Bolesław I Chrobry: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Nowe cytaty, uszczegółowienie cytatów, dodanie szczegółów.
m format, dr Zmiana
Linia 3:
* Dobrze, owszem, nazwałeś mnie wieprzem w kałuży, ponieważ we krwi łowców i psów twoich, to jest książąt i rycerzy, ubroczę kopyta koni moich, a ziemię twą i miasta spustoszę jak dzik pojedynek.
** Opis: odpowiedź na obelgę [[Jarosław I Mądry|Jarosława I Mądrego]] przed starciem w 1018.
** Źródło: Anonim tzw. Gall, ''Kronika polska'', Wrocław 1996, s. 29.
 
* Nie oznaczam wam czasu żałoby ani na miesiące, ani na lata, lecz ktokolwiek mnie poznał i pozyskał mą łaskę, pamiętając o mnie, co dzień będzie mnie opłakiwał. I nie tylko ci, którzy mnie znali i doświadczyli mej życzliwości, lecz również ich synowie i synowie synów także boleć będą, gdy drudzy będą im opowiadali o śmierci króla Bolesława.
Linia 19:
** Autor: [[Paweł Jasienica]], ''Polska Piastów'', wyd. PIW, Warszawa 1974, s. 94.
 
* Fascynująca to skądinąd postać; na okamgnienie wprowadził - i to w imponującym stylu - Polskę do wielkiej Europy, jej „twardego rdzenia”, jak mawiają dzisiaj skarlali duchowo i moralnie potomkowie idei Ottona III. Po to tylko, by przez następne ćwierćwiecze uporczywie i konsekwentnie ciągnąć ją z powrotem na zapadłe peryferia, z których znienacka wyszła.
** ** Autor: [[Marek Urbański]], ''Bolesław Chrobry'', [w:] A. Szwarc, M. Urbański, P. Wieczorkiewicz, ''Kto rządził Polską?'', Warszawa 2007, s. 31.
 
* Nie był Bolesław wzorem cnót. Potrafił dopuszczać się okrucieństw i gwałtów (…) Jednak musiało być w tym człowieku coś niezwykłego, prawdziwa wielkość ducha, skoro sprzyjali mu Wojciech i Bruno, bohaterowie, którzy wierność idei umieli przypłacić życiem.