Język polski: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
+1
- (bez wart.)
Linia 9:
** Zobacz też: [[kultura]]
 
* Dopiero w XV wieku, dopiero za panowania Jagiellonów, powstał, urósł i zmężniał ten wspaniały język polski, który wejdzie do literatury XVI wieku, a będzie w swoim pięknie, zwrotności i układności z najpiękniejszą konkurował łaciną i zacznie upadać i brudzić się, żargonować, dopiero po drugiej wojnie światowej. Wszystko się na świecie zmienia, nic nie stoi w miejscu.
** Autor: [[Stanisław Cat-Mackiewicz]], ''Herezje i prawdy'', wyd. „Universitas”Universitas, Kraków 2012, s. 278
** Zobacz też: [[żargon]]
 
* Język polski ma ortografię o jakieś sto razy łatwiejszą niż inne języki świata! Nawet gramatyka nie jest tak trudna. Tym się jednak różnimy od innych narodów, że przykładamy szczególną uwagę do poprawności językowej. Kiedyś widziałem, jak w tramwaju dwóch panów prawie się pobiło sprzeczając o to, czy mówić „otworzyłem” czy „otwarłem”. Zobaczyli mnie i zapytali, więc ja im na to „nie ma się o co kłócić, bo obie formy są poprawne”. Ale Polacy lubią roztrząsać takie dylematy.
** Autor: [[Jan Miodek]]
** Źródło: Aleksandra Łuczyńska, [http://www.gazetalubuska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20090815/WYWIADY/947740581 ''Jan Miodek: - Polski nie jest trudny!''], gazetalubuska.pl, 15 sierpnia 2009
** Zobacz też: [[ortografia]]
 
* Mówienie po polsku sprawia mi wielką frajdę – choć nie wiem czy widzom, którzy widzieli film, spodobał się mój akcent. Dla mnie język polski jest jednym z najpiękniejszych – miękki, pełen uroczej melodyki, rytmu, różnych intonacji. Nie wiem, czy mówię na tyle dobrze, bym kiedykolwiek mogła zagrać Polkę, ale chętnie powtórzyłabym doświadczenie i zagrała Czeszkę mieszkającą w Polsce!
** Autor: [[Anna Geislerová]]
** Źródło: Anna Serdiukow, [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=64903 ''Czas Anny Geislerovej - wywiad Stopklatki ''], stopklatka.pl, 22 kwietnia 2010
 
* Ostatecznie herezje, jak się wtedy mówiło, czyli wyznawcy buntu przeciwko Rzymowi, dały dużo kulturze polskiej przed rozpowszechnienie języka polskiego w piśmie. Reformacja jest niewątpliwie jeśli nie matką, to czcigodną akuszerką tego języka, który przez pisarzy polskich zarówno heretyckich, jak i katolickich dźwignięty został do prawdziwej potęgi i majestatu. Ale nie byłby język tak piękny, gdyby go nie kształtowała kultura łacińska, toteż wpływ i Rzymu, i katolicyzmu jest w tym czasie dla kultury polskiej równie pożyteczny.
Linia 32:
** Autor: [[Czesław Miłosz]], ''Dziewięćdziesięcioletni poeta podpisuje swe książki''
 
* To, co się nazywa językiem polskim, jest kontynuacją historyczną stanu językowego przedpolskiego, to znowu kontynuacją stanu prasłowiańskiego, stan prasłowiański kontynuacją stanu przedsłowiańskiego, stan przedsłowiański kontynuacją stanu wspólnoarioeuropejskiego i praarioeuropejskiego [praindoeuropejskiego], ten ostatni kontynuacją stanu przedarioeuropejskiego. Cofając się myślą dalej wstecz, gubimy się w pomroce wieków. Możemy wypowiadać różne domysły i mniej lub więcej dowcipne przypuszczenia, ale nie jesteśmy w stanie odtworzyć sobie obrazu języka pierwotnego w sposób mniej lub więcej określony.
** Autor: [[Jan Niecisław Baudouin de Courtenay]], ''Zarys historii języka polskiego'', Warszawa b.r., s. 152.
 
Linia 38:
** Autorzy: [[Ewa Przyłubska]], [[Feliks Przyłubski]], ''Język polski na co dzień. Samouczek i słownik poprawnej polszczyzny'', Wiedza Powszechna, Warszawa 1969, wyd. VI, s. 17.
** Zobacz też: [[gwara]]
 
* Uczęszczając na lekcje języka polskiego czuliśmy się wyjątkowo, panował nastrój odświętny.
** Autor: [[Jarosław Zieliński]]
** Źródło: [http://www.polskieradio.pl/7/6078/Artykul/1825203,Jaroslaw-Zielinski-poezja-Lesmiana-jest-dla-mnie-wielowymiarowym-przezyciem Jarosław Zieliński: poezja Leśmiana jest dla mnie wielowymiarowym przeżyciem], polskieradio.pl, 20 sierpnia 2017.
 
* Uważam, że język polski jest ą-ę i tak powinno zostać. Używajmy polskich znaków za każdym razem, gdy wysyłamy esemes lub mejl.
Linia 48 ⟶ 44:
** Zobacz też: [[znaki diakrytyczne]]
 
* Z badań krakowskiego profesora Witolda Mańczaka wynika, że w polskim jest więcej zdrobnień niż w innych językach. Tę skłonność mieliśmy zawsze, a w ostatnich latach nawet się nasiliła. Mówimy: bileciki, masełko, kawusia...kawusia… Ktoś mógłby powiedzieć na tej podstawie, że jesteśmy bardziej uczuciowi, ale tym zdrobnieniom towarzyszy równocześnie potworna wulgaryzacja języka.
** Autor: [[Jan Miodek]]
** Źródło: Marta Ciastoch, [http://historia.newsweek.pl/poczatki-jezyka-polskiego-profesor-jan-miodek,artykuly,273406,1.html ''Profesor Miodek o początkach języka polskiego''], historia.newsweek.pl, 26 października 2013