Stanisław Krzyżowski: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
AASK (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
m format, dr Zmiana
Linia 2:
'''[[w:Stanisław Krzyżowski|Stanisław Krzyżowski]]''' (1893–1933) – polski [[oficer]], [[polityk]], redaktor, dyrektor [[bank]]u i [[parlament]]arzysta.
* Ataki w ostatnich tygodniach na władze polskie, w czasie kiedy potrzeba jak najwięcej autorytetu dla tych władz, uważam za zdradę własnych interesów narodowych.
** Opis: reakcja na atakowanie przed [[Przewrót majowy|zamachem majowym]] w 1926 roku wojewody śląskiego i jego środowiska przez piłsudczykowski Związek Obrony Kresów Zachodnich.
** Źródło: Stanisław Krzyżowski, ''Słowa prawdy o ZOKZ'', „Polonia” nr 63, 4 marca 1926, s. 3.
 
* Brześć jest (…) czarną plamą w historii naszej, hańbą dwudziestego wieku, policzkiem wymierzonym kulturze naszej. Uspokaja nas fakt, że społeczeństwo polskie winy za Brześć nie ponosi.
** Opis: o uwięzieniu przez obóz [[Sanacja|sanacyjny]] liderów opozycji w twierdzy brzeskiej w 1930 roku.
** Źródło: Stanisław Krzyżowski, ''Rozmyślania w czterdziestą rocznicę encykliki „Rerum novarum”, wydanej 15 maja 1891 r. przez papieża Leona XIII'', Pszczyna 1931, s. 50.
 
* Gdy bronią chrześcijanina jest miłość bliźniego, bronią sanacji jest bezwzględność i nienawiść, deptanie godności człowieka, jeżeli się jej nie chce podporządkować.
** Źródło: Stanisław Krzyżowski, ''Rozmyślania w czterdziestą rocznicę…'', op. cit, s. 51.
 
* Na początku bieżącego stulecia dojrzewała myśl narodowego uświadomienia na Śląsku. Okazało się, że opieranie polskiej polityki narodowej na niemieckim Centrum stanowiło niebezpieczną grę, gdyż centrowcy tworzyli partię katolicką, ale nie polską. Dążeniem ich było, żeby lud polski wychować na wiernych synów, posłusznych państwu niemieckiemu. Potępiali dążenia nacjonalistyczne jako sprzeczne ze światopoglądem chrześcijańskim, ale oczywiście w praktyce tylko polskie, albowiem nie sprzeciwiali się szowinizmowi niemieckiemu.
** Źródło: Stanisław Krzyżowski, ''W obronie godności człowieka'', „Polonia” nr 306, 7 listopada 1927, s. 2.
 
* Obchodząc rocznicę pierwszego powstania, uprzytomnijmy sobie pierwszą przysięgę złożoną wówczas Polsce, która nas obowiązuje na wszystkie dni życia. Podziękujmy Bogu, że pozostawił nas przy życiu i pozwolił cieszyć się wolnością. Wznieśmy modły za poległych i złóżmy ślubowanie, że sił naszych nie pozwolimy marnować przez jednostki wykorzystujące ideę dla celów osobistych, dla zysku.
** Źródło: Stanisław Krzyżowski, ''W rocznicę pierwszego powstania śląskiego'', „Gazeta Śląska” nr 32, 12 sierpnia 1925, s. 2.
 
* Patriotyzmu naszego nie złamiecie – łamiecie jednakże patriotyzm ludu, który prowadziliśmy przez kilkanaście lat zwycięsko. W zaślepieniu waszym nie widzicie, jak kotłuje pomiędzy ludem, jak waszą rzekomą pracą „dla sprawy polskiej” wymierzacie policzek polskiemu ludowi. Pod Górnoślązakami, z wyjątkiem niewielu ciurów, sanacja kopie dołki i nie wzdryga się, by ich i ich rodziny pozbawić chleba. Rzuca na nich popłatne dzisiaj hasło: „wyście Niemcy”.
** Opis: reakcja Stanisława Krzyżowskiego na atakowanie go w prasie [[Sanacja|sanacyjnej]].
** Źródło: Stanisław Krzyżowski, ''Odpowiedź oszczercom'', „Polonia” nr 265, 27 września 1927, s. 5.
 
* Polska jest wielka. Toczyła wielkie i krwawe walki o swoją niepodległość, potrzebowała dużo bohaterów i wszyscy w niej mogą się pomieścić. Znaczenie Korfantego w niczym nie osłabia znaczenia np. marszałka Piłsudskiego, w niczym nie odbiera sławy bohaterom walczącym o Lwów, nie uszczupla waleczności Wielkopolski lub obrońców Warszawy, nie odbiera wdzięczności Polski za zdobycie polskiego Wilna. Dlaczego więc niemiłosierne szkalowanie, deprawowanie ludu polskiego na Śląsku walką bratobójczą?
** Opis: zwalczanie przez [[Sanacja|sanatorów]] zwolenników [[Wojciech Korfanty|Wojciecha Korfantego]] było uważane na Śląsku za nieuzasadnione i niesprawiedliwe.
** Źródło: Stanisław Krzyżowski, ''W obronie godności człowieka'', op. cit., s. 2.
 
