Warszawa: Różnice pomiędzy wersjami

 

* Co odróżnia Warszawę od innych miast polskich, to zapał, z jakim ona w każdej sprawie, w której idea szlachetna jest pokrzywdzoną, bierze udział serdeczny; wszyscy się rozgorączkowują dla uciśnionego człowieka, dla heroizmu czynu stają w obronie sprawiedliwości i głośno poświadczają, że miłują prawdę i cnotę, nawet ci, dla których one są obojętne, posłuszni prądowi powszechnemu, wtórują masom, spieszą z głośnym współczuciem i datkiem.

 

* Czytelniku wybredny, który śnisz o Troi<br />I chciałbyś widzieć wszystko na miarę Homera!<br />Ślepy człowiek w Warszawie na ulicy stoi<br />I śpiewa ''Warszawiankę'', i grosz w czapkę zbiera.

 

* Dokładnie o piątej aż błysnęły ulice, kiedy naraz otwarły się tysiące okien. Ze wszystkich stron grad kul posypał się na głowy przechodzących Niemców, na ich budynki, na maszerujące oddziały. W mgnieniu oka reszta cywilnych przechodniów zniknęła z ulic. Ze wszystkich bram ruszyli nasi chłopcy do natarcia. W ciągu piętnastu minut całe milionowe miasto objęła walka. Ustał wszelki ruch kołowy i pieszy. Warszawa przestała istnieć jako wielkie centrum komunikacyjne, którędy wszystkie drogi z północy i południa, ze wschodu i zachodu spływały w bezpośredni zasięg niemieckiego frontu, a stała się terenem zaciekłych walk.

** Opis: o rozpoczęciu bitwy o Warszawę, 1 sierpnia 1944.

 

* Doskonale się tutaj czuję. Warszawa jest jak najbardziej przyjazna, jeśli znajdzie się w niej swoje miejsce. Mam sprawdzonych przyjaciół w Warszawie.

 

* Dotychczas nie wymyślono nic takiego, co mogłoby zapobiec wybuchowi wulkanu. A takim wulkanem była Warszawa w lipcu 1944 roku.

 

* Droga Warszawo mojej młodości,<br />W której się dla mnie zamykał świat!<br />Chcę choć na chwilę ujrzeć w ciemności<br />Dobrej przeszłości<br />Popiół i kwiat.

** Zobacz też: [[Gdańsk]]

 

** Autor: [[Walerian Czuma]]

** Zobacz też: [[Juliusz Rómmel]], [[Tadeusz Kutrzeba]]

 

** Autor: [[Anna Jachnina]]

** Opis: o Warszawie w czasie obrony stolicy w 1939 podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] i jej bohaterskim prezydencie Stefanie Starzyńskim.

 

* Mieszkańcy uprzejmi, weseli, w ruchach i ruszaniu się dają dowody żywotności i zdrowia. Czynność mężczyzn skupiona w urzędzie, handlu i rzemiośle. Kobiety garną się do ołtarzy, ulicznego zepsucia nie znać. Taki pozór Warszawy, a zdaje się i treść życia.

** Autor: [[Rafał Kalinowski]]

** Opis: w liście o swoich wrażeniach po powrocie z zesłania.

 

* Mocarzu, jak Bóg silny, jak szatan złośliwy,<br />Gdy Turków za Bałkanem twoje straszą spiże,<br />Gdy poselstwo paryskie twoje stopy liże,<br />– Warszawa jedna twojej mocy się urąga,<br />Podnosi na cię rękę i koronę ściąga,<br />Koronę Kazimierzów, Chrobrych z twojej głowy,<br />Boś ją ukradł i skrwawił, synu Wasilowy!

 

* Pozostała jednak nadzieja, że Armia Krajowa przepędzi Niemców z Warszawy i przynajmniej w stolicy przejmie władzę przed wkroczeniem Rosjan. Żadne miasto w Europie nie cierpiało pod okupacją niemiecką tak bardzo i tak długo. Ale pomimo pięciu lat okrutnych rządów Niemcy postrzegali Warszawę tak samo jak we wrześniu 1939 za prezydentury Stefana Starzyńskiego – jako „miasto bandytów”, główny bastion polskiego ruchu oporu. W Warszawie działało polityczne i wojskowe dowództwo, a ponadto około trzydziestu pięciu tysięcy oficerów i żołnierzy Armii Krajowej, palących się w tej krytycznej godzinie do walki o Polskę.

