Khalil Gibran: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne, kat. |
m sortowanie, drobne redakcyjne |
||
Linia 2:
'''[[w:Dżubran Chalil Dżubran|Khalil Gibran]]''' (arab. جبران خليل جبران; właśc. '''Dżubran Chalil Dżubran'''; 1883–1931) – arabski poeta, malarz i filozof libańskiego pochodzenia; od 1895 mieszkał w USA.
==''Połamane skrzydła'' (1912)==
* Liban nie jest nazwą gór, lecz poetyckim określeniem symbolizującym uczucie duszy i odwołującym
** Zobacz też: [[Liban]]
* Miłość jest jedyną wolnością na tym świecie, ponieważ wynosi dusze na wyżyny, gdzie nie dosięgną jej ludzkie kodeksy i tradycje, gdzie nie kierują nią prawa natury.
** Zobacz też: [[miłość]]
* Mylą się ci, którzy wyobrażają sobie, że miłość rodzi się przez długi okres wspólnego życia i znajomości. Prawdziwa miłość jest córką duchowego porozumienia, które albo pojawia się od razu, albo wcale.▼
* Nawet jeśli mrok skrył przed wzrokiem drzewa i pachnące kwiaty, to nie ukryje miłości przed duszą.
▲* Liban nie jest nazwą gór, lecz poetyckim określeniem symbolizującym uczucie duszy i odwołującym si do idei: to obrazy lasów cedrowych rozsiewających zapach i aromat, wieże z miedzi i marmuru, wznoszące się pełne chwały i potęgi oraz stada gazeli przechadzające się pomiędzy wzgórzami i dolinami.
* Pisarze i poeci starają się pojąć prawdę o kobiecie, ale do dzisiaj nie zrozumieli tajemnic jej serca. Postrzegają ją albo przez zasłonę żądzy, i wtedy widzą jedynie zarys ciała, albo przez pryzmat nienawiści, i wtedy znajdują w niej tylko słabość i uległość.
** Zobacz też: [[kobieta]]
* Wiosna jest piękna wszędzie, ale w Syrii jest więcej niż piękna... Wiosna jest duchem Boga, który nierozpoznany przemierza pospiesznie ziemię. Gdy dotrze do Syrii, zwalania i obraca się wstecz: obcuje z duchami królów i proroków unoszącymi się w przestworzach, śpiewa ze strumieniami salomonową Pieśń nad Pieśniami, powtarza z cedrami Libanu wspomnienia dawnej chwały.▼
▲* Mylą się ci, którzy wyobrażają sobie, że miłość rodzi się przez długi okres wspólnego życia i znajomości. Prawdziwa miłość jest córką duchowego porozumienia, które albo pojawia się od razu, albo wcale.
* Więzień, który potrafi rozbić mury swego więzienia, a nie czyni tego, jest tchórzem.
** Zobacz też: [[więzienie]]
▲* Wiosna jest piękna wszędzie, ale w Syrii jest więcej niż piękna... Wiosna jest duchem Boga, który nierozpoznany przemierza pospiesznie ziemię. Gdy dotrze do Syrii, zwalania i obraca się wstecz: obcuje z duchami królów i proroków unoszącymi się w przestworzach, śpiewa ze strumieniami salomonową ''Pieśń nad Pieśniami'', powtarza z cedrami Libanu wspomnienia dawnej chwały.
** Zobacz też: [[Syria]], [[wiosna]]
==''Szaleniec'' (1918)==
| |||