Krystian Lupa: Różnice pomiędzy wersjami

 

* To jest tak nierzeczywiste, że człowiek w to nie wierzy. To jest tak schizofreniczne, to jest tak pozbawione logiki, tzn. intelektualiści, ludzie racji, ludzie posługujący się argumentami, oni bagatelizują to ponieważ to jest irracjonalne, podobnie bagatelizowany był Hitler i podobnie wyśmiewany.

 

* Trzeba pożerać porażki, zjadać cierpienia – zamieniać je w doświadczenia wzbogacające.

* Lupa udziela wywiadów, bo przecież przynajmniej w rejonie gospodarstwa teatralnego stosunek do spraw bardzo realnych jest dziś bardzo ważnym wyzwaniem. Toczy prasową wojnę o teatr z systemem urzędowym, działającym, jak wiemy, na zasadzie mentalności sklepikarza. Jednak Lupa jako rozmówca prasy, sprowadzającej złożone problemy do dziarskich dualizmów zrozumiałych dla każdego, ulega szkodliwej iluzji, że media mają te same interesy co teatr. A kiedy dziennikarze pytają go o możliwy dziś ustrój teatralny, nie może odpowiedzieć konkretami, operuje ogólnikami, bo tu akurat nie jest ekspertem. Ten ustrój nigdy nie był jego tematem, w przeciwieństwie do ustroju własnego teatru.

** Autor: [[Małgorzata Dziewulska]]

 

* Moim zdaniem w szerszym planie to właśnie politykom Joanna Szczepkowska pokazała nagie pośladki. Lupę, choć znalazła się z nim w dramatycznym konflikcie, uważa za wielkiego reżysera. Powiedziała to wielokrotnie. Ale dla niektórych od złożonych prawd ważniejsza jest pupa.

* W wypadku Lupy chyba nie bardzo pasuje słowo intencja, to jest geniusz intuicyjny. Jednocześnie niezwykle sprawnie władający dyskursami, maszynką słowno-interpretacyjną. Jedno z drugim bardzo dziwnie funkcjonuje.

** Autor: [[Małgorzata Dziewulska]]