Kryzys wokół Trybunału Konstytucyjnego w Polsce: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, drobne techniczne
Linia 64:
 
* Nadzwyczajna sytuacja wymaga nadzwyczajnych działań. Środowiska prawnicze chcą, by po sparaliżowaniu Trybunału kontrolę konstytucyjną przejęły sądy powszechne i administracyjne, Sąd Najwyższy i Naczelny Sąd Administracyjny. Będziemy mieli 10 tys. trybunałów w Polsce.
** Autor: [[Maciej Bobrowicz]],
** Źródło [http://kirp.pl/wp-content/uploads/2016/10/biuletyn-informacyjny-nr-2-2017.pdf ''Biuletyn Informacyjny Krajowej Rady Radców Prawnych''], Nr 2/2017 (8 marca 2017), s. 3.
 
* Nasz kryzys jest uważany przez komentatorów brytyjskich za kryzys dialogu, zaufania i zdolności współczesnych społeczeństw do rozwiązywania konfliktów i zaakceptowania, że kluczowym narzędziem integrowania społeczeństw są konstytucje. Jak mówił prof. Barber, konstytucjonalizm oznacza, że szanuję kompromis osiągnięty poprzez zawarcie pewnych wartości w konstytucji, nawet jeśli nie do końca zgadzam się osobiście ze wszystkimi tymi wartościami.
** Autor: [[Marcin Matczak]],
** Źródło: [http://www.rp.pl/Polityka/170519745-Jak-prof-Lech-Morawski-Oxford-zaskoczyl.html#ap-1 ''Jak prof. Lech Morawski Oxford zaskoczył''], rp.pl, 11 maja 2017
 
* Nie jest prawdą, że Trybunał nie pracuje. Trybunał funkcjonuje. Utrzymujemy również kontakty z innymi trybunałami konstytucyjnymi.
** Autorka: [[Julia Przyłębska]]
** Źrodło: [http://biqdata.wyborcza.pl/biqdata/7,159116,23696710,julia-przylebska-znowu-nadaje-prezes-trybunalu-konstytucyjnego.html ''Julia Przyłębska znowu nadaje. Prezes Trybunału Konstytucyjnego udziela wywiadu za wywiadem''], wyborcza.pl, 20 lipca 2018
 
* Obserwacja zjawisk politycznych i prawno-ustrojowych, które mają miejsce w Polsce od jesieni 2015 r. skłania do przedstawienia hipotezy, iż mamy do czynienia ze zjawiskiem, które można określić jako „wrogie przejęcie” porządku konstytucyjnego. „Wrogie przejęcie” jest w tym przypadku procesem uzyskiwania przez większość parlamentarną i w konsekwencji przez władze wykonawcze kontroli nad ustrojowo kluczowymi organami państwa i mechanizmami ich funkcjonowania poprzez zastosowanie pozakonstytucyjnych i antykonstytucyjnych metod.