* Prześladują Korfantego dlatego, że stoi na gruncie katolickim, że chce sprawiedliwości dla szerokich mas, że nie chce pozwolić, aby krzywdzono lud nasz katolicki.
** Opis: chodzi o [[Wojciech Korfanty|Wojciecha Korfantego]].
** Źródło: Stanisław Krzyżowski, ''Rozmyślania w czterdziestą rocznicę…'', op. cit, s. 55.
 
* Śląska nie oślepiło nawet pozorne tworzenie „niepodległego państwa” polskiego. Ducha prawdziwej niepodległości podtrzymywał jego wódz [Wojciech Korfanty], podnosząc hasło: „dobrowolnie zaborcy wysługiwać się nie będziemy”.
** Opis: o ''Akcie 5 listopada''.
** Źródło: Stanisław Krzyżowski, ''W obronie godności człowieka'', op. cit., s. 2.
 
* Wywiera się nacisk na chętną do ćwiczenia młodzież, aby wstępowała np. do Strzelca, gdyż tylko tam może ćwiczyć. Powstały np. na Śląsku zatargi pomiędzy Strzelcem a Związkiem Młodzieży Katolickiej; wszak idea Strzelca na Śląsku jest obca i wcale nie popularna. Fundusze w budżecie na cele przysposobienia wojskowego nie spełniają zatem swego zadania, gdyż przygotowują, jeżeli się tak wyrażę, bojówki partyjne albo bojówki wyborcze. Przysposobienie wojskowe należy opierać na szerokich warstwach zdrowej, chętnej i patriotycznej młodzieży, bez względu na przynależność partyjną. Dlatego należy przysposobienie wojskowe uregulować ustawowo, tak jak w innych państwach.
** Źródło: stenogram z posiedzenia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie 6 lutego 1932 roku.
 
* Zasady zawarte w encyklice „Rerum novarum” wywarły u nas swój wielki wpływ. Mamy na Śląsku liczne organizacje katolickie, chrześcijańskie związki zawodowe oraz dobrze zorganizowaną i liczną Chrześcijańską Demokrację, która opiera swój program i pracę na wspomnianej encyklice. Brakuje nam jeszcze współdziałania chrześcijańskiego społeczeństwa narodowości niemieckiej, które poszło przeważnie na służbę do niemieckiego nacjonalizmu.
** Źródło: Stanisław Krzyżowski, ''Rozmyślania w czterdziestą rocznicę…'', op. cit., s. 6.
 
==O Stanisławie Krzyżowskim==
Linia 46:
 
* (…) przemówił do gości żałobnych prezes Pol. Str. Ch. Dem. senator Korfanty, wspominając na wstępie o zasługach Zmarłego w czasie plebiscytu i powstań śląskich i stwierdzając, że śp. Krzyżowski w czasie niewoli naszej był Apostołem wiary w Polskę i w lepszą Jej przyszłość. Śp. Krzyżowski w czasie plebiscytu i powstań stał wiernie i odważnie na odcinku frontu polskiego, zapominając o sobie, a nawet i o rodzinie. Zmarły, pracując i walcząc przez całe swe życie dla Polski i Jej chwały, dożył nareszcie chwili Zjednoczenia Śląska z Polską. Ale i w niepodległej Polsce nadal Zmarły realizował swe ideały, współpracował i budował gmach państwowości polskiej na Śląsku, ufundowany na prawdzie, sprawiedliwości i na zasadach, które są niezmienne, są Boskie. Zmarły zapisał się swymi czynami głęboko w sercach Ludu polskiego na Śląsku. Senator Korfanty zakończył swe przemówienie zapewnieniem, że wszyscy pamięć o Zmarłym i Jego czynach zachowają na zawsze, stawiając Go jako wzór Patrioty – obywatela – żołnierza.
** Opis: o przemówieniu [[Wojciech Korfanty|Wojciecha Korfantego]] podczas pogrzebu Krzyżowskiego w Pszczynie 6 maja 1933 roku.
** Źródło: ''Pogrzeb godnego syna ziemi pszczyńskiej śp. posła Stanisława Krzyżowskiego przeistoczył się w żywiołową manifestację narodową'', „Polonia” nr 3080, 7 maja 1933, s. 10.
 
Linia 53:
** Źródło: ''Stabilizacja depresji. Pierwsze posiedzenie budżetowe Sejmu'', „Polonia” nr 3259, 4 listopada 1933, s. 2.
 
'''==Zobacz też:'''==
* [[Polska]]
* [[Śląsk]]