Władimir Antonow-Owsiejenko: Różnice pomiędzy wersjami

'''[[w:Władimir Antonow-Owsiejenko|Władimir Aleksandrowicz „Sztyk” Antonow-Owsiejenko]]''' (właśc. '''Władimir Owsiejenko'''; 1883-19381883–1938) – radziecki (rosyjsko-ukraiński) dowódca wojskowy, polityk komunistyczny, dziennikarz; ambasador ZSRR w Polsce w latach 1930–1934.

** Źródło: [[Paweł Wieczorkiewicz]], ''Noty biograficzne'' w: ''Fenomen Stalina'', tłum. Maria Kotowska, wyd. Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1988, ISBN 8320334381, s. 176, tłum. Maria Kotowska.

== O Władimirze Antonowie-Owsiejence ==

* Owsiejenko mówił dobrze po polsku i zewnętrznie niczym nie przypominał, aby miał być jednym z najgroźniejszych rewolucjonistów komunistycznych. Ten szczupły, dość wątły człowiek, o oczach przysłoniętych szkłami, o cichym głosie i łagodnych ruchach wyglądał raczej na doktora medycyny od chorób dziecięcych, a nie na zdobywcę Pałacu Zimowego w Petersburgu i zapamiętałego prześladowcę klasy posiadającej. Również i jego "entourage"„entourage” daleki był od tego, czego można było oczekiwać od takiego jak on przywódcy biednych robotników. Piękne dywany, meble i obrazy upodabniały wnętrze ambasady sowieckiej do ambasad wszystkich innych państw. Rozmowa nie kleiła się. Owsiejenko zapytał, czy byłem na wojnie. Moja odpowiedź nie bardzo poszła mu w smak, gdyż, oczywiście, nie miałem powodu ukrywać, że brałem udział w wojnie z jego nie miałem powodu ukrywać, że brałem udział w wojnie z jego czerwonymi współziomkami że nawet byłem przez nich raniony.

** Autor: [[Mieczysław Lepecki]], ''Pamiętnik adiutanta marszałka Piłsudskiego'', Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1989, ISBN 83-01-06828-08301068280, s. 170-171170–171.

{{DEFAULTSORTSORTUJ:Antonow-Owsiejenko, Władimir}}