Reformacja: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
+1
nowy cytat
Linia 12:
** Autor: poseł [[Stanisław Szczepanowski (poseł)|Stanisław Szczepanowski]], ''Walka Narodu Polskiego o Byt'', Londyn 1942, s. 177.
 
* Reformacja (...) zmusiła papiestwo, by znów stało się wyrazem duchowej władzy nad światem; stając bowiem na czele wszystkich przeciwników reformacji, papiestwo „pogrążone w sprawach czysto ziemskich”, musiało się ze stanu tego dźwignąć. (...) W tym sensie zupełnie zgodnie z prawdą można twierdzić, że pod względem moralnym papiestwo zawdzięcza ocalenie swym śmiertelnym wrogom.
** Autor: [[Jakub Burckhardt]], ''Kultura Odrodzenia we Włoszech'', wyd. Czytelnik, Warszawa 1961.
 
Linia 20:
* W tem się więc streszcza różnic między nauką reformacji, a starą nauką chrześcijańską: pierwsza stawia obowiązek czytania Biblji, którą uważa za pierwszą bezpośrednią i jedyną normę wiary, podczas gdy Kościół tak zrozumiane[mu] obowiązk[owi] zaprzecza, nauczając, że Pismo Św. nie jest ani pierwszą i bezpośrednią, ani jedyną normą wiary. Broni się on tedy zarówno przeciw zindywidualizowaniu wiary, któreby pozwoliło każdemu wierzyć w to, coby mu się zdawało, iż w Piśmie Św. zrozumiał, jak i przeciw zubożeniu wiary przez odrzucenie praw, nie znajdujących się w Piśmie Św., a przechowanych przez podanie Kościoła.
** Autor: o. [[Jacek Woroniecki]], ''Przewodnik po literaturze religijnej'', Gubrynowicz i Syn, Lwów 1914, s. 86.
 
* Ze skromnych początków, z teologicznego sporu we wschodniej części Niemiec, wyrósł burzliwy ruch odnowy i reformy stawiający krytyczne pytania, śmiały i wreszcie rodzący głębokie podziały. W ciągu życia jednego pokolenia zmieniło się rozumienie tego, czym jest reforma. Zwolennicy ruchu zwanego teraz protestantyzmem odcięli się od dotychczasowej zachodniej tradycji katolickiej. Podział był trwały i – jak się okazało – otworzył przepaść nie do zasypania. W ciągu kolejnych dwóch stuleci Europa podzieliła się na wojujące ze sobą kościoły, zwaśnione rodziny i wrogie sobie państwa. Antagonizm między protestantami i katolikami rzutował na kształt polityki w Europie i wzniecał wojny żywiące się morderczą nienawiścią. (…) Wszędzie w Europie korzystano z władzy państwowej, by skazywać na śmierć jako heretyków lub zdrajców tych, którzy odrzucali lokalną religię – czy był nią protestantyzm, czy katolicyzm.
** Autor: [[Andrew Pettegree]], [http://krytykapolityczna.pl/kultura/historia/luter-mial-duzo-szczescia/ Przedmowa do książki ''Marka Luter'']; cyt. za: krytykapolityczna.pl, 28 października 2017.
 
 
[[Kategoria:Chrześcijaństwo]]