Stanisław August Poniatowski: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
+2 |
m format, dr Zmiana |
||
Linia 22:
* Szkoda czasu i atłasu, byś się wdzierał do Parnasu.
** Opis: gdy po koronacji jakiś wierszokleta złożył powinszowanie, napisane na białym atłasie, wiersze Poniatowski wdzięcznie przyjął, ale do ich autora powiedział j.w.
** Źródło: [[s:Encyklopedia staropolska/Atłas|''Encyklopedia Staropolska Glogera'']], hasło „atłas”
* Trzeba było przed sejmikiem kilka dni z rzędu rezonować od rana do wieczora z tą ciżbą, podziwiać ich brednie, zachwycać się ich płaskimi konceptami, a nade wszystko ściskać ich brudne kapcańskie osoby…
Linia 28:
* Znalazłem się w sytuacji szczególnej, lecz straszliwej; poświęciłem honor dla spełnienia obowiązku.
** ''
** Źródło: [[Stanisław Cat-Mackiewicz]], ''Stanisław August'', Universitas, Kraków 2012, s. 146.
Linia 35:
** Autor: [[Szymon Kobyliński]], ''Tajemnice pocztu Matejki'', Instytut Wydawniczy Nasza Księgarnia, Warszawa 1984, s. 122.
* Jeżeli, mimo wszystko, przetrwaliśmy rozbiory jako Polacy, to w największej mierze dzięki królowi Stanisławowi Poniatowskiemu. (
** Autor:
* Król polski jest niezawodnie z twarzy i głowy jednym z najpiękniejszych mężczyzn, jakich w życiu widziałem; lecz wyraz jakiegoś smutku zmniejsza wrażenie, które by ta piękna postać czynić mogła. Nie znać na nim wcale, by był bardzo szczęśliwy, włosy jego już w znacznej części posiwiały.
** Autor:
* Sto tysięcy kosztował, ja bym dwakroć łożył,<br />By Stanisław skamieniał, a Jan Trzeci ożył.
Linia 45:
* Średniego wzrostu, o prawidłowych proporcjach ciała i męskiej sylwetce, twarz szczera, przyjemna i interesująca, rysy ostre i zdecydowanie, szczególnie zaś nos i podbródek. Cerę ma bladą, a włosy o głębokiej, zbliżonej do czerni barwie. Stanisław nie nosi peruki. Powiadają, że w twarzy jego jest jakaś miękkość i rys melancholii.
** Autor: N. W. Wraxall, ''Wspomnienia z Polski'' (1788)
* Z dni tego króla, kochane dziecko!<br />To zapamiętać ci warto:<br />Że to za niego właśnie, zdradziecko,<br />Ojczyznę twoją rozdarto.<br />I znikła Polska z państw Europy,<br />W trój rozszarpana niegodnie…<br />A król pod dumnej carycy stopy,<br />Złożył koronę swą w Grodnie.
|