Hermann Hesse: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
→‎Inne: +2 cytaty, 1 źródło, zob. też; -1 cytat (jest już w Wilk stepowy)
Linia 57:
==Inne==
* Bez miłości własnej niemożliwa jest też miłość bliźniego; nienawiść do samego siebie jest tym samym, co skrajny egoizm, i płodzi w końcu tę samą okrutną samotność i rozpacz.
** Zobacz też: [[egoizm]], [[miłość]], [[samotność]]
 
* Bóg nie zsyła nam rozpaczy, aby nas zabić, lecz by nowe pobudzić w nas życie.
** Źródło: ''Myślę, więc jestem: aforyzmy, maksymy, sentencje'', oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, ISBN 8386482001, s. 159.
** Zobacz też: [[Bóg]], [[rozpacz]], [[życie]]
 
* Ci, którzy są jak dzieci, umieją kochać; na tym polega ich sekret.
** Źródło: ''Siddhartha'', tłum. Małgorzata Łukasiewicz
** Zobacz też: [[dziecko]], [[miłość]]
 
* Człowiek – to mieszczański kompromis.
** Źródło: Collin Wilson, ''Outsider-artysta (van Gogh)'', [http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14903 „Życie Literackie” nr 9, 2 marca 1958, s. 10].
** Zobacz też: [[człowiek]]
 
* Gdyby moje życie nie było eksperymentem pełnym niebezpieczeństw i bólu, gdybym nie przebywał nieustannie nad otchłanią i nie czuł pustki pod stopami, moje życie nie byłoby nic warte i z pewnością nie napisałbym niczego.
** Opis: motto wiersza [[Paweł Barański|Pawła Barańskiego]].
** Źródło: [http://www.neurokultura.pl/poezja/32-pawe-baraski-wiersze.html neurokultura.pl]
** Zobacz też: [[życie]]
 
* Gdyby na kolanach siedziała ci dziewczyna, która ci się akurat podoba, gdybyś miał w perspektywie talerz zupy, na którą akurat masz ochotę, nie mordowałbyś się z tymi głupstwami. W przyrodzie jest dziesięć tysięcy kolorów, a myśmy się uparli zredukować skalę do dwudziestu. Oto i całe malarstwo. Człowiek nigdy nie jest zadowolony i musi jeszcze dostarczać sprawy krytykom.
Linia 77 ⟶ 83:
* I tak jak obłęd, w wyższym tego słowa znaczeniu, jest początkiem wszelkiej mądrości, tak schizofrenia jest początkiem wszelkiej sztuki, wszelakiej fantazji.
** Zobacz też: [[schizofrenia]]
 
* Jakże mam nie być wilkiem stepowym i obdartym pustelnikiem, skoro żyję w świecie, którego celów nie podzielam, którego radości są mi wszystkie – obce.
 
* Jedynie miłość nadaje sens życiu. Dlatego im bardziej zdolni będziemy do miłości i dawania siebie innym, tym bardziej sensowne będzie nasze życie.
** Zobacz też: [[miłość]], [[sens]]
 
* Kto jest zbyt wygodny, by samodzielnie myśleć i być sędzią samego siebie, ten podda się istniejącym zakazom, temu jest lekko.
Linia 90 ⟶ 95:
 
* Niektóre kobiety wiejskie, posiadające i znające tylko Biblię, więcej zaczerpnęły z niej wiedzy, pociechy i radości niż niejeden wybredny bibliofil korzystający z kosztownej biblioteki.
 
* Pomniejsze jednostki widzą u większych to, co same dostrzec potrafią.
** Źródło: ''Myślę, więc jestem…'', oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 159.
 
* Przecenia się stronę zmysłową, jeśli się uważa, że życie duchowe jest tylko żałosną namiastką zmysłowości. Zmysły nie się w niczym więcej warte od ducha ani odwrotnie. Wszystko stanowi jedną całość i wszystko jest tyle samo warte. Obejmujesz kobietę albo piszesz wiersz – to nie ma znaczenia. Najważniejsza jest miłość, zapał, wewnętrzne przejęci, a jeżeli masz w sobie tę miłość, to wszystko jedno, czy jesteś mnichem na górze Atos czy światowcem w Paryżu.
Linia 100 ⟶ 108:
 
* Święci są prawdziwymi ludźmi, młodszymi braćmi Zbawiciela. Ku nim wędrujemy zawsze, przez całe życie zbliżamy się do nich każdym dobrym uczynkiem, każdą odważną myślą i wszelką miłością.
 
* Wiara i zwątpienie zależą od siebie; warunkują się wzajemnie, podobnie jak wdech i wydech.
** Źródło: ''Myślę, więc jestem…'', oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 159.
** Zobacz też: [[wiara]]
 
* Wiara, podobnie jak miłość, nigdy nie opiera się na rozumie.