Kazimierz Iranek-Osmecki: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
kat. |
+ |
||
Linia 1:
[[Plik:Iranek-Osmecki.jpg|mały|Kazimierz Osmecki]]
'''[[w:Kazimierz Iranek-Osmecki|Kazimierz Iranek-Osmecki]]''' (1897–1984) – polski wojskowy, pułkownik, szef Oddziału II Komendy Głównej AK.
* Naszym błędem było, że sami nie zrozumieliśmy tego (tj. konieczności powstania w Warszawie) wcześniej, na długo przed 20 lipca 1944 r. Wtedy było już za późno. Z chwilą gdy w marcu 1944 r. zapadła decyzja, że w Warszawie nie będzie miała miejsca żadna walka, najlepszych oficerów zrzuconych z Anglii wraz z większą częścią broni, którą otrzymaliśmy, wysłano na tereny wschodnie, gdzie mieli służyć jako dowód naszej tam obecności. Na początku czerwca, dwa lub trzy dni przed przybyciem Okulickiego, wysłaliśmy jeszcze wielki transport broni w okolice Białegostoku. Całkowicie pochłonięci operacją „Burza”, która miała znaczenie drugorzędne, zapomnieliśmy o Warszawie, o duszy kraju.
** Opis: o [[Akcja „Burza”|Akcji „Burza”]] i sytuacji przed [[Powstanie warszawskie|powstaniem warszawskim]] w 1944.
** Źródło: [https://okulicki.ipn.gov.pl/oku/biogram/2079,Biogram.html ''Leopold Okulicki. Biogram. 1944–1945. Na straconym posterunku''], ipn.gov.pl
** Zobacz też: [[Leopold Okulicki]], [[Białystok]], [[Warszawa]]
* Trzeba było przeżyć 5 lat okupacji w Warszawie w cieniu Pawiaka, trzeba było słyszeć codziennie odgłosy salw, tak, że przestawało się je słyszeć, trzeba było asystować na rogu ulicy przy egzekucji dziesięciu, dwudziestu, pięćdziesięciu przyjaciół, braci lub nieznajomych z ustami zaklejonymi gipsem i oczami wyrażającymi rozpacz lub dumę. Trzeba było to wszystko przeżyć, aby zrozumieć, że Warszawa nie mogła się nie bić.
** Opis: wypowiedź na temat powstania warszawskiego
| |||