Stanisław Maczek: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
nowy |
nowy |
||
Linia 26:
** Opis: gen. Stanisław Maczek do żołnierzy 1. Dywizji Pancernej, m.p. w Belgii, 28 września 1944.
** Źródło: Andrzej Kunert, ''Rzeczpospolita Walcząca. Powstanie Warszawskie 1944'', Wyd. Sejmowe, Warszawa 1994, s. 364
* Ściskamy z pełnym zrozumieniem dłoń Waszą i ślemy ku Wam wierne myśli żołnierskie. Obrona Stolicy przejdzie do dziejów naszych jako jeden z najwspanialszych czynów wojennych. Cześć i chwała bohaterskiej Armii Krajowej! Cześć i chwała Warszawie i wszystkim jej mężnym obrońcom. Niech Bóg ma w swojej opiece Was i Waszych żołnierzy. Z głębi serca wierzymy, że spotkamy się jeszcze, by razem bronić praw Ojczyzny. Niech żyje Polska!
** Opis: list dziesięciu generałów PSZ do Dowódcy AK w czasie [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]], 11 września 1944.
** Autor: Stanisław Maczek, [[Władysław Anders]], [[Janusz Głuchowski]], [[Mateusz Iżycki]], [[Stanisław Kopański]], [[Marian Kukiel]], [[Stanisław Sosabowski]], [[Kazimierz Sosnkowski]], wiceadm. [[Jerzy Świrski]] i Stanisław Turski (czyli [[Stanisław Tatar]])
** Źródło: Andrzej Kunert ''Rzeczpospolita Walcząca. Powstanie Warszawskie 1944'', Wyd. Sejmowe, Warszawa 1994, s. 288
* W sztabie obrony Lwowa – w tym samym budynku na Pl. Bernardyńskim – coś się zmieniło! Nie mury i nie szyby w oknach, wciąż całe mimo nalotów i bombardowania artyleryjskiego. I nie ludzie, wciąż ci sami. Więc co? W powietrzu jakieś bezmierne przygnębienie. Nie ciekawi meldunku o bitwie trzydniowej o wzgórza nad Lwowem, zakończonej przed godziną pełnym sukcesem. Coś się stało, co przekracza zwyczajne triumfy lub niepowodzenia codziennego życia żołnierskiego na wojnie. Gen. Langner z pułkownikiem Rakowskim, szefem sztabu gen. Sosnkowskiego, który pozostał we Lwowie, proszą mnie do gabinetu dowódcy. (...) W nocy z 16 na 17 września Sowiety przekroczyły granicę polską. Zamiar niewiadomy.
| |||