Maria Teresa Ledóchowska: Różnice pomiędzy wersjami

'''[[w:Maria Ledóchowska (błogosławiona)|Maria Teresa Ledóchowska]]''' (1863–1922) – błogosławiona Kościoła katolickiego, zakonnica, dziewica, misjonarka, założycielka Zgromadzenia Sióstr Misjonarek św. Piotra Klawera (klawerianek).

* Ani my misjonarki-pomocnice w Europie, ani misjonarze i siostry w Afryce nie będą mogły uczynić nic najmniejszego nawet dla ratowania jednej duszy bez Ducha Świętego. Gdzież należy Ducha Świętego czcić bardziej i z większym zapałem niż w naszej Sodalicji?

 

* Bezgraniczna radość i uczucie jakiejś słodkiej tęsknoty zalały me serce, a gdy wreszcie podniosłam się z klęczek i niemal z siłą oderwałam od łaskami słynącego obrazu, tak bardzo związanego z Polską, moje oczy mokre były od łez, które tu wypłakałam.

 

* Boskie Serce Jezusa, weźmij mnie i każ mi iść za sobą dokąd sam zechcesz, choćby drogą znojną, uciążliwą, weźmij mnie tylko, ja chcę iść za Tobą.

 

* Człowiek myśli, a Bóg kreśli.

 

 

* Jedna jedyna bohaterska ofiara jest zazwyczaj początkiem największej świętości. Umrzeć na krzyżu, jeśli nie umiemy na nim żyć. Ten tylko jest szczęśliwy na ziemi, kto ma serce swe w Bogu, a Boga w sercu.

 

* Jednostka jest tylko wtedy siłą, jeśli potrafi pozyskać dla swoich celów zastęp osób dzielnych i pracowitych.

 

* Kto się boi krzyża, niechaj nie sądzi, że jest powołany do pracy dla zbawienia dusz nieśmiertelnych. Chrystus nie odkupił dusz w inny sposób jak na krzyżu. I my nie możemy z Nim inaczej pracować nad zdobyciem dusz, jak pod krzyżem.

 

 

* Nie tylko my mamy prawo być synami Bożymi i korzystać z Jego darów: Eucharystii, opieki Matki Bożej, łaski sakramentalnej, zbawienia wiecznego. Bóg nie zna białego czy czarnego, tylko zna bliźniego.

 

* Prawda, że lud nasz biedny, ale przecież nikt nie zaprzeczy, że nie ma tak nieszczęśliwego, który by nie mógł uciekać do stóp ołtarza i tam czerpać pociechę i otuchę do dalszego, cierpliwego znoszenia swego krzyża dla miłości Chrystusowej. Czarny zaś niewolnik nie posiada ani ołtarza, ani Przenajświętszego Sakramentu, ani nie ma nagrody za swe cierpienia.

 

* To jest Jego dzieło, ja jestem tylko niegodnym narzędziem zbawienia dusz biednych Murzynów.

 

* Walcząc z wichrem szłam wśród wydm i patrzyłam na morze..., i w cichości cieszyłam się swym szczęściem... Tak całkiem sama między wydmami a morzem, ogarnięta wichurą, patrząc na to wspaniałe zjawisko natury. Jakże znikomo mały czuje się człowiek w takim położeniu, a jednak jak wielkim w duchowej nierozerwalności z Bogiem i Panem swoim. Dusza ma pełna była błogości, radości i tęsknoty... Za czym? Najpiękniejsze chwile życia bywają często zmącone myślą, że istnieje jeszcze większe piękno, jeszcze bardziej nieosiągalne. Wtedy Ojciec niebieski przypomina nam, że On nam przygotowuje miejsce, gdzie tęsknota zostaje zaspokojona.

 

* Widzę jak najwyraźniej, że dobry Bóg powołał mnie do tej pracy misyjnej i w rozpoznaniu, i w praktyce mego powołania misyjnego jestem nad wyraz szczęśliwa i nie mogę się dość nadziękować Panu Bogu każdego dnia.

 

* Wiem z doświadczenia, że tylko modlitwa jest skutecznym środkiem do otrzymania tego, czego pragniemy. Jeżeli Pan Bóg nie przemówi do duszy, na nic wszelka propaganda czy to słowem, czy pismem.

 

* Życie krótkie, a wieczność długa. Nikt na tamten świat niczego wziąć nie może, ani bogacz, ani ubogi – ale odnaleźć możemy wszystko, a mianowicie jałmużny udzielane biednym w kraju i biednym w Afryce, a także i czas poświęcony przez pracę dla Boga i Jego świętej chwały.

 

* [[Włodzimierz Ledóchowski]]

* [[Urszula Ledóchowska]]