Tadeusz Kotarbiński: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
[[Kategoria:Polscy filozofowie|Kotarbiński, Tadeusz]]
'''[[w:pl:Tadeusz Kotarbiński|Tadeusz Kotarbiński]]''' (1886-1981), polski filozof, logik i etyk
 
*Anarchia - każdy jest suwerenny, demokracja - nikt nie jest suwerenny, monarchia - jeden jest suwerenny.
 
*Brak oporu utrwala przemoc, opór wzmaga jej surowość.
Linia 9 ⟶ 11:
 
*Dzielny nauczyciel umie innych nauczać nawet tego, na czym sam się nie zna.
 
*Głupstwo jest wtedy najgroźniejsze, kiedy ma na swoją obronę słuszne argumenty.
 
*Gość ma zwykle więcej czasu niż gospodarz.
Linia 21 ⟶ 25:
 
*Łatwo jest mówić, gdy ma się coś do powiedzenia, ale trudno jest mieć coś do powiedzenia, gdy trzeba mówić.
 
*Maszerować noga w nogę nie jest bynajmniej to samo, co iść ręka w rękę.
 
*Mądrość sama sobie nie ufa, głupota sama sobie udziela kredytu bez granic.
 
*Młodym jest ten, kto wieczorem czuje się tak samo jak rano.
Linia 28 ⟶ 36:
*Niejeden marnuje czas dany mu do przeżycia, ponieważ martwi się, że ma tego czasu tak mało.
 
*Niezależny może być tylko ten, od kogo inni są zależni.
 
*O tym, jak dobrze cenzor prasę w garści trzyma, mówi nie to, co w niej jest, lecz to, czego w niej nie ma.
*Porządek trzeba robić, nieporządek robi się sam.
 
Linia 35 ⟶ 47:
 
*Racjonalne wychowanie czyni człowieka mniej szczęśliwym, aby jego otoczenie było mniej nieszczęśliwe.
 
*Są dwa rodzaje miłośników demokracji: jedni lubią w niej "demos", inni - "krację".
 
*Smutno, gdy dnie posępne z wolna przemijają, smutno, gdy dnie radosne przemijają szybko.
 
*Sztuka pamiętania jest łatwiejsza od sztuki zapominania.
Linia 45 ⟶ 61:
 
*Usiłuję pięknie wypowiedzieć to, co mam do powiedzenia, zwłaszcza wtedy, gdy nie mam nic do powiedzenia.
 
*Więcej jest sensu, jeżeli mędrzec się wygłupia, niż jeżeli głupiec się mądrzy.
 
*W obliczu ogromu zła na świecie, byłoby bluźnierstwem posądzać Boga o istnienie.
**Zobacz też: [[Bóg]]
 
*Zwierzęta nie mają rozumu, lecz tylko człowiek może być głupcem.
 
*Że prawość, męstwo, dobre serce godne są szacunku a oszukaństwo, głoszenie kłamstw ze strachu, znęcanie się nad słabszym - godne pogardy, to jest równie oczywiste, jak to, że cukier jest słodki a sól słona. I nie potrzeba żadnych uzasadnień pozaludzkich...