Zygmunt II August: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m format, dr Zmiana
Linia 13:
 
* Jest miernego wzrostu, bardzo szczupły i chudy, czarno zarasta, ma brodę rzadką, płeć śniadą, i nie zdaje się być bardzo silnej, ale raczej delikatnej konstytucji, i dlatego nie może wytrzymać wielkich trudów i niewczasów życia, i często cierpi na podagrę.
** Opis: z relacji o stanie Polski złożona papieżowi [[Paweł V|Pawłowi V]] przez nuncjusza jego Juliusza Ruggieri u dworu króla Zygmunta Augusta roku 1568.
** Źródło: ''Relacja nuncjuszów apostolskich i innych osób w Polsce od roku 1548 do 1690'', T. 1., Berlin 1864
 
* Król miał cerę śniadą w typie włoskim, włosy ciemnobrązowe, lekko kędzierzawe; twarz nieco pociągłą z wyrazem zadumy i charakterystycznym układem warg, co nadawało mu wygląd dostojnika-myśliciela. Uderza znaczne podobieństwo Zygmunta Augusta do jego pradziadka Galeazza Marii Sforzy.
Linia 26:
** Autor: [[Janusz Tazbir]]
 
* Pan był mądry, rozsądny i wielkimi dary od Boga obdarzony. (...) Był to pan trzeźwy, cichy, była w nim ludzkość wielka; wymowy był takiej, że trudna kto miał z nim w polszczyźnie zrównać; do tego języków kilka umiał, i tak nimi mówił, żeby każdy rzekł, iż się w nich urodził
** Autor: M. Bielski, ''Kronika'' (...) niegdyś w Krakowie drukowana teraz z nowu z doprowadzeniem aż do Augusta III przedrukowana. Warszawa 1764
 
* Polacy mają takiego króla, jakiego Platon, Arystoteles, Ksenofont oraz cały zastęp filozofów i prawodawców wyobrażali sobie jako władcę doskonałego i jakiego pragnie natura i sam Bóg.
** Autor: [[Wawrzyniec Goślicki]], ''De optimo senatore'' (1568)
 
* W czasie sejmu lubelskiego 1569 r. Zygmunt August złamał opór magnaterii litewskiej, przyłączając południowo-wschodnie, ruskie ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego do Korony. Uchwalono następnie unię lubelską. Król zrezygnował z następstwa tronu na Litwie, co otwierało obu państwom drogę do wspólnej elekcji władcy. Oba państwa zachowały odrębne urzędy, prawa, wojsko i skarb. Łączyły je wspólny sejm, władca i polityka zagraniczna. Była to więc unia realna, a nie tylko personalna. W sferze społeczno-kulturalnej przyniosła ona dalsze ujednolicenie kultury politycznej szlachty, konsolidację - złożonego z różnych grup etnicznych i religijnych - narodu szlacheckiego.
** Autor: [[Michał Tymowski]], ''Najkrótsza historia Polski'', Gdańsk 1993, s. 40.
** Zobacz też: [[Rzeczpospolita Obojga Narodów]]
 
* Władca, jeden z najmędrszych, jakich dało nam przeznaczenie.
** Autor: [[Władysław Konopczyński]], ''Dzieje Polski nowożytnej''., T. 1: 1506-1648.1506–1648, Warszawa-Kraków-Łódź-Poznań-Wilno-Zakopane 1936
 
* Zygmunt August łączył litewski upór dziadka Kazimierza z włoską subtelnością Sforzów; gospodarność matki i babki z Jagiellońskim humanitaryzmem.
** Autor: [[Władysław Konopczyński]]
 
 
[[Kategoria:Władcy Litwy]]