Wojciech Muszyński: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
--- (zbyt długie) |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 15:
* W latach trzydziestych przekonanie o konieczności wprowadzenia zasady numerus clausus i emigracji części Żydów z Polski nie było wyłącznie domeną narodowców. Podobny program głosili chrześcijańscy demokraci, ludowcy i zwolennicy obozu sanacyjnego, nie tylko ci z szeregów OZN, szukający możliwości współpracy z narodowymi radykałami, lecz także z animowanego przez Jerzego Giedroycia konserwatywnego i prorządowego pisma „Bunt Młodych” (później „Polityki”).
** Źródło: Paweł Rzewuski, [https://histmag.org/Wojciech-Jerzy-Muszynski-Duch-mlodych-recenzja-6385/ ''„Duch młodych” – recenzja i ocena''], Histmag.org, 19 luty 2012.
* Antyżydowskość w II RP nie była przed wojną wyznacznikiem opcji politycznej i sama przez się nie definiowała głosiciela takich poglądów jako narodowca. Dlaczego? Bo takie poglądy mogło głosić wówczas wiele środowisk: począwszy od konserwatywno-sanacyjnego środowiska Giedroycia, które podpisywało się pod hasłami usunięcia Żydów z Polski, dalej konserwatywne „Słowo” Cata Mackiewicza, piłsudczyków, chadeków, ludowców… Takie poglądy można było usłyszeć także od socjalistów, czy z kręgów tzw. postępowej inteligencji, choć tu już rzadziej. Endecy nie byli więc odosobnieni, ale byli bardziej konsekwentni. Uznawali Żydów za element szkodliwy nie z powodu rasy czy wyznania, ale dlatego, że ci, jako odrębna grupa narodowa, separowali się od spraw polskich, unikali asymilacji, a z drugiej strony w znacznym stopniu kontrolowali gospodarkę polską, zwłaszcza handel i rzemiosło.
** Opis: o ekonomicznych przyczynach konfliktu polsko-żydowskiego w II RP
** Źródło: [https://www.pch24.pl/antysemityzm-dotyczyl-niemcow--a-nie-polakow,10812,i.html, Krzysztof Gędłek, ''Antysemityzm dotyczył Niemców, a nie Polaków''], pch24.pl, 18 grudnia 2012.
** Zobacz też: [[antysemityzm]], [[Żydzi]]
| |||