Hans Frank: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
DerBorg (dyskusja | edycje)
m (GR) File renamed: File:HFrank.jpgFile:Hans Frank.jpg File renaming criterion #2: To change from a meaningless or ambiguous name to a name that describes what the image displays.
m format, dr Zmiana
Linia 4:
* Otrzymałem polecenie bezwzględnego złupienia zdobytych ziem wschodnich; mam doprowadzić do ich całkowitej gospodarczej, społecznej, kulturalnej i politycznej dewastacji.
** Opis: z dziennika pod datą 19 stycznia 1940
** Źródło: Norbert i Stephan Lebertowie, ''Noszę jego nazwisko. Rozmowy z dziećmi przywódców III Rzeszy'', tłum. Maria Przybyłowska, Janina Szymańska-Kumaniecka, wyd. Świat Książki, Warszawa 2004, ISBN 83-7311-989-2, tłum. Maria Przybyłowska, Janina Szymańska-Kumaniecka8373119892, s. 82.
 
* Gdybym o każdych siedmiu rozstrzelanych Polakach chciał rozwieszać plakaty, to w Polsce nie starczyłoby lasów na wyprodukowanie papieru na takie plakaty.
** Źródło: wywiad dla „Völkischer Beobachter”, 6 lutego 1940
 
* Z przeprowadzonych badań wynika, że większość mieszkańców Polski dostarcza organizmowi zaledwie ok. 600 kalorii dziennie, gdy normalne zapotrzebowanie człowieka wynosi 2200 kalorii. Ludność Polski jest tak osłabiona, że łatwo może paść ofiarą tyfusu plamistego...plamistego… Współczucie z zasady wolelibyśmy zachować tylko dla narodu niemieckiego, i dla nikogo więcej.
** Opis: z dziennika pod datą 9 września 1941.
** Źródło: Norbert i Stephan Lebertowie, ''Noszę jego nazwisko. Rozmowy z dziećmi przywódców III Rzeszy'', wydop. Świat Książki, Warszawa 2004, ISBN 83-7311-989-2, tłumcit. Maria Przybyłowska, Janina Szymańska-Kumaniecka, s. 82.
 
* Wszystkich nas zajmuje sprawa ukraińska. Doszliśmy do przekonania, że według wielu Ukraińców Generalna Gubernia jest tylko jednym z wielu czynników, które los wybrał, aby przywrócić narodowi ukraińskiemu wielką Ukrainę. Na to pójść nie możemy. Ukraińcy są obywatelami Wielkiej Rzeszy Niemieckiej, skoro zamieszkują obszar niemiecki.
** Źródło: 12 września 1940 w Krakowie, z wystąpienia Hansa Frankawystąpienie na posiedzeniu rządu Generalnego Gubernatorstwa, 12 września 1940, Kraków
 
* (...) Nie należy nam zresztą wcale na rozkwicie tego kraju. Jest to może najsmutniejsza prawda, jaką musimy powiedzieć. Nam nie zależy zupełnie na tym, aby Polacy stali się bogatsi albo czuli się bezpieczniej lub przejawiali coraz więcej żywotności w wykorzystaniu swej własności. Nam zależy jedynie na podniesieniu autorytetu niemieckiego w tym kraju. Miarą tego dzieła nie może być dla nas, ile osobistego szczęścia- według pojęć rządów dawnych stuleci- przysporzymy poszczególnym Polakom, lecz jak najskuteczniej wykluczyć możliwość, aby Polska kiedykolwiek jeszcze powstała. (...) FuhrerFührer również przedwczoraj wyraźnie oświadczył, że ten Nebenland (kraj przyboczny) Rzeszy Niemieckiej ma spełnić trudne zadanie rozprawienia się z Polakami za wszelką cenę; aby więc wolny był także od obowiązku prowadzenia polityki zniemczania. Dalej FuhrerFührer wyraźnie powiedział, że nie nakłada na Gubernię Generalną obowiązku kształtowania tu życia na wzór niemiecki, ale również żadne tendencje germanizacyjne nie byłyby tu na miejscu. Kraj ten powołany jest do spełniania roli rezerwuaru robotników na wielką skalę. Mamy tu jedynie gigantyczny obóz pracy, w którym wszystko, co oznacza siłę i samodzielność, jest w rękach Niemców. (...)
** Opis: fragment przemówienia Hansa Franka, wygłoszone na posiedzeniu władz okupacyjnych, określające cele polityki hitlerowskiej w generalnej Guberni, 6 listopada 1940.
** Źródło: [http://vaterland.pl/fragment_przemowienia_hansa_franka_wygloszone_na_posiedzeniu_wladz_okupacyjnych.html vaterland.pl]
 
