Ewa Klajman-Gomolińska: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m →Iluzja: drobne redakcyjne, sortowanie |
m lit. |
||
Linia 1:
'''[[w:Ewa Klajman-Gomolińska|Ewa Klajman-Gomolińska]]''' (ur. 1966) – [[polska]] [[poeta|poetka]], [[pisarz|prozaiczka]], publicystka.
==''Moja przygoda z Merlin''==
* Na płótnie zarys kontur bez planu <br /> Na kliszy rozmazana postać <br /> Symfonia ciągle niedokończona <br /> Człowiek tworzy to co już było <br /> Stary duch nie chce odejść Problem z karmą <br /> Nie pytaj o coś o czym nie masz pojęcia <br /> Bo dostaniesz odpowiedź <br /> Z którą nie będziesz wiedziała co zrobić
** Źródło: ''Merlin uśmiecha się''
* Jaki człowiek taka asertywność <br /> Mieszasz mi w garnku tą niepewnością naturalną <br /> Stale coś szepczesz i wrzucasz do fosy <br /> O jej historię nie troszczysz się <br /> Bo nie sięga twoich ramion <br /> Nie zaczepia o twój język szeptuchy <br /> Merlin wibrujesz w mojej przestrzeni Gospodzie Prywatności
** Źródło: ''Merlin się czepia''
* Tworzymy symbiotyczny układ <br /> Otwieramy się na świat <br /> Otwieramy drzwi do morza <br /> Lecz nie rozstąpi się abstrakcja.
** Źródło: ''Pomiędzy Merlin a życiem''
* Infantylizm jest stanem umysłu <br /> Banał przedmiotem zainteresowań <br /> Które wzrosły za czasów pudelkowych <br /> Tworzenie kiczu wymaga odwagi <br /> Bo to decyzje na śmierć publiczną.
** Źródło: ''Merlin i ja. Siedzimy. Rozmawiamy''
* Wracamy do tego co znamy <br /> Człowiek który ma w domu wszystko by z niego nie wychodzić <br /> Nie ma domu.
** Źródło: ''Decoupage z Merlin''
==''Iluzja''==
* Bo w jej modlitwach zawsze biło serce niepodważalnej wiary, do której dobrnęła wieloma ścieżkami. A to przecież brak tętna w religii sprawia, że jesteśmy słabi, a ludzie słabi duchem stają się grzeszni, bo się boją. (…) Sara była aguną, bo jej mąż Mosze znalazł kobietę głupszą, która nie zadawała mu tylu pytań przy studiowaniu Tory. Cierpienie, jakie odczuwała w związku z jego odejściem, zamykało zakres znaczenia słowa gehenna. Ale ból zawsze może być większy i gehenna nastała dopiero wraz z Holocaustem. A Holocaust stworzyli ludzie ludziom. (…) Sara już nie żyje, ale przecież kiedyś rabin tłumaczył jej, że Żydzi są jak Księżyc. Czasami widać go na niebie w całej okazałości, czasami tylko część, a czasami go w ogóle nie widać. Ale Księżyc jest zawsze!
| |||