczenie klejnotów rodzimej kultury, płacz dzieci. Czy ruiny splamione krwią, czy rozwłóczone po ulicach trupy naszych najlepszych, nie przeszkadzają nam w zimnym rachunku politycznym?
** Opis: o [[Powstanie warszawskie|powstaniu warszawskim]].
** Źródło: Józef Mackiewicz, ''Optymizm nie zastąpi nam Polski'', Wydawnictwo Kontra, Londyn 2013, ISBN 9780907652830, s. 31–32.
Linia 45:
** Źródło: Artur Domosławski, ''Narodowość – antykomunista'', „Gazeta Wyborcza”, 1 grudnia 2001.
* Nienawidzę nacjonalizmu i szowinizmu. Tak długo mieszkam wśród obcych, że już dawno miałem sposobność się przekonać, że wszyscy ludzie są jednakowi, a każdą ciasnotę poglądów, czy to narodowych, czy partyjnych, uważam za raka na ciele ludzkości, który życie ludzkie przeistacza w nudę. Czy to będzie ''Deutschland über alles'', czy ''Polska über alles'', czy ''Partia über alles''
** Źródło: [http://wyborcza.pl/1,75410,19787547,kazimierz-orlos-ciagle-ta-polskosc.html ''Kazimierz Orłoś: Ciągle ta polskość!''], wyborcza.pl, 19 marca 2016
* Niepodobieństwem było przewidzieć bezmiar zaślepionej, zaciętej tępoty Hitlera. Nawet po wszystkich doświadczeniach okupacji, nawet po zetknięciu się z tymi szaleństwami maniaka, który zatracił wszelkie poczucie rzeczywistości, nawet po tym całym krwawym tańcu epileptycznej polityki na ziemiach naszych i nie naszych. Jakkolwiek sytuacja Niemiec była już wtedy beznadziejna, to choćby dlatego, że czepiały się one rozpaczliwie każdej pozostałej jeszcze możliwości, powinny się były uchwycić oburącz okoliczności, że na drodze marszu armii czerwonej stawała suwerenna Polska, ale uznawana i znienawidzona przez Sowiety. (…) Krew zalewająca oczy Hitlera pomieszała mu resztę rozsądku (…) Hitler nazwał zupełnie słusznie powstanie „drugim Katyniem”.
** Opis: o [[Powstanie warszawskie|powstaniu warszawskim]]
** Źródło: [https://wpolityce.pl/polityka/171160-obled44-plusy-i-minusy-milosnika-tworczosci-autora-jozefa-mackiewicza-przeraza-sposob-w-jaki-zostal-uzyty-przez-zychowicza Grzegorz Eberhardt, ''
* Nie są to trupy anonimowe. Tu leży armia. Można by zaryzykować określenie kwiat armii, oficerowie bojowi, niektórzy z trzech uprzednio przewalczonych wojen. To jednak, co najbardziej nęka wyobraźnię, to indywidualność morderstwa, zwielokrotniona w tej potwornej masie. Bo to nie jest masowe zagazowanie, ani ścięcie seriami karabinów maszynowych, gdzie w ciągu minuty czy sekund przestają żyć setki. Tu przeciwnie, każdy umierał długie minuty, każdy zastrzelony był indywidualnie, każdy czekał swojej kolejki, każdy wleczony był nad brzeg grobu; tysiąc za tysiącem.
Linia 56:
** Zobacz też: [[Katyń]]
* Od roku 1941 wszystkie radiostacje sowieckie nawoływały naród polski do powstania(…) Jeszcze w czerwcu 1944 roku komunistyczna prasa podziemna w Warszawie pisała, że to tylko reakcyjny, prohitlerowski, faszystowski obóz w Polsce wymyślił hasło, że Niemcy są już pobite, żeby odciągnąć masy od powstania. I oto gdy powstanie wybuchło naprawdę, bolszewicy umyli ręce, oświadczyli, że
