Tadeusz Kotarbiński: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1:
[[Kategoria:Polscy filozofowie|Kotarbiński, Tadeusz]]
'''[[w:pl:Tadeusz Kotarbiński|Tadeusz Kotarbiński]]''' (1886-1981), polski filozof, logik i etyk
*Anarchia - każdy jest suwerenny, demokracja - nikt nie jest suwerenny, monarchia - jeden jest suwerenny.
*Brak oporu utrwala przemoc, opór wzmaga jej surowość.
Linia 9 ⟶ 11:
*Dzielny nauczyciel umie innych nauczać nawet tego, na czym sam się nie zna.
*Głupstwo jest wtedy najgroźniejsze, kiedy ma na swoją obronę słuszne argumenty.
*Gość ma zwykle więcej czasu niż gospodarz.
Linia 21 ⟶ 25:
*Łatwo jest mówić, gdy ma się coś do powiedzenia, ale trudno jest mieć coś do powiedzenia, gdy trzeba mówić.
*Maszerować noga w nogę nie jest bynajmniej to samo, co iść ręka w rękę.
*Mądrość sama sobie nie ufa, głupota sama sobie udziela kredytu bez granic.
*Młodym jest ten, kto wieczorem czuje się tak samo jak rano.
Linia 28 ⟶ 36:
*Niejeden marnuje czas dany mu do przeżycia, ponieważ martwi się, że ma tego czasu tak mało.
*Niezależny może być tylko ten, od kogo inni są zależni.
*O tym, jak dobrze cenzor prasę w garści trzyma, mówi nie to, co w niej jest, lecz to, czego w niej nie ma.
*Porządek trzeba robić, nieporządek robi się sam.
Linia 35 ⟶ 47:
*Racjonalne wychowanie czyni człowieka mniej szczęśliwym, aby jego otoczenie było mniej nieszczęśliwe.
*Są dwa rodzaje miłośników demokracji: jedni lubią w niej "demos", inni - "krację".
*Smutno, gdy dnie posępne z wolna przemijają, smutno, gdy dnie radosne przemijają szybko.
*Sztuka pamiętania jest łatwiejsza od sztuki zapominania.
Linia 45 ⟶ 61:
*Usiłuję pięknie wypowiedzieć to, co mam do powiedzenia, zwłaszcza wtedy, gdy nie mam nic do powiedzenia.
*Więcej jest sensu, jeżeli mędrzec się wygłupia, niż jeżeli głupiec się mądrzy.
*W obliczu ogromu zła na świecie, byłoby bluźnierstwem posądzać Boga o istnienie.
**Zobacz też: [[Bóg]]
*Zwierzęta nie mają rozumu, lecz tylko człowiek może być głupcem.
*Że prawość, męstwo, dobre serce godne są szacunku a oszukaństwo, głoszenie kłamstw ze strachu, znęcanie się nad słabszym - godne pogardy, to jest równie oczywiste, jak to, że cukier jest słodki a sól słona. I nie potrzeba żadnych uzasadnień pozaludzkich...
|