Wilhelm Zdobywca: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m kat., drobne redakcyjne
m format, dr zmiana
 
Linia 1:
[[Plik:British - William the Conqueror - Google Art Project.jpg|mały|<center>Wilhelm Zdobywca</center>]]
'''[[w:Wilhelm Zdobywca|Wilhelm I Zdobywca]]''' (francfr. '''Guillaume le Conquérant''', zwany także '''Wilhelmem Bękartem'''; ok. 1028–1087) – książę Normandii od 1035 i król Anglii od 1066.
* Jestem splamiony morzem krwi, którą przelałem.
** Opis: na łożu śmierci.
** Źródło: Nigel Blundell, Susan Blackhall, ''Upadek domu Windsorów'', tłum. Grażyna Jagielska, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 83-85763-0588385763058, s. 29.
 
* Na boską wspaniałość! Otom chwycił tę ziemię w swoje ręce! Już mi się nie wymknie!
Linia 19:
** Opis: odrzucając ideę władzy królewskiej i deprecjonując pochodzenie brytyjskiej monarchii.
 
* Wilhelm, człowiek potężny, uparty, gwałtowny i przebiegły, nosił przydomek Bękarta. Jego narodziny były owocem romansu księcia Roberta z Alettą, córką wiejskiego garbarza z Falaise. Robert nie miał potomka z prawego łoża, nadał więc szlachectwo Wilhelmowi. (...) Panowanie Wilhelma wyróżniało się wyjątkowym okrucieństwem. Był bezwzględny i brutalny w tłumieniu buntów. Wydziedziczał szlachtę anglosaską, a odebraną ziemię oddawał w nagrodę swoim normandzkim sprzymierzeńcom. Kiedy szlachta stanęła do walki, zakazał uprawy pól. Jego najbardziej widowiskowym posunięciem było przekształcenie w ugór całego Yorkshire. Odnotowuje to ''Domesday Book'', księga rejestrowa wszelkiej własności w Anglii za Wilhelma Zdobywcy. Nieużytki te potem sobie przywłaszczył.
** Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, ''Upadek domu Windsorów'', tłum. Grażyna Jagielska, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 83-85763-0588385763058, s. 28.
 
* Wilhelm urodził się w 1027 albo 1028 i szybko zaczął wykazywać pierwsze oznaki przyszłej wielkości. W dzieciństwie był wyjątkowym kurduplem, o zdecydowanie męskich rysach, a w dodatku zawsze wdawał się w jakąś bijatykę, bez litości szarpiąc i bijąc inne dzieciaki. Po tym, jak jego ojciec zszedł w okolicach Jerozolimy, Wilhelm nabrał pewności siebie oraz niezależności, przerzucając się na wydłubywanie bliźnim oczu. Nie stronił też od nalania kilku kropelek trucizny tam, gdzie mogło to przynieść pożądane rezultaty.
** Autor: [[Will Cuppy]], ''Życie i upadek prawie wszystkich'', tłum. i wstęp Wojciech Tyszka, Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, Warszawa 2005, ISBN 8371634099, s. 197–198.