Leonardo Boff: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m drobne redakcyjne, sortowanie
Linia 3:
 
== ''Sakramenty Kościoła'' (''Os Sacramentos da Vida e a Vida dos Sacramentos''; 1977) ==
(źródło:<small>tłum. Jan Doktór, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1981, ISBN 83-211-0304-9, tłum. Jan Doktór</small>)
* Ale istnieje jeszcze inna możliwość sakramentalnego rozumienia historii. Historię można również rozpatrywać z punktu widzenia jej definitywnego końca, z punktu widzenia nieba lub piekła. Wszystko staje się wtedy, w odniesieniu do ostatecznego końca, przygotowującym sakramentem: stworzenie świata, narody, religie, wspólnoty polityczne, Jezus Chrystus i Kościół. Tym samym wszystko staje się przedostatnim ogniwem łączącym i antycypującym symbolem końca. Kiedy wreszcie nastąpi koniec, wtedy - jak mówi tradycja już po Chrystusie - będą miały swój koniec również i funkcje sakramentów. Bez pośrednictwa nośników znaczeń będziemy spoglądać wszystkiemu twarzą w twarz.
** Źródło: s. 39.
Linia 18:
* Życie nie może trwać bez pokarmu. Każdy posiłek umożliwia człowiekowi doświadczenie skłaniające go do wdzięczności, że jego egzystencja związana jest z innymi ludźmi. Dlatego też ludzkie posilanie się otoczone jest rytuałami. Eucharystia rozwija ukryty w posilaniu się sens uczestniczenia w boskim życiu.
** Źródło: s. 53.
 
==''Con la libertad del Evangelio'' (1991)==
* Trzeba „odzachodnić” chrześcijaństwo, w przeciwnym wypadku pozostanie ono etnocentryczne i rasistowskie… Rok 1492 oznaczał początek kolonializmu. Rok 1992 mógłby być końcem współczesnych neokolonializmów. Przejawem tego byłby zwrot ziemi Indianom, reforma rolna nadająca ziemię tym, którzy ją uprawiają, szacunek dla indiańskich i afroamerykańskich kultur, zawsze sprowadzanych do folkloru.
** Źródło: [[Artur Domosławski]], ''Chrystus bez karabinu. O pontyfikacie Jana Pawła II'', wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 837337552X, s. 91.
 
==Inne==
Linia 43 ⟶ 39:
** Opis: odchodząc z kapłaństwa.
** Źródło: Artur Domosławski, ''Chrystus…'', op. cit., s. 119.
 
* Trzeba „odzachodnić” chrześcijaństwo, w przeciwnym wypadku pozostanie ono etnocentryczne i rasistowskie… Rok 1492 oznaczał początek kolonializmu. Rok 1992 mógłby być końcem współczesnych neokolonializmów. Przejawem tego byłby zwrot ziemi Indianom, reforma rolna nadająca ziemię tym, którzy ją uprawiają, szacunek dla indiańskich i afroamerykańskich kultur, zawsze sprowadzanych do folkloru.
** Źródło: 'Con la libertad del Evangelio'' (1991); cyt. za: Artur Domosławski, ''Chrystus…'', op. cit., s. 91.
 
* W porównaniu z tym, co dziś papież mówi kardynałom i biskupom, książka, za którą zostałem potępiony, to bardzo pobożne dzieło.