Marcin Luter: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
nowy cytat
nowe cytaty, kat.
Linia 5:
* Boża wierność i prawda zawsze musi najpierw stać się wielkim kłamstwem, zanim stanie się prawdą. Świat nazywa tę prawdę herezją. I my także ciągle jesteśmy kuszeni do wiary, że Bóg nas porzuci lub nie dotrzyma słowa. W ten sposób w naszych sercach staje się kłamcą. W skrócie, Bóg nie może być Bogiem, jeśli najpierw nie stanie się diabłem. Nie możemy iść do nieba, jeśli najpierw nie pójdziemy do piekła. Nie możemy stać się dziećmi Boga, jeśli najpierw nie staniemy się dziećmi diabła. (…) Dlatego to właśnie Duch [Święty] jest Tym, który oświeca i naucza nas Słowa, abyśmy wierzyli inaczej. W ten sam sposób kłamstwa świata nie mogą stać się kłamstwami, jeśli najpierw nie stały się prawdą. Bezbożni nie mogą iść do piekła, jeśli najpierw nie poszli do nieba. Nie stają się dziećmi diabła, jeśli najpierw nie byli dziećmi Boga.
** Źródło: ''Wider die stürmenden Bauern, Weimar Edition of Luther’s Writings'' 31, s. 249.
** Zobacz też: [[herezja]], [[kłamstwo]], [[prawda]]
 
* Bóg jest bogiem pokornych, odrzuconych, dręczonych, uciśnionych, zdesperowanych i tych, którzy zostali zredukowani do niczego.
Linia 23 ⟶ 24:
* Człowiek jest dla człowieka pierwszą rzeczywistością.
** Zobacz też: [[rzeczywistość]], [[człowiek]]
 
* Człowiek nie może godnie Boga wzywać, ani się modlić, jeżeli nie chce odstąpić od naumyślnych grzechów, ani się nie chce poprawić. Ku prawej modlitwie należy też szczera pokuta i wystrzeganie się grzechów przeciw sumieniu, tj. żeby człowiek nie dał się złym skłonnościom swoim, przeciw Boskiemu przykazaniu, umyślnie i z wiedzą.
** Źródło: ''Kazanie na drugą niedzielę adwentową''; w: ''Postylla domowa'' (1544), przeł. Marcin Walter
** Zobacz też: [[pokuta]], [[sumienie]]
 
==D==
Linia 32 ⟶ 37:
* Gdybym nawet wiedział, że jutro świat przestanie istnieć, to jeszcze dziś zasadziłbym drzewko jabłoni.
** Zobacz też: [[apokalipsa]], [[drzewo]]
 
* Grzechy są zgładzone śmiercią Chrystusową, przeto wiemy, że Bóg już się na nas nie gniewa, ale jest naszym przyjacielem, a nawet miłym Ojcem. Pojednanie to, jakiż obowiązek wkłada na nas? Oto ten, żebyśmy radowali się, iż mamy Boga tak łaskawego i dobrotliwego, który jest miłością, i chwalili go i w nim pokładali swe ufanie w każdym utrapieniu i pokuszeniu. Bo jeśli Bóg naszym przyjacielem, cóż może nam szkodzić, martwić i straszyć nas? (…) Chrystus siedzący na prawicy Ojca przyczynia się za nami. A chociaż nadejdzie śmierć i zdławi nas na jakiś czas, przecież wiemy, że Chrystus wzbudzi nas do żywota wiecznego.
** Źródło: ''Kazanie na Wielki Piątek''; w: ''Postylla domowa'' (1544), przeł. Marcin Walter
** Zobacz też: [[grzech]]
 
==J==
Linia 228 ⟶ 237:
{{SORTUJ:Luther, Martin}}
[[Kategoria:Augustianie]]
[[Kategoria:Działacze reformacyjni]]
[[Kategoria:Ekskomunikowani przez Kościół katolicki]]
[[Kategoria:Niemieccy duchowni protestanccy]]
Linia 233 ⟶ 243:
[[Kategoria:Niemieccy tłumacze]]
[[Kategoria:Niemieccy filolodzy]]
[[Kategoria:Protestantyzm]]
[[Kategoria:Przywódcy religijni]]
[[Kategoria:Teoretycy przekładu]]