Simon Sebag Montefiore: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
m format, dr Zmiana |
||
Linia 1:
[[Plik:Simon Sebag Montefiore.jpg|mały|<center>Simon Sebag Montefiore</center>]]
'''[[w:Simon Sebag Montefiore|Simon Sebag Montefiore]]''' (ur. 1965)
==
(Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480)
* Był ojcem faszyzmu – despotycznym autokratą, którego totalitarna polityka utorowała drogę hitlerowskiemu nazizmowi. Bezlitośnie tłumiąc wszelkie formy opozycji we własnym kraju, Mussolini był również zaborczym kolonizatorem, który żywiąc ambicje w stylu rzymskich cesarzy, dokonał bezprecedensowej inwazji na Abisynię i był bezpośrednio odpowiedzialny za śmierć ponad 300 000 jej mieszkańców. Jako sojusznik Adolfa Hitlera, Mussolini był również współwinny zbrodni popełnionych przez nazistowskie Niemcy.
** Opis: o [[Benito Mussolini]]m.
** Źródło: s. 210.
* Heinrich Himmler był głównym organizatorem największej zbrodni w historii ludzkości: wymordowania na skalę przemysłową
** Opis: o [[Heinrich Himmler|Heinrichu Himmlerze]].
** Źródło: s.
* Perwersyjny i patologiczny fantasta, wykorzystywał swe wrodzone zdolności manipulowania ludźmi do wciągania ich w swój zdeprawowany, pełen przemocy i nienawiści świat, z którego trudno im się było wyplątać. Zgromadziwszy w ten sposób wokół siebie niewielką, lecz wierną grupę gotowych na wszystko zwolenników, Manson wykorzystywał ich, namawiając do popełnienia z zimną krwią okrutnych mordów. (
** Opis: o [[Charles Manson|Charlesie Mansonie]].
** Źródło: s. 294, 297
* Stalin był sowieckim dyktatorem, który podczas II wojny światowej pokonał hitlerowskie Niemcy, poszerzył zasięg rosyjskiego imperium na niespotykaną dotąd skalę, doprowadził do uprzemysłowienia ZSRR oraz uczynił zeń supermocarstwo nuklearne. W okresie trwających 30 lat rządów terroru Stalina ponad 25 mln niewinnych obywateli jego własnego kraju poniosło śmierć, zaś 18 mln zostało zesłanych do obozów pracy przymusowej.
** Opis: o [[Józef Stalin|Józefie Stalinie]].
** Źródło: s. 204
==
* Podstawowym błędem Mikołaja było to, że w 1915 roku zdecydował się przyjąć funkcję naczelnego wodza. Wyjechał na wojnę, a w Petersburgu zostawił żonę, Aleksandrę Fiodorownę. Stała się ona kimś w rodzaju jego głównego przedstawiciela, a więc de facto pełniła funkcję monarchy. Tymczasem była to kobieta bez znajomości i rozeznania w świecie rosyjskiej polityki. Ufała tylko Rasputinowi. I zwróciła się do niego, aby przedstawiał jej odpowiednich kandydatów na ministrów. On zaś podsuwał jej najbardziej niekompetentnych i skorumpowanych ludzi, jakich tylko można było znaleźć w imperium. Załatwiał im pracę przez łapówki. To zrujnowało resztki prestiżu caratu w społeczeństwie. Najgorsze jest jednak to, że gdy Rasputin w 1916 roku został zamordowany, na dworze wiele się nie zmieniło.
** Opis: o ostatnich latach rządów [[Mikołaj II Romanow|Mikołaja II Romanowa]].
** Źródło: [[Piotr Zychowicz]], ''Jak Ochrana obaliła carat'' (rozmowa ze Stefanem Sebagiem Montefiore),
{{SORTUJ:Montefiore, Simon}}
|