* Nie możemy już dostarczać żywności ludności żydowskiej.
** Opis: z dziennika pod datą 15 października 1941.
** Źródło: Norbert i Stephan Lebertowie, ''Noszę jego nazwisko. Rozmowy z dziećmi przywódców III Rzeszy'', wydop. Świat Książki, Warszawa 2004, ISBN 83-7311-989-2, tłumcit. Maria Przybyłowska, Janina Szymańska-Kumaniecka, s. 82.
 
* W stosunku do Żydów zasadniczo oczekuję tylko jednego – że zupełnie znikną (…). Ale co należy z nimi zrobić? Czy sądzicie, że zostaną oni osiedleni na Wschodzie we wsiach? (…) nie należy się tym kłopotać, nie potrzebujemy ich ani na Wschodzie, ani w Komisariacie Rzeszy, więc zlikwidujcie ich sami (…). Musimy unicestwić Żydów gdziekolwiek ich znajdziemy i gdzie tylko to jest możliwe.
** Źródło: przemówienie Hansa Franka na posiedzeniu rządu Generalnego Gubernatorstwa, 16 grudnia 1941
 
* Na marginesie należy jedynie stwierdzić, że skazaliśmy na śmierć głodową 1,2 miliona Żydów.
** Opis: z dziennika pod datą 24 sierpnia 1942.
** Źródło: Norbert i Stephan Lebertowie, ''Noszę jego nazwisko. Rozmowy z dziećmi przywódców III Rzeszy'', wydop. Świat Książki, Warszawa 2004, ISBN 83-7311-989-2, tłumcit. Maria Przybyłowska, Janina Szymańska-Kumaniecka, s. 82.
 
* Chciałbym podkreślić jedno: nie powinniśmy okazywać przesadnych emocji, kiedy słyszymy o 17 000 rozstrzelanych...rozstrzelanych… Śmieszne by było rozpowszechnianie jakichkolwiek wątpliwości na temat metod postępowania.
** Opis: z dziennika pod datą 25 stycznia 1943.
** Źródło: Norbert i Stephan Lebertowie, ''Noszę jego nazwisko. Rozmowy z dziećmi przywódców III Rzeszy'', wydop. Świat Książki, Warszawa 2004, ISBN 83-7311-989-2, tłumcit. Maria Przybyłowska, Janina Szymańska-Kumaniecka, s. 83.
 
* Na początku było tutaj trzy i pół miliona Żydów, z tej liczby dzisiaj pozostało jeszcze tylko kilka Kompanii Roboczych, wszyscy inni - powiedzmy - wyemigrowali.
** Opis: z dziennika pod datą 2 czerwca 1943
** Źródło: Norbert i Stephan Lebertowie, ''Noszę jego nazwisko. Rozmowy z dziećmi przywódców III Rzeszy'', wydop. Świat Książki, Warszawa 2004, ISBN 83-7311-989-2, tłumcit. Maria Przybyłowska, Janina Szymańska-Kumaniecka, s. 82.
 
* Friedrich Schopping był geniuszem, dlatego nie mógł być Polakiem. To najwspanialszy kompozytor, jakiego zrodziła niemiecka ziemia.
Linia 55:
 
* Gdybym przyszedł do führera i powiedział: Führerze, melduję, że zlikwidowałem dalsze 150 000 Polaków, otrzymałbym odpowiedź: „Pięknie, jeśli to było konieczne”.
** Źródło: przemówienie Hansa Franka w Rzeszowie, 16 marca 1944, Rzeszów
 
* Upłynie tysiąc lat, a mimo to wina Niemiec nie minie.