Aureliusz Augustyn z Hippony: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie, przecież jest wyraźnie na stronie 974.
Znacznik: Anulowanie edycji
m red., format, dr Zmiana
Linia 1:
[[Plik:Saint Augustine by Philippe de Champaigne.jpg|mały|<center>Św. Augustyn z Hippony</center>]]
'''[[w:Augustyn z Hippony|Św.Aureliusz Augustyn z Hippony]]''' (354–430) – filozof i teolog chrześcijański, święty katolicki i prawosławny, ojciec i doktor Kościoła.
==''De Trinitate''==
* Dlatego jeśli Syn ma od Ojca wszystko, co On [tj. Ojciec] ma, to z pewnością ma od Ojca to, że Duch Święty pochodzi także od Niego [tj. Syna].
Linia 7:
** Zobacz też: [[Filioque]]
 
* (...) musimy przyznać, że Ojciec i Syn są przyczyną Ducha Świętego, nie dwoma przyczynami, lecz jak Ojciec i Syn są jednym Bogiem i Stwórcą odnośnie stworzenia, tak są jedną przyczyną [tj. zasadą] odnośnie Ducha Świętego.
** ''(...) fatendum est Patrem et Filium principium esse Spiritus sancti, non duo principia: sed sicut Pater et Filius, et ad creaturam relative unus creator et unus Dominus, sic relative ad Spiritum Sanctum unum principium'' (łac.)
** Źródło: V, 14, 15
 
Linia 45:
** Źródło: homilia 96
 
* Ojciec dał to Synowi, aby to, co od Niego, to i od Syna pochodziło. (...) A więc jak Ojciec ma życie w sobie samym i tak też dał i Synowi, aby miał życie w sobie, tak dał Mu, aby z Niego pochodziło życie, jak pochodzi z Niego [tj. Ojca].
** Źródło: homilia 99
 
Linia 125:
* Ci, co głoszą, że nauka Chrystusa zgubna jest dla państwa, niech stawią takie roty wojowników, jakie wytwarza nauka Chrystusa, niech stawią takich rządców prowincji, takich małżonków, takie żony, takich rodziców, takich synów, takich panów, takie sługi, takich monarchów, takich sędziów, takich wreszcie dłużników skarbu i pobieraczy podatków, jacy wedle nauki chrześcijańskiej być powinni, a wówczas niech się ważą zwać tę naukę wrogą państwu – a raczej niechaj bez wahania wyznają, że gdy ona się w życie wprowadza, wielką państwo darzy pomyślnością.
** Źródło: ''List 138 do Marcell.'', 2, 15.
** Zobacz też: [[chrzścijaństwochrześcijaństwo]], [[państwo]]
 
* Ci, którzy bronią zdania błędnego, ale nie w sposób zacięty i uporczywy, którzy raczej troskliwie szukają prawdy i gotowi są ją przyjąć, gdyby ją tylko znaleźli, nie mogą być z pewnością zaliczeni do heretyków.
Linia 157:
** Zobacz też: [[cierpienie]], [[zło]]
 
* Czyż dzisiaj Duch Święty nie jest udzielany? Dlaczego więc dziś nikt nie mówi językami wszystkich narodów, tak jak mówił nimi każdy, kto tamtego dnia został napełniony Duchem Świętym? Dlaczego? Bo tamta zapowiedź dziś już jest wypełniona. (...) Wówczas mały Kościół, który się mieścił w jednym domu, mówił językami wszystkich narodów, dziś wielki Kościół na Wschodzie i na Zachodzie też mówi językami wszystkich narodów.
** Źródło: ''Mowa 267,3; por. 71, 10; 175, 3; Państwo Boże 18, 49; Objaśnienie II Psalmu 18, 10''.
** Zobacz też: [[Duch Święty]]
Linia 211:
** Zobacz też: [[łotr]], ''[[Ewangelia Łukasza]]'', ''[[Czekając na Godota]]''
 
* Jest tylko jeden Kościół, który jako jedyny nazywany jest katolickim, i on sam rodzi (...) to, co pozostaje jego własnością również w sektach oddzielonych od jego jedności, bez względu na to, kto to posiada.
** Źródło: ''De baptismo contra donatistas'', księga 1, rozdz. 10, nr 14.
 
Linia 291:
** Zobacz też: [[aborcja]]
 
* Nie trzeba mniemać, iż kłamstwo nie jest grzechem, skoro posługuje na korzyść cudzą. (...) Czy kłamstwo może kiedykolwiek nie być złem? Czy może kiedykolwiek być dobrem? (...) Powinniśmy nienawidzić powszechnie wszelkiego rodzaju kłamstwa, ponieważ nie ma żadnego, które przeciwnym nie byłoby prawdzie. Podobnie jak nie masz zgody pomiędzy światłem a ciemnością, między religią a bezbożnością, zdrowiem a chorobą, życiem a śmiercią: tak też nie ma żadnej godziwej umowy między kłamstwem a prawdą. O ile ta jest dla nas drogą, o tyle kłamstwem brzydzić się powinniśmy. Ale oto jest człowiek niewinny, któremu trzeba ocalić życie, oświadczając wbrew prawdzie, że nie wiemy gdzie się ukrył. Czy powiedzielibyście to samo w obecności najwyższego Sędziego, który by wam zadał to pytanie? Czyliż nie jest większą odwagą i cnotą odpowiedzieć: „Nie będę ani donosicielem, ani kłamcą”. Biskup Thagaste, imieniem Firmus wezwany imieniem cesarza, o wydanie człowieka, który się ukrywał u niego, odpowiedział śmiało, że nie chce ani kłamać, ani wydać nieszczęśliwego, woląc raczej wycierpieć najsroższe męki, niżeli uczynić to, czego wymagają po nim, lub powiedzieć fałsz. (...) Gdy nas przymuszają do kłamania z powodu zbawienia wiekuistego jakiej osoby, na przykład gdy idzie o udzielenie jej sakramentu chrztu świętego, do kogoż wtedy mam się uciec, jeżeli nie do ciebie; o prawdo święta? Ale czy prawda może pozwolić dopuścić się kłamstwa? (…) Nie uważane są za kłamstwa, pewne żarty, w których jawnie okazuje się ze sposobu, w jakim je wyrażamy, że nie mamy zamiaru oszukiwać, nawet mówiąc nieprawdę.
** Źródło: Ks. Ambroży Guillois, ''Wykład historyczny, dogmatyczny, moralny, liturgiczny i kanoniczny wiary katolickiej'', Wilno 1863, s. 380, 382.
** Zobacz też: [[kłamstwo]]
 
Linia 421:
** Zobacz też: [[Kościół katolicki]]
 
* Tym, co należy do was, jest [jedynie] wasza bezbożność [polegająca na] odłączeniu się od nas; gdyż nawet jeśli we wszystkich innych rzeczach (...) posiadacie prawdę, jednak gdy trwacie w waszym odłączeniu (...), brakuje wam tego, czego brakuje człowiekowi pozbawionemu miłości.
** Opis: do schizmatyków.
** Źródło: ''De baptismo contra donatistas'', księga 1, rozdz. 14, § 22.
Linia 450:
 
* Wszyscy, którzykolwiek trzymają się niezdrowych i skażonych zasad, jeśli pomimo napomnienia, by powrócili do zasad prawych, zgubnych swoich a zatrutych nauk porzucić nie chcą, lecz trwają przy ich obronie, stają się heretykami.
** Źródło: ''Państwo Boże'', przeł. W. Kubicki, Kęty 1998, s. 748, [cyt. za:] C. Caldwell Ames, ''Inkwizycja i bracia św. Dominika. Słuszne prześladowanie'', przeł. Aleksander Gomola, W drodze, Poznań 2013, s. 8.
 
* Wyłącz nierządnice ze spraw ludzkich – a wszystkich wzburzysz żądzami.
Linia 471:
** Źródło: [[Dietrich von Hildebrand]], ''Koń trojański w mieście Boga'', tłum. Jerzy Wocial, Fronda, wydanie III, s. 261, 262.
 
==O św. Augustynie z Hippony==
* Augustyn jest cały nasz.
** Autor: [[Jan Kalwin]]
Linia 482:
==Zobacz też==
* [[Bóg]]
 
{{commons|Category:Augustinus}}
 
{{SORTUJ:Augustyn}}