** Opis: o wybuchu powstania warszawskiego w 1944 i pozostawieniu Warszawy przez Związek Sowiecki na łup niemiecki.
** Źródło: [https://wpolityce.pl/polityka/171160-obled44-plusy-i-minusy-milosnika-tworczosci-autora-jozefa-mackiewicza-przeraza-sposob-w-jaki-zostal-uzyty-przez-zychowicza Grzegorz Eberhardt, ''
* Ongiś Wschodem europejskim zawładnęła potęga najazdu mongolskiego, zagrażającego całej Europie. To zagrożenie dostrzegano. Jednakże, jak to widzimy chociażby z listu papieża Jana XXII, w następującej kolejności: „scismaticos, Tataros,
** Źródło: „Kultura” nr 9/128, Paryż 1958
* Plan jest taki: Ponieważ dalsza bierność wobec bolszewików wkraczających do Warszawy staje się rzeczą niemożliwą, a zatem, żeby nie drażnić koalicji Zjednoczonych Narodów oporem zbrojnym przeciw Sowietom, wywołać powstanie przeciwko Niemcom. Ale wywołać go w ostatniej chwili dla uniknięcia niepotrzebnych ofiar, wnieść przez to swój wkład do wspólnej puli wojennej Zjednoczonych Narodów, a następnie, w opanowanej już przez wojsko i władze polskie stolicy, spotkać wojska czerwone, stawiając zarówno je, jak cały świat, przed faktem dokonanym. Plan (powstania) był raczej rozumny i pod każdym względem politycznie moralny.
** Opis: o [[Powstanie warszawskie|powstaniu warszawskim]].
** Źródło: [https://wpolityce.pl/polityka/171160-obled44-plusy-i-minusy-milosnika-tworczosci-autora-jozefa-mackiewicza-przeraza-sposob-w-jaki-zostal-uzyty-przez-zychowicza Grzegorz Eberhardt, ''
* Powstanie warszawskie w znacznym stopniu przyczyniło się do rozjaśnienia tej sytuacji, o którą nam chodziło. Odsłaniając z jednej strony istotne oblicze sowieckie, podniosło poświęcenie polskie do piedestału bohaterstwa i wstrząsnęło sumieniem świata. Daliśmy o sobie mówić na początku tej wojny, ale nie zawsze w sposób fortunny, gdyż nagły upadek Polski w 1939 r. był zbyt niespodziewany dla opinii nieprzywykłej wówczas do wojen błyskawicznych. Dajemy o sobie mówić u schyłku tej wojny, co jest rzeczą o wiele ważniejszą.
** Źródło: [https://wpolityce.pl/polityka/171160-obled44-plusy-i-minusy-milosnika-tworczosci-autora-jozefa-mackiewicza-przeraza-sposob-w-jaki-zostal-uzyty-przez-zychowicza Grzegorz Eberhardt, ''
** Zobacz też: [[Polska]], [[II wojna światowa]]
* Ruch „Solidarności” w PRL nie był nigdy dążącym do obalenia komunizmu, lecz do ulepszenia go. Poprawienia zarówno warunków ekonomicznych, jak i społecznych. „Więcej chleba i wolności!”. Był w tym konsekwentny. Zgodził się na dominującą rolę partii komunistycznej, byle w jej polskokatolickim
** Źródło: Artur Domosławski, ''Narodowość – antykomunista'', „Gazeta Wyborcza”, 1 grudnia 2001.
** Zobacz też: [[Solidarność]], [[Jan Paweł II]]
Linia 85:
** Zobacz też: [[nacjonalizm]]
* W okresie okupacji nie było dosłownie ani jednego człowieka, który by nie słyszał powiedzonka: „Jedną rzecz Hitler dobrze zrobił, że zlikwidował Żydów, tylko nie trzeba o tym głośno mówić” (
** Źródło: list do Juliusza Sakowskiego, cyt. za: [[Włodzimierz Bolecki]], ''Ptasznik z Wilna. O Józefie Mackiewiczu'', wyd. Arcana, Kraków 2007, s. 660.
** Zobacz też: [[Holocaust]], [[antysemityzm]]
Linia 104:
** Autor: [[Czesław Miłosz]], „Kultura” 1989
* Dobrze się stało, że go nie zabito. Józef Mackiewicz stał się po wojnie jednym z wybitnych prozaików polskich na obczyźnie i jako niezwykle utalentowany pisarz wniósł pokaźny wkład do kultury polskiej. Nikt nie czepiałby się jego przeszłości, gdyby przyznał się do winy albo ograniczył się do swojej twórczości literackiej. Niestety, pisarz wpadł w kompleks oskarżania o kolaborację wszystkich innych z wyjątkiem samego siebie. Oczywiście o kolaborację z Rosją sowiecką i komunizmem. Jego powojenne ataki na Armię Krajową przybrały formę paszkwili. (
** Autor: [[Jan Nowak-Jeziorański]], ''Polska z oddali: wojna w eterze. Wspomnienia 1956–1976'', wyd. Odnowa, Londyn 1988.
** Zobacz też: [[Armia Krajowa]]
Linia 112:
** Źródło: Artur Domosławski, ''Narodowość – antykomunista'', „Gazeta Wyborcza”, 1 grudnia 2001.
* Fragmenty późniejszej powieści „Droga donikąd” my, Polacy z Wilna, mieliśmy możność czytać w „Gońcu”, hitlerowskiej gadzinówce, założonej w roku 1941. Józef Mackiewicz był jej współpracownikiem i filarem. (
** Autor: [[Paweł Jasienica]], ''Moralne zwłoki szlachcica kresowego'', „Świat”, 1955.
*
** Autor: [[Tadek]] w utworze ''Powstanie'' z płyty ''Niewygodna Prawda''.
Linia 123:
* Łączenie twórczości Józefa Mackiewicza z przejawami antysemityzmu, szowinizmu, homofobii i ludzkiej podłości, jest niedopuszczalne.
** Autorzy: członkowie rodziny Józefa Mackiewicza: [[Kazimierz Orłoś]]
** Źródło: [https://www.rp.pl/Spoleczenstwo/191129590-Rodzina-Mackiewicza-Michalkiewicz-skompromitowal-nagrode.html ''Rodzina Mackiewicza: Michalkiewicz skompromitował nagrodę''], rp.pl, 25 listopada 2019.
Linia 136:
* Nie ulega tedy wątpliwości, że Mackiewicz mylił się, po pierwsze, co do niemożliwości ewolucji komunizmu oraz, po drugie, co do identyczności różnych komunizmów pod najważniejszym dlań względem – wolności człowieka. Dziś wyraźniej niż dawniej widać, że niebezowocna była gra opozycji na tę ewolucję i na te różnice.
** Autor: Piotr Stasiński, ''Komunizm jako choroba'', „Res Publica”
** Zobacz też: [[komunizm]]
Linia 145:
** Autor: [[Czesław Miłosz]], cyt. za: Artur Domosławski, ''Narodowość – antykomunista'', „Gazeta Wyborcza”, 1 grudnia 2001.
* Poznaj tych, co się nie bali, tych co się poświęcali,<br />za
** Autor: [[Tadek]] w utworze ''Niewygodna
* Świetny pisarz, straszny antykomunista, z absolutną manią. Dla niego agentem sowieckim był nawet papież i nie wiadomo kto. A ja mu się naraziłem. Mianowicie Jasienica mi naopowiadał, (
** Autor: [[Stefan Kisielewski]], ''Abecadło Kisiela''
* Za Powstaniem, z tych samych powodów był także Józef Mackiewicz. I pisze o tym jasno w książce cytowanej często przez autora („Optymizm nie zastąpi nam Polski”).
** Autor: [[Grzegorz Eberhardt]]
** Opis: o stosunku Józefa Mackiewicza do [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]].
** Źródło: [https://wpolityce.pl/polityka/171160-obled44-plusy-i-minusy-milosnika-tworczosci-autora-jozefa-mackiewicza-przeraza-sposob-w-jaki-zostal-uzyty-przez-zychowicza Grzegorz Eberhardt, ''
|