Wojciech Muszyński: Różnice pomiędzy wersjami

 

* Nie cierpię, kiedy politycy zabierają się za oceny historii. Nie mają do tego żadnego prawa. Nie mają kwalifikacji, by oceniać historię, ponieważ nigdy jej nie badali. Ich wiedza jest minimalna, a oceny przez nich serwowane są jedynie bieżącymi przemyśleniami, które z prawdą historyczną nie mają naprawdę nic wspólnego. Oni powinni mieć ustawowy zakaz mówienia o historii, ponieważ czynią narodowi i spuściźnie narodowej krzywdę.

** Źródło: [https://dzienniknarodowy.pl/dr-muszynski-o-szkalowaniu-brygady-swietokrzyskiej-politycy-powinni-miec-zakaz-mowienia-o-historii-wideo/, ''Dr Muszyński o szkalowaniu Brygady Świętokrzyskiej: “Politycy powinni mieć zakaz mówienia o historii”''], dzienniknarodowy.pl, 19 sierpnia 2019.

 

* Coś takiego jak tradycja to nie jest tylko słowo. Jest to coś niezwykle ważnego w społeczeństwie, a szczególną rolę zajmuje w armii. To wpływa na jej morale. Żołnierza nie tylko się szkoli, ale też wychowuje. Jeżeli patronami jednostek są osoby wątpliwe moralnie, których życiorys był upiększany, to jest to obciążenie. Obecna sytuacja wprowadza wielkie zamieszanie. Z jednej strony patronem jest gen. bryg. Stanisław Sosabowski, a z drugiej gen. Edwin Rozłubirski, były bojówkarz Armii Ludowej. Takiej sytuacji nie można akceptować. To jest wręcz skandal i mam nadzieję, że jedynie niedopatrzenie kolejnych ekip kierujących resortem obrony. Być może uznano, że uzbrojenie i reforma armii jest dla nich ważniejsza. Ale zwracajmy też uwagę na to, kto patronuje żołnierzom.

** Źródło: [https://naszdziennik.pl/polska-kraj/216134,czerwoni-patroni-w-wojsku.html, ''Czerwoni patroni w wojsku''], naszdziennik.pl, 16 grudnia 2019.

** Zobacz też: [[Dekomunizacja]]

 

* W latach trzydziestych przekonanie o konieczności wprowadzenia zasady numerus clausus i emigracji części Żydów z Polski nie było wyłącznie domeną narodowców. Podobny program głosili chrześcijańscy demokraci, ludowcy i zwolennicy obozu sanacyjnego, nie tylko ci z szeregów OZN, szukający możliwości współpracy z narodowymi radykałami, lecz także z animowanego przez Jerzego Giedroycia konserwatywnego i prorządowego pisma „Bunt Młodych” (później „Polityki”).

** Źródło: [https://histmag.org/Wojciech-Jerzy-Muszynski-Duch-mlodych-recenzja-6385/ Paweł Rzewuski, ''„Duch młodych” – recenzja i ocena''], Histmag.org, 19 luty 2012.

 

* Trzeba przyznać, że do tej pory we współczesnej Europie, po upadku żelaznej kurtyny w żadnym kraju Europy dotkniętym drugą wojną światową (gdzie miały miejsce okropne zbrodnie w wydaniu niemieckich nazistów, bądź też ich kolaborantów) nie byli kultywowani brunatni zbrodniarze. Nie stawiano im pomników, nie byli chwaleni w mediach, nie była na ich legendzie budowana tożsamość społeczna. Jedynym krajem, w którym się to aktualnie dzieje jest Ukraina. A dzieje się to na naszych oczach, w momencie kiedy świat na to patrzy i nic nie mówi. Mało kto, a dotyczy to także ekspertów, zachodnich historyków, ludzi z politycznych elit, zdaje sobie sprawę co robiła Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów, w obu wydaniach: Melnyka i Bandery. Jej działacze mają w swoim „dorobku” zbrodnie przeciwko ludzkości: na Polakach, Żydach, Ormianach, Rosjanach, czy nawet Czechach i wszelkich innych narodach, które mieszkały na terenach, gdzie działała ta organizacja. Zgodnie z ideologią ukraińskiego szowinizmu mordowano wszystkie osoby, które nie miały w sobie krwi ukraińskiej. Czasami zdarzały się wyjątki: np. gdy ktoś miał ojca Ukraińca i matkę Polkę, pozwalano mu zmazać tę „hańbę” poprzez zamordowanie tejże matki – wówczas jego ukraińskość stawał się bezdyskusyjna. Jednak generalnie to, co OUN prezentował, był to nazizm, czyli rasizm w wydaniu niemieckim, który został zmodyfikowany do realiów ukraińskich. Zmiany były dość kosmetyczne, a chodziło o to, żeby nie mówiono, że Ukraińcy kopiują w stu procentach Adolfa Hitlera. Od strony wizualnej starano się to ubrać w ukraińskie wyszywanki, jednak wewnętrznie po tych modyfikacjach ideologia ta stała się wyjątkowo przerażająca i odrażająca. [...] Ideologia OUN była swoistym zlepkiem totalitaryzmu, szowinizmu, dodatkowo w wydaniu ekstremalnie rasistowskim – tym samym była radykalniejszą odmianą nazizmu.