** Opis: o sytuacji Warszawy pod niemiecką okupacją, 1944.

 

* Powstań, Warszawo, depcząc gwałt,<br />lecz nie ta dawna, nie ta:<br />dzisiaj nowy nada ci kształt<br />architekt, murarz, poeta!<br /><br />W jedno sprzęgnięte serce mas –<br />to Polski obraz widomy.<br />Bracia! Do domu! stawiać czas<br />w Warszawie szklane domy…

* Tak przetrwało Stare Miasto aż do oblężenia Warszawy w 1939 roku. Padła wówczas na Rynek jedna tylko bomba niewielkich rozmiarów, niszcząc częściowo kamienicę Fukierowską – mianowicie komnaty we frontowej części domu, ale od podwórka położone, aż do fundamentów. Podwóreczko zostało również poważnie uszkodzone. Był to przedsmak klęski, jaka miała spotkać wiekowe kamienice i kościoły staromiejskie. Na razie stał jednak Rynek dziwnie spokojny – z dala od okupantów. Czekał na chwilę, w której miał odegrać swą rolę, wymagającą największego poświęcenia, najwspanialszego bohaterstwa. Gdy chwila nadeszła, zjednoczył i przytulił setki powstańców; ukrył w swych murach i głębokich piwnicach tysiące warszawiaków. Bronił się wspaniale i nie poddał się, lecz padł Stary Rynek aż do ostatniego domu, zgładzony, rozszarpany, znieważony. Jego bohaterska wala stała się jeszcze jedną chlubną, wiekopomną kartą w historii Warszawy.

** Autor: [[Henryk Maria Fukier]], ''Wspomnienia staromiejskie''

 

* Teraz głucho milczy Warszawa<br />otępiała z bólu i ran –<br />zagrzebane i honor i sława<br />pod ścianami jej świętych bram.

 

* Warszawa została zniszczona, spłonęła przeszłość i dusza Polski. Od człowieka, który przybył z Polski słyszałem: naród polski bez Warszawy już jest innym narodem, niż był, gdy Warszawa żyła. Jesteśmy po tej stracie narodowo, kulturalnie, duchowo ubożsi. Do Warszawy podczas okupacji spłynęły z całej Polski zabytki, pamiątki, amulety przeszłości, amulety narodu. Zginęły bezpowrotnie i tak jak nie można przywrócić życia człowiekowi, tak nie można wskrzesić tego, co z nim zginęło.<br />Warszawa została zniszczona bardziej niż Berlin, niż inne miasta niemieckie, tak jak klęska Polski w tej wojnie, w której Polacy walczyli w obozie zwycięzców, jest większa od klęski Niemiec.

 

* Warszawo, cudne kreślisz w dziejach naszych karty.

* Warszawo! twój dziś słyszę głos,<br />Gdy z szumem biegnie, rośnie wiew<br />Pośród huculskich wzgórz i drzew,<br />Dokąd mnie, niechcąc, zagnał los…

** Autor: [[Jerzy Liebert]]

 

* Warszawo, Warszawo, ty czerwienny grodzie!<br />Obrano cię niegdyś królową w narodzie.<br />Nie obrano ciebie dla twojej urody,<br />Jeno dla tej Wisły, dla tej Białej Wody…<br />Jeno dla tej starej mazowieckiej ziemi,<br />Co cię kołysała szumami leśnemi…

** Autor: [[Tadeusz Komorowski]]

** Opis: o znaczeniu Warszawy w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] i [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]].

 

* Wolność, godność, honor – tego nic nie zastąpi.<br />Powstańcom chwała, Warszawa nie zapomni.

** Autor: [[Wilku]]

** Źródło: utwór ''63 dni chwały'' na albumie ''Droga'' grupy [[Hemp Gru]]

 

* WWA – urodziłem się w tym mieście.<br />Dzięki niektórym mówimy po polsku jeszcze Polska nie zginęła, kiedy my żyjemy.<br />Tu krwią nasączony jest każdy centymetr ziemi.

* ''[[1920 Bitwa warszawska]]''

* [[warszawiak]]

* [[Stefan Starzyński]]

* [[Leopold Tyrmand]]