Rewolucja francuska: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji 498886, jest profesorem
Znacznik: Anulowanie edycji
- (osoba z dorobkiem naukowym, ale nieznana), popr. Link.
Linia 36:
* Sama idea rewolucji była nie do stłumienia, nawet tam, gdzie tłumiono poszczególne przejawy ruchu rewolucyjnego. Przed rokiem 1789 większość Europejczyków miała raczej statyczne poglądy, jeśli idzie o ład polityczny i społeczny: przemiana mogła być w najlepszym przypadku ograniczona i stopniowa. Po roku 1789 wszyscy już wiedzieli, że świat da się wywrócić do góry nogami, że zdeterminowani ludzie potrafią zmobilizować siły społeczne i mechanizmy psychologiczne ukryte pod powierzchnią najbardziej nawet spokojnego społeczeństwa. Ta świadomość stała się zaczątkiem szeroko zakrojonej paniki elit oraz – tu i ówdzie – źródłem nadziei.
** Autor: [[Norman Davies]], ''Europa'', przeł. Elżbieta Tabakowska, s. 762.
 
* Trzeba pamiętać, że rewolucja francuska (niezależnie od sporów o rolę filozofii oświecenia) to nie była realizacja żadnej utopii, żadnej idei, żadnej książki, nie miała żadnej przewodniej ideologii. Miała pewien obóz zmian, w pewnym duchu niezwykle pluralistycznym właściwie od początku do końca, mimo przemocy, która tam się rozgrywała.
** Autor: Michał Kozłowski, historyk
** Źródło: audycja Karoliny Lewickiej, [https://audycje.tokfm.pl/podcast/77434,Co-takiego-jest-w-narodzie-francuskim-ze-rozpoczal-tyle-rewolucji ''Co takiego jest w narodzie francuskim, że rozpoczął tyle rewolucji?''], tokfm.pl, 1 lipca 2019.
 
* Wbrew argumentom wysuwanym przez świetnych nieraz pisarzy nie zamierzam przyłączać się do obozu przeciwników Wielkiej Rewolucji. Usiłuję tylko od tego, co w niej było naprawdę wielkie, oddzielić straszne skutki zarozumiałej tępoty, przystrojonej w kostium wizjonerstwa.
Linia 45 ⟶ 41:
 
* Wielu autorów usiłujących rehabilitować francuski ancien régime wykazywało, że jakkolwiek rok 1788 był rokiem kryzysu i nieurodzaju, Francja osiągnęła na ogół przed rewolucją znaczną pomyślność ekonomiczną, a położenie mas chłopskich, chociaż ciężkie, było lepsze niż w krajach ościennych. Te wywody są w pewnej mierze słuszne, ale chybiają celu, jeśli mają dowodzić, że sytuacja nie „usprawiedliwiała” rewolucji. Rewolucje wynikają z rozwoju stosunków ekonomicznych i społecznych, którym stare formy prawne i polityczne przestają odpowiadać, z dojrzałości nowych klas, wyrastających na gruncie nowych sposobów produkcji.
** Autor: [[Julian Brun]], [http://www.nowakrytyka.pl/spip.php?article494&var_mode=calcul ''Przyczynek do kwestii narodowej'']
 
* [[Wolność, równość, braterstwo]].
Linia 53 ⟶ 49:
* Z punktu widzenia pisarza rewolucja francuska została skomponowana jak świetne dzieło literackie – z wyrazistymi postaciami i konfliktami, zwrotami akcji i wielkimi monologami. (…) Częściowo to zresztą może wynikać z tego, że wszyscy uczestnicy tego dramatu byli rozmiłowani w kulturze starożytnej Grecji. Nawet jeśli nie mówili tego wprost, swoje wyobrażenie o tym, czym jest monarchia, a czym republika, czerpali ze świata antyku. To następny paradoks, który staram się pokazać w swojej powieści – rewolucjoniści przedstawiali siebie jako „partię przyszłości”, ale byli zapatrzeni w przeszłość. Poza tym to jednak po prostu jest punkt zwrotny w dziejach Europy. Nie można tego powiedzieć o pozostałych rewolucjach, (…). Rewolucja francuska i związany z nią okres wojen napoleońskich zmieniły losy całego kontynentu. Wszystkie późniejsze rewolucje w taki czy inny sposób nawiązywały do francuskiej.
** Autor: [[Andrew Miller]], brytyjski powieściopisarz
** Źródło: [http://wyborcza.pl/1,75475,16880108,Smierdzace_bagna_rewolucji___rozmowa_z_autorem__Oczyszczenia_.html ''Śmierdzące bagna rewolucji - rozmowa z autorem „Oczyszczenia”''], wyborcza.pl, 29 października 2014.
 
'''Zobacz też:'''