Historia Polski: Różnice pomiędzy wersjami

 

* Wstrzymał słońce, ruszył ziemię.

** Autor: [[Jan Nepomucen Kamiński]] (1777–1855)

** Źródło: Maciej Wilamowski, Konrad Wnęk, Lidia A. Zyblikiewicz, ''Leksykon polskich powiedzeń historycznych'', Kraków 1998, s. 164.

 

==Wiek XVIII==

** Autor: [[Golo Mann]], ''Niemieckie dzieje w XIX i XX wieku'', Olsztyn 2007, s. 250.

 

* Trzeba nam ludzi zrobić Polakami, a Polaków obywatelami.

** Autor: [[Feliks Oraczewski]] (1739-1799)

** Źródło: Maciej Wilamowski, Konrad Wnęk, Lidia A. Zyblikiewicz, ''Leksykon polskich powiedzeń historycznych'', Kraków 1998, s. 152.

 

* Za króla Sasa, jedz, pij i popuszczaj pasa.

** Źródło: Maciej Wilamowski, Konrad Wnęk, Lidia A. Zyblikiewicz, ''Leksykon polskich powiedzeń historycznych'', Kraków 1998, s. 169.

 

 

* Figura żołnierzy wyklętych pojawiła się w języku w połowie lat 90. Pojęcie to fałszywie sugeruje, iż antykomunistycznych konspiratorów łączyła jakaś więź organizacyjna lub wspólnota celów. Propagujący to określenie ludzie przekonują, iż w warunkach reżimu komunistycznego podziemna walka zbrojna była jedyną honorową, a jednocześnie racjonalną strategią działania. Deprecjonują opór stawiany komunistom przez Polskie Stronnictwo Ludowe i inne działające wówczas legalnie środowiska polityczne i społeczne. Wielu z nich twierdzi jakoby w latach 1944–53 (w innej wersji 1944–63) żołnierze zwani wyklętymi walczyli w najdłuższym w historii Polski narodowym, antykomunistycznym powstaniu. Mówią tak, choć żaden konspirator czy partyzant nie nazywał siebie żołnierzem wyklętym, żaden z nich nie określił swej ówczesnej aktywności powstaniem. Pojęcia te kreują uproszczony, infantylny, w dużym stopniu fałszywy obraz powojennego podziemia.

** Zobacz też: [[komunizm]], [[polityka historyczna]], [[Polskie Stronnictwo Ludowe]], [[żołnierze wyklęci]]

 

* Myśli pani, że w 1947 r. po sfałszowanych i przeprowadzonych w atmosferze zastraszenia wyborach życie nie toczyło się normalnie? Ludzie chodzili na potańcówki, mieli romanse, wychowywali dzieci, żyli chorobami najbliższych, zakupami. Ludzie zawsze będą żyć normalnie, bo mają niesamowitą zdolność przystosowawczą. Tylko część czuje strach. Ci, których pozbawia się możliwości realizacji swoich talentów, i ci, którzy gotowi są do poświęceń, nie tylko dla siebie i swojej rodziny.

** Autor: [[Andrzej Friszke]]

 

* Ostatnie lata II Rzeczypospolitej wypełniały z jednej strony przyspieszony rozwój gospodarczy, z drugiej zaś rosnące zagrożenie zewnętrzne. Lata 1936–1939 były okresem bardzo dobrej koniunktury, rozbudowy przemysłu, szczególnie Centralnego Okręgu Przemysłowego w widłach Wisły i Sanu, pełnego wykorzystania budowanego od lat dwudziestych portu w Gdyni. Interwencjonizm państwowy, trafny wybór inwestycji, rozwój kolei, gospodarki morskiej, budownictwa (także mieszkaniowego) były zasługą wicepremiera Eugeniusza Kwiatkowskiego. Poziom życia ludności wzrastał, malało bezrobocie, a część wiejskich nadwyżek siły roboczej wchłaniały nowe inwestycje. Było to ważne ze względu na wysoki przyrost naturalny.

** Zobacz też: [[autorytaryzm]], [[faszyzm]], [[Józef Piłsudski]], [[sanacja]], [[totalitaryzm]]

 

** Autor: [[Jarosław Kaczyński]]

** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/130/5925/Artykul/1919575,Prezes-PiS-Jaroslaw-Kaczynski-w-Krakowie-musimy-domagac-sie-naszych-praw-takze-tych-wynikajacych-z-historii ''Prezes PiS Jarosław Kaczyński w Krakowie: musimy domagać się naszych praw, także tych wynikających z historii''], polskieradio.pl, 11 listopada 2017.

 

* Ten system niósł śmiertelną chorobę. Samowola ludzi z aparatu, nieodpowiedzialnych przed nikim. Dwa systemy prawne: jeden obowiązujący zwykłych obywateli, i drugi, a właściwie brak pierwszego – zupełna bezkarność prominentów. Fasadowość wszystkiego. Slogany i hasła, którymi ozdabiano płoty i mury w całym kraju („Dobro człowieka najwyższym celem partii!”). Słowa, w które nikt nie wierzył.

** Autor: [[Kazimierz Orłoś]]

** Źródło: ''Historia „Cudownej meliny”'', w: Kazimierz Orłoś, ''Historia „Cudownej meliny”. Cudowna melina'', „Kanon literatury podziemnej”, Warszawa 2009, s. 24.

 

* To jest najważniejsze wydarzenie historyczne, jeśli chodzi o dwudziestowieczną historię Polski. Trzy miliony polskich obywateli zostało zamordowanych w sposób niesłychanie brutalny, jak nigdy przedtem i miejmy nadzieję – nigdy potem. I to społeczeństwo nic na ten temat nie wie.