Serial telewizyjny: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m dr zmiana |
nowy cytat |
||
Linia 8:
* (…) mam świadomość, że serial kiedyś dobiegnie końca i trzeba będzie poszukać sobie innego źródła zarobku. Nic, co dobre, nie trwa wiecznie.
** Autor: [[Hugh Laurie]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61631 wywiad, 2009]
* Możemy mieć dziś wielką satysfakcję, że jesteśmy świadkami powstania nowego sposobu opowiadania świata, jaki niesie ze sobą serial filmowy, a którego ukrytym zadaniem jest wprowadzić nas w trans. Oczywiście ten sposób opowiadania istniał już w mitach i opowieściach homeryckich, a Herkules, Achilles czy Odyseusz to bez wątpienia pierwsi serialowi bohaterowie. Jednak nigdy wcześniej nie zagarnął on dla siebie tak dużo przestrzeni i nie wpływał tak istotnie na zbiorową wyobraźnię.
** Autorka: [[Olga Tokarczuk]], ''Czuły narrator'' (mowa noblowska), 7 grudnia 2019.
* (…) na tym właśnie polega praca w serialu: aktor zazwyczaj nie wie, jak rozwinie się jego postać.
Linia 16 ⟶ 19:
* Role w serialach traktuję (…), jak wszystko, co robię, poważnie. Trzeba się przykładać tak samo jak w sztuce przez duże „S”.
**
* Serial nie jest zwierciadłem przechadzającym się po polskich gościńcach, raczej monidłem przedstawiającym podretuszowaną wizję naszej rzeczywistości, czasami nawet bardzo, czego dowodem medyczna baśń „Na dobre i na złe”, od lat oglądana z niesłabnącym zainteresowaniem, mimo iż przeciętny pacjent doskonale wie, że Leśna Góra – dosłownie i w przenośni – nie istnieje. W polskich serialach, zwłaszcza telenowelach, które zdominowały telewizyjne ramówki, sporo jest uproszczeń, stereotypów, natrętnego dydaktyzmu, koniecznego, jak się okazuje, bo dla części widzów gatunek pełni rolę swoistego życiowego poradnika. Stąd też, często bardzo irytująca, serialowa prorodzinność, połączona z tradycyjnym podziałem ról i dzietnością – tu demograficzna zapaść nam nie grozi.
**
** Zobacz też: ''[[Na dobre i na złe]]''
Linia 26 ⟶ 29:
* Serial to nie teatr, gdzie się gra w kółko ten sam spektakl.
**
* Seriale oglądają nie tylko ludzie prości. Oprócz treści, która musi być zrozumiała dla każdego, podaje też pewną estetykę, która ludziom jest potrzebna. Gdy wieczorem wychodzę z psem na spacer, to doznaję uczuć takiego życia w brudzie. A w serialu zbudowany jest przynajmniej odrobinę lepszy świat.
** Autor:
** Źródło: [http://www.kurierlubelski.pl/artykul/471542,hanka-mostowiak-za-co-ludzie-ja-kochali,4,id,t,sa.html ''Hanka Mostowiak – za co ludzie ją kochali?'', „Kurier Lubelski”, 12 listopada 2011]
Linia 38 ⟶ 41:
* Te seriale mają swój cel: wychowywać i uczyć społeczeństwo.
** Opis: o serialach brazylijskich.
**
* Telenowelę też trzeba umieć robić, i czasem miewa to jakiś sens, chociaż przeważnie – finansowy, niestety.
Linia 44 ⟶ 47:
* To jest trochę znak czasu. Królują telenowele i seriale. One przynoszą aktorom największą popularność. Nawet nie trzeba mieć dzisiaj aktorskiego wykształcenia, żeby grać. Dla mnie popularność to nie jest jakieś szczególne wyróżnienie. I nie dlatego, że chciałabym udowodnić, iż nie jestem próżna. Przed serialami grałam w wielu filmach na dużym ekranie.
**
* W końcu ile filmów kręci się w Polsce? Kręci się seriale, więc w nich się gra. Niektórzy mówią, że serial to coś gorszego. Dla mnie to jednak wielka gotowość zawodowa. Maratończyk, który bije rekordy dystansów, codziennie musi przebiec kilkadziesiąt kilometrów dla rozgrzewki. Seriale są dla mnie taką rozgrzewką.
Linia 53 ⟶ 56:
* Zupełnie inaczej się pracuje przy fabule niż przy serialu, bo przy serialu wszystko trzeba robić szybko, a przy fabule się czeka, wszystko się dłuży, gada się godzinami, ma się wrażenie, że wszystko tak wolno płynie. Nikt się nigdzie nie spieszy.
**
* Żadna etykieta nie jest dobra. Ale granie w serialach nie jest ujmą. Z tych propozycji, które otrzymuję, wybieram tylko takie role, w których można coś zagrać.
**